Na een ronduit dramatische start lukte het Fortuna niet om in de 45 daaropvolgende minuten Cambuur dermate partij te bieden dat dat een gelijke stand rechtvaardigde. En ook de 45 minuten van bedrijf II, waarin Fortuna nog maar 10 Friezen tegenover zich vond, toonde Fortuna onvoldoende slimheid om het Cambuur écht lastig te maken. En zo blijven de eerste twee minuten door ieders hoofd spoken en herhaalt zich het scenario van De Graafschap-uit. Niet goed genoeg…


17 november 2017

Lange ballen, om 02.3 0uur thuis

Cambuur Leeuwarden 1 Fortuna Sittard 0

Doelpuntenmakers: 2. Peersman 1-0.
Opstelling: Santos; Braun (58. Hutten), Schuurs, Dammers, Ospitalieri; Smeets, Saddiki, Dianessy; Semedo, Stokkers, Askovski (58. Vidigal).
Toeschouwers: 7.094.
Scheidsrechter: P. van Boekel.
Geel (Fortuna): Dammers, Braun
Rood (Fortuna): –

Na een periode zonder voetbal is in de Jupiler League weer alles bij het oude. De jeugdinternationals zijn terug in Sittard en de bal rolt in de tweede periode. Voor Fortuna staat de verre verplaatsing naar Cambuur op het programma. Niet de makkelijkste opdracht, want winnen bij Cambuur, dat deed Fortuna nog niet zo vaak.

Maar dat schrikt supporters niet af. Sterker nog; vandaag zitten een paar ‘oude bekenden’ in de bus die de reis doet rieken naar een soort reünie. En dus heeft Huub vooraf contact met Guido over de soort en hoeveelheid in te slaan bier. Tot afgrijzen van enkele fijnproevers wordt in de bussen Alfa geschonken en sinds de periode Hans Erkens gaan ‘Schinnen’ en ‘Fortuna’ niet altijd meer even goed samen. Vier kratten Jupiler moeten volstaan om in ieder geval de periode tot aan de eerste stop van de dag goed door te komen.

Even na 15.00 uur vertrekt de bus dan eindelijk, omdat Marcel Mosselman iets verlaat was. Hij stond eerder op de dag nog in een monsterfile in Baden-Württemberg maar op een busreis van 7 à 8 uur moet je niet zeuren over vijf minuten te vroeg of te laat.

Het zorgt onmiskenbaar voor een jolige sfeer in de bus. Menig drankje wordt genuttigd en verhalen uit een (ver) verleden worden opgehaald toen alles nog pais en vree was in de bus. Na anderhalf uur staat de bus plots stil in de buurt van Arnhem en mag iedereen de benen even strekken. Tijd om naar het tankstation te wandelen en aldaar vast te stellen dat de gehele snackmuur is leeggetrokken op twee kroketten en één gehaktstaaf na. Waar is de tijd toch gebleven dat Jo vooraf het tankstation belde met de opdracht stante pede de snackmuur tot de nok toe te vullen bij straffe van het nooit meer aandoen van datzelfde tankstation? Nu Isitan Gün het sportief weer enigszins op de rails heeft gekregen wordt het de hoogste tijd dat we ook op dit onderdeel de lakens weer gaan uitdelen!

Terug in de bus meent de buschauffeur zijn passagiers de les te moeten spellen. Het moet maar eens afgelopen zijn met het tikken op de ramen. Een ingetikte raam kost € 500 en mocht een ruit sneuvelen, dan zal dit bedrag zonder pardon op de dader worden verhaald. De beste man zal ongetwijfeld gelijk hebben, maar ontkomt niet aan een vocale oorwassing.

There are four broken windows in the bus,
There are four broken windows in the bus,
There are four broken windows,
Four broken windows
There are four broken windows in the bus…

And the buschauffeur of Hanneman shot one down,
And the buschauffeur of Hanneman shot one down,
And the buschauffeur of Hanneman,
The buschauffeur of Hanneman,
The buschauffeur of Hanneman shot one down…

There are three broken windows in the bus…
(…)

Hoe dan ook is de buschauffeur blij dat Joris cs. zijn gestart bij vier en de bui na enkele minuten is overgewaaid. Vervolgens is het de beurt aan ‘De Heren Stoewarts’, zoals voormalig buscoördinator Theo ‘Thei’ Brands altijd pleegde te zeggen. Tijdens de tussenstop hebben zij onbeschaamd de vrijheid genomen om in tassen te snuffelen en enkele flessen alcoholische dranken te confisqueren. Ook de tijden dat stewards zich onmogelijk opstellen, niet communiceren en er genoegen in scheppen supporters pesten lijken na jaren van afwezigheid weer terug in zwang te zijn. Fraaie boel allemaal.

Nadat we in Zwolle het onvolprezen centre court van Sportcampus ‘De Pelikaan’ passeren schiet het al redelijk om en rond de klok van zeven bereiken we de Friese hoofdstad. We worden opgevangen door drie leden van een Fries beveiligingsteam en een steward. Die snapt niet veel van mijn vraag of er ook programmaboekjes zijn voorzien. Hij murmelt iets in een lokaal dialect en steekt verontschuldigend zijn armen in de lucht.

Navraag in het hokje van de ‘Kern Van Cambuur’ leert mij dat ze in Leeuwarden met hetzelfde probleem kampen als in Sittard. Niet elke steward is volledig berust op zijn of haar taak. Ik word door de vriendelijke mevrouw getroost met een bakkie slappe pleur en rest mij niet veel meer dan met het hoofd tussen de schouder naar het uitvak te wandelen. En daar vatten naast mij nog ongeveer 100 supporters post.


Één van de slechtste uitvakken in Nederland

Die zien dat Sunday Oliseh geen gekke dingen heeft gedaan met betrekking tot de basisopstelling. Voor Wessel Dammers zal de wedstrijd een speciaal tintje hebben. Hij speelde in het verleden voor Cambuur, maar verloor ineens zijn basisplaats en vertrok met een zure nasmaak uit Friesland.

Aan de zijde van Cambuur zit Issa Kallon weer bij de selectie. De aanvaller werd afgelopen week tot een taakstraf van 150 uur veroordeeld nadat hij zijn slapende reus in het bijzijn van een 14-jarig meisje wekte. Ze zagen er verder geen graten in, maar het spel was uit toen mams dochterlief betrapte met Kallon en hen tot de orde riep. Het zou normaliter tot verontwaardigde reacties leiden, maar niet in de Friese hoofdstad. Cambuur trekt één van haar oogleden op, hoort de uitspraak van de Utrechter rechtbank aan, zegt dat daarmee voor haar de kous af is en snurkt rustig verder.

Maar ook Miguel Santos verkeert nog in de slaapstand als hij in de eerste minuut de bal krijgt toegespeeld. Tijd zat om aan te nemen en weg te trappen, maar hij laat de bal via zijn voeten over de achterlijn rollen. Het is het startsein van een paar corners achter elkaar die resulteren in een 1-0 achterstand. Cambuur beschikt over veel meer gestalte en troeft de Sittardse defensie in de lucht af: tweede minuut, Marvin Peersman, 1-0.

En daar sta je dan met al je goede bedoelingen. Een achterstand oplopen in dit soort uitduels (De Graafschap, Cambuur, Go Ahead, NEC, etc.) is funest en je moet van goede huize komen om de scheve situatie recht te zetten.

Toch probeert Fortuna er het beste van te maken. Cambuur speelt het typische voetbal dat de Jupiler League zo kenmerkt terwijl Fortuna er een meer verzorgde variant tegenover probeert te stellen. Maar dan moet het positiespel wel goed zijn en dat is het niet. Als Marco Ospitalieri de bal richting Jorrit Smeets speelt heeft laatstgenoemde allang gezien dat de bal naar Stefan Askovski moet. Probleem is dat Askovski dat zelf niet in de gaten heeft en de bal over de zijlijn rolt.

Datzelfde is ook het geval als Dries Saddiki de bal naar Askovski kaatst. En als je grossiert in balverlies aan de linkerzijde, dan is het raadzaam om eens een bal naar de andere kant te spelen. Want daar staat onze doorgaans gevaarlijkste man, Lisandro Semedo, maar hij zit tot dusver nog niet goed in de wedstrijd. Zijn voorzet richting Stokkers is niet op maat en dus gaat deze mogelijkheid voorbij een de Barendrechter.


Dries Saddiki schermt de bal af

Na een kwartier wordt Fortuna een eerste keer gevaarlijk als Askovski het veld oversteekt en de bal naar Christopher Braun tikt. De voorzet van Braun is goed, maar de kopbal van Djibril Dianessy gaat naast het doel van Erik Cummins.


Finn Stokkers heeft het moeilijk in de spits

Als Fortuna enige druk geeft is het altijd opletten dat Cambuur niet gevaarlijk wordt via een snedige counter. Na een klein half uur komt Martijn Barto in balbezit en denkt op doel te trappen, maar zijn schot wordt geblokt door Ospitalieri. Hierdoor mag Cambuur weer een corner nemen en dat is altijd gevaarlijk. In de lucht zijn de Friezen sterker en Santos is nu eenmaal niet het toonbeeld van zekerheid bij hoge ballen.


Christopher Braun trapt de bal tegen Bryan Smeets

Na ruim een half uur slaat de vlam plotseling in de pan. Bryan Smeets rent achter de bal aan na een één-twee, maar Wessel Dammers schermt de bal goed af. Smeets dringt dermate nadrukkelijk aan dat Dammers ten val komt. Scheidsrechter Pol van Boekel fluit voor een overtreding van Smeets, maar beide kemphanen hebben geven gehoor aan Van Boekels gefluit. Ze staan met de neuzen recht tegenover elkaar waarna Smeets een knikje geeft met zijn hoofd. Als Dammers ter aarde stort is het spel op de wagen. Ospitalieri is ter plekke en probeert Smeets heupzwaaiend tegen de grond te werken, maar de kleine Italo-Belg is geen partij voor deze doorgewinterde ‘batteraof’ als juist hij een duw van Kevin van Kippersluis krijgt en over Dammers valt.

Dat is tegen het zere been van Dianessy die nu de capitulatie van Smeets eist. Maar hij wordt stevig omarmd door Jordy van Deelen. Helaas is Braun niet tijdig ter plaatse om een stevige kets uit te delen, want als hij arriveert is de rust alweer teruggekeerd en komt ook Dammers weer bij kennis. Tijd voor Van Boekel om Dammers geel te geven en Smeets naar de kleedkamer te verwijzen.


De goed leidende Pol van Boekel trekt een kaart uit zijn borstzak

Het publiek van Cambuur achter het doel is laaiend, terwijl het uitvak aanvoelt dat dit wel eens een kantelpunt in de wedstrijd kan betekenen. Bovendien zijn zij het doelpunt van Smeets tegen Fortuna in 2011 nog niet vergeten. Terwijl Smeets de kleedkamer opzoekt haalt iedereen zijn of haar kam boven, scheert er alle ‘Sjengen’ overeen en schreeuwt dat deze mensen een onmiskenbare voorliefde hebben voor mensen van hetzelfde geslacht.

Maar ook de supporters achter het doel van Santos komen hier niet mee weg. Want zij worden een voorliefde voor minderjarige kinderen verweten. Komaan zeg, zijn dat soort teksten nu écht nodig? Ja, die zijn nodig. Broodnodig. Maar dat ik dit maandagochtend tijdens het wekelijkse kringgesprek niet ter sprake ga brengen lijkt me ook evident.

Met nog ruim 10 minuten te gaan tot aan de rust is ineens een compleet andere situatie ontstaan. Cambuur kruipt terug in haar schulp en Fortuna heeft plots overwicht. Langs alle kanten trekken de Sittardenaren ten aanval en Cambuur probeert hen dat te beletten. Inmiddels verstaan de Friezen ook de kunst van het tijdtrekken en dat gedrag kan maar op één manier een halt worden toegeroepen: scoren.


Justin Mathieu probeert Christopher Braun te intimideren

Maar achterin mag Fortuna niks meer weggeven. Dat heeft ze eigenlijk al niet, maar mag nu zéker niet meer. Maar ik heb de indruk dat Fortuna nu haar spierballen wilt laten zien. Want als Mathieu denkt een bal aan te nemen deelt Ospitalieri een ferme body check uit. Hij riskeert hiermee een ‘two minute penalty’ voor ‘roughing’, maar bezorgt alleen Mathieu een blessure en haalt zijn gram voor zijn tuimelperte tijdens het ontstane tumult na de kopstoot van Bryan Smeets.

Vlak voor het rustsignaal mag Djibril Dianessy aan de linkerkant van het speelveld een vrije trap nemen. Voor Fortuna een mooie kans om voor rust de gelijkmaker aan te tekenen, maar de kopbal van Dammers mist het doel. Het zal Cambuur een zorg zijn. Zij hebben zich vanaf het moment dat Smeets werd heengezonden beperkt tot het vertragen van het spel en wegtrappen van de bal tot ver in de Fortuna-helft van het veld.

De rust wordt gebruikt om een hamburger speciaal te verorberen. Die wordt niet overal geserveerd, dus worden vandaag de kookkunsten van de twee bebaarde broers onder de loep genomen die de eetwagen uitbaten. Te meer ook omdat Guido afgelopen seizoen koos voor een puntzak frites en dat was geen succes. De afvalemmer heeft nog het meest gesmikkeld van de verwachte lekkernij. Al bij al neemt de hamburger speciaal mijn hongergevoel enigszins weg en meer mag je er eigenlijk ook niet van verwachten.

Na een theepauze komen de spelers weer het veld op en maken zich klaar voor een enerverende tweede helft. Op links zit Askovski niet in de wedstrijd en komt Jordy van Deelen niet voorbij waardoor Fortuna vooral op de rechterflank en Dianessy is aangewezen.

Maar ook de rechterflank voelt zich niet helemaal senang. Want als Lisandro Semedo de bal in de loop van Christopher Braun meegeeft is diens voorzet zó belabberd dat de bal aan de andere kant van het doel over de achterlijn zeilt.

Na een klein uur krijgt Fortuna een eerste serieuze kans om de stand gelijk te trekken. Vanaf links schuift Ospitalieri mee in, kapt terug en draait met links de bal voor doel. Dianessy hangt ter hoogte van de strafschopstip in de lucht, maar laat de bal eerder van zijn hoofd vallen dan dat hij echt kracht zet, waardoor Cummins de bal makkelijk kan vangen.


Finn Stokkers probeert erlangs te komen, maar krijgt het deksel op de neus

Sunday Oliseh beseft wel dat dit de mogelijkheden zijn waarvan Fortuna het moet hebben en wisselt Braun en Askovski voor Lars Hutten en André Vidigal. Askovski speelde een onopvallende wedstrijd, terwijl Braun in feite over is in de achterhoede. Meteen na de wissels kopt Hutten naast op voorzet van Semedo.

Met twee spitsen en de flanken bezet met buitenspelers moet het toch een keer gaan lukken? Cambuur speelt goed in op de tactische zet van Oliseh en zet er een verdediger bij. De Friezen trekken zich terug op eigen helft, verdedigen fel, vertragen het spel waar mogelijk en weten zich gesteund door de aanhang achter het doel.

De meters waarop het verschil moet worden gemaakt zijn zó minimaal dat het ontzettend lastig is de muur te slechten. En dus gaat Fortuna over tot het spelen van hoge ballen. Dat is bijna het minst goede plan, zeker als je weet dat Cambuur goede koppers achteraan heeft staan. Het tempo van de wedstrijd gaat omhoog, maar het levert niets op.

Het geloof in het uitvak dat we minimaal met één punt uit Leeuwarden vertrekken ebt met de minuut weg. Want naast hoge ballen die worden weggekopt leveren individuele acties evenmin succes op. Stokkers en Dianessy proberen meermaals via een individuele actie te scoren, maar het verzet is te fel.

Met nog een kwartier te spelen passeert Vidigal zijn man, kapt terug en geeft met rechts een indraaiende voorzet. Dianessy en Hutten weten waar de bal gaat uitkomen, maar zijn te laat ter plekke om voor de gelijkmaker te zorgen.


Vooral Lars Hutten komt een teenlengte tekort

In de slotfase probeert Dianessy nog een voorzet van Semedo tot doelpunt te promoveren en trapt Semedo zelf nog over het doel, maar het levert niks meer op. Het laatste schot van de wedstrijd komt van de voet van Vidigal, maar het komt niet eens in de buurt van het Cambuur-doel.

Na 90 minuten en wat blessuretijd fluit Van Boekel af en boekt Cambuur haar eerste thuisoverwinning van het seizoen. Het stadion reageert euforisch terwijl de Sittardenaren gauw afdruipen richting kleedkamer.


Sunday Oliseh troost een aangeslagen Jorrit Smeets

Nadat iedereen zijn spullen bij elkaar heeft gezocht is het tijd om de warme bus op te zoeken. De poort staat al open waardoor we meteen kunnen wegrijden. De klok in de bus geeft 22.04 uur aan en dat is het sein dat we niet meer mogen treuren om de verloren wedstrijd. Dat deden we al niet, maar toch.

Er wordt meer getreurd over de terugreis van minimaal drie uur die in het verschiet ligt. Vooral ook omdat de tunnels op de A73 vannacht gesloten zijn. Na ongeveer 45 minuten zet de buschauffeur de bus in Meppel aan de kant. Geen idee waarom, maar we stoppen bij een vestiging van McDonald’s. Voor Joris duurt het bezoek aan de fast food gigant maar eventjes; hij wordt verzocht het etablissement te verlaten en keert al gauw weer terug in de bus.

Nadat alle hamburgers, McChickens en andere zaken zijn weggewerkt wordt het drinken van pintjes weer voortgezet. De kratten Jupiler staan inmiddels leeg in het bagageruim en wordt de voorraad Alfa aangesproken.

Voor Jeroen het teken om nog maar eens voorop te gaan in het zingen van de opstelling. En telkenmale wordt de schlemiel van de avond, Miguel Santos, hartstochtelijk bezongen. En ondanks dat Joris de naam van de Portugese doelman steeds aanvult met de eindscore van de avond doet dat niks af aan de beste stemming in de bus.

Die lijkt om te slaan als we ons realiseren dat we niet meer over de autoweg rijden, maar aan 50 in het uur door de bebouwde kom van Lent tuffen. Wat doen we hier eigenlijk? En waarom rijden we door het centrum van Nijmegen? Nu ja, iedereen mist wel eens een afslag.

Maar het kan gekker. Want een uur later doemen in de verte twee rode kruizen op. Zijn we nu echt tot aan de ingang van de gesloten Swalmentunnel gereden? Yes we did! En na de bebouwde kom van Lent nemen die van Swalmen ook nog even mee. Via Roermond komen we tenslotte uit bij de A2 en zitten weer op het juiste spoor richting Milaanstraat.

Daar verlaten we om 02.30 uur de bus. Eindelijk, het zit erop. En tamelijk vermoeid lopen we richting auto. Als we de Bergerweg weer opdraaien komt de spelersbus ons tegemoet. Ook voor hen zit de dag er op.

Vanaf morgen is het vizier gericht op vrijdag aanstaande, als die andere club die deel uitmaakt van ‘The Big Four’ weer naar Sittard komt.

COYS,

Michel Hennen