Nadat een paar weken geleden Fortuna’s eigen kredietcrisis weer eens in alle hevigheid is opgelaaid, lijkt de club inmiddels ook op het veld weer in zwaar weer beland. Roger Reijners probeert het tegen Cambuur met een aanvallende opstelling en wordt daarvoor beloond met een 4-1 nederlaag. Vooral de wijze waarop Fortuna de tegentreffers incasseert en de verlammende uitwerking van die treffers op de spelers moet Reijners verontrusten. In de komende wedstrijden tegen twee andere dwaallichten zal de ploeg zich toch echt van een sterkere kant moeten laten zien, anders komt plaats twintig weer angstig dichtbij.


17 Oktober 2008

Fortuna krijgt flink pak slaag

Fortuna Sittard 1 Cambuur Leeuwarden 4
Doelpuntenmakers: 40. Ter Heide 0-1; 55. Maachi 0-2; 69. Guyt 0-3; 73. Brack 0-4; 75. Schreurs 1-4
Opstelling: Meul, Ocal, Grabovac, Kozarac, Vanek, Simone, Taktak, Heinrichs, Olondo (63. Garlisi), Boymans, Schreurs
Toeschouwers: 2.494
Scheidsrechter: Van Meenen
Geel (Fortuna): Taktak
Rood (Fortuna): –

Ook deze week heeft Dagblad De Limburger ons weer getrakteerd op een paar berichten die op zijn zachtst gezegd weinig goeds voor de toekomst voorspellen. Aan het begin van de week kwam eindelijk het nieuws naar buiten dat al langere tijd rondzong: Westerhout Hospitality, onder andere hoofdhuurder van het Fortuna-stadion, staat aan de rand van de afgrond. Dat is bepaald geen goed nieuws voor Fortuna, want de club heeft bij Westerhout Hospitality nog een schuld uitstaan van 500.000 euro voor huur en horeca- en securitydiensten op wedstrijddagen. Geld dat door een doortastende interim-manager of bewindvoerder zeker zal worden opgeëist.

Gisteren kwam daar nog het nieuws bij dat ook de Belastingdienst nog geld tegoed heeft van Fortuna. De Belastingdienst heeft inmiddels beslag gelegd op eventuele inkomsten, waardoor het water Fortuna nog nader tot de lippen komt. Het is financieel weer een grote puinhoop, zoveel is inmiddels wel duidelijk. Het is mij een raadsel waarom sommige supporters nog steeds erop vertrouwen dat de mensen die deze puinhoop veroorzaakt hebben, namelijk de commissarissen Abelshausen en Philippen en de onvolprezen directeur Erkens, ook degenen zijn die de boel weer netjes op orde zullen brengen.

Alhoewel, deze mededeling in het supportersbulletin stelt ook mij weer enigszins gerust: “Achter de schermen zijn zowel de RvC als de directie van de club met verschillende partijen in onderhandeling over een structurele oplossing voor de club.” Geweldig, kennelijk hebben we de laatste strohalmen voor het uitkiezen. Laten we maar hopen dat die structurele oplossing er inderdaad komt, waarbij iedere structurele oplossing natuurlijk valt of staat met het vertrek van de huidige clubleiding.

Snel door naar de belangrijke zaken. Allereerst de TIFO-battle van vanavond. De United Tifosi hebben uitgepakt met een groot doek waarop een silhouet van ons prachtige stadion badend in het kunstlicht. Op de voorgrond staat nog iets dat niets anders kan zijn dan de toren van de Grote Kerk. Maar eenvoud wint het vanavond van spektakel. De retrovlag met de tekst ‘Pieterpad groet Cambuur’ in het Fries doet ons terugdenken aan die mooie jaren tachtig en bezorgt het United Cambuur Ultra Tifosians Fanproject een zege op punten.

Dan de wedstrijd. Trainer Roger Reijners kan vanavond een beroep doen op een bijna volledige selectie; alleen Rick Geenen is nog geblesseerd. Reijners vindt dat het tijd wordt voor een overwinning en is tot de conclusie gekomen dat dat doel alleen met een aanvallendere opstelling bereikt kan worden. Hij offert daarom een middenvelder en gaat vier-drie-drie spelen. Charly van den Ouweland verhuist daardoor naar de bank, net als Ramon Voorn die zijn plaats verliest aan de weer fitte Taner Taktak. Onze opstelling: Meul; Öcal, Grabovac, Kozarac, Vanek (op gele schoenen met zwarte veters!); Heinrichs, Simone, Taktak; Olondo, Boymans en Schreurs.

Bij tegenstander Cambuur, waar Stanley Menzo na een teleurstellende seizoensopening Jurie Koolhof heeft afgelost, zien we geen bekende namen. Alhoewel, op de bank zit Kees Pier Tol. Dat zou toch niet de fenomenale linkerspits zijn die in de jaren tachtig ook nog een blauwe maandag in Sittard heeft gespeeld? Nee, het gaat hier om een neefje van de voormalige vedette van AZ’67.

Na de laatste thuiswedstrijd klaagde Reijners nog dat zijn spelers te ver van hun tegenstander verdedigden, de duels niet opzochten en te weinig initiatief hadden. Vanavond begrijpen we wat hij daarmee precies bedoelde. De Fortunezen zitten hun tegenstander fel op de huid en veroveren vaak de bal. Door die instelling is Fortuna de eerste twintig minuten van de wedstrijd de bovenliggende partij. Schoten uit de tweede lijn van Boymans, Heinrichs en Taktak gaan echter ruimschoots voorbij aan het doel van Van der Vlag. Gevaarlijk is Fortuna wel met twee mooie aanvallen over de flanken. De eerste keer geeft Olondo een indraaiende voorzet van rechts. De bal lijkt bij de vrijstaande Schreurs te belanden, maar de verdediging weet nog net redding te brengen. Bij de andere aanval rukt Vanek op over links. Zijn voorzet vanaf de achterlijn sticht nog meer verwarring, maar Olondo en Boymans weten de bal niet te raken. De aanvallen van Fortuna kennen een aantal aardige aanzetten, maar echt grote kansen komen daaruit niet voort.

Na vijfentwintig minuten kantelt de wedstrijd langzaam. Cambuur, dat op papier een heel behoorlijke ploeg heeft, krijgt steeds meer grip op de wedstrijd. Het opofferen van een middenvelder laat zich nu voelen, want de Fortunezen komen geregeld net een stapje te laat. Dat levert Taner Taktak een gele kaart op wanneer hij met een vliegende tackle probeert Beekmans de bal te ontfutselen. Een terechte kaart, al blijft het een raadsel waarom Cambuur-back Brack bij een soortgelijke actie ontsnapt aan geel.

Rachid el Kalifi is dichtbij de openingstreffer, wanneer hij vanaf links naar binnentrekt, Vanek laat staan en bovenop de lat schiet. Tegen het einde van de eerste helft komt Fortuna weer wat meer aan voetballen toe, maar uitgerekend dan slaat Cambuur toe. Bij het uitverdedigen gaat Olondo slap het duel in, waardoor Randy Rustenberg gemakkelijk aan de bal komt. Hij begint aan een rush over onze rechterflank en legt daarna terug naar Paul Beekmans. Heinrichs en Taktak gaan beiden richting bal en houden vervolgens allebei even in in de veronderstelling dat de ander het duel aangaat. Beekmans profiteert optimaal van het misverstand: hij gebruikt de vrije ruimte voor een perfecte steekpass op spits Ter Heide. Die staat wel heel erg vrij in onze verdediging en schiet kansloos voor Meul binnen.

Na de 0-1 wankelt Fortuna als een aangeslagen bokser over het veld. Cambuur kan naar hartenlust combineren, bij Fortuna komt geen enkele pass meer aan. Dat voorspelt niet veel goeds voor de rest van de wedstrijd.Toch begint de tweede helft nog met een offensiefje van Fortuna. De ploeg is net als aan het begin van de wedstrijd fel uit de kleedkamers gekomen. Met het nodige opportunisme gaat Fortuna op zoek naar de goal van de tegenstander. Maar alle goede intenties vallen al na vijf minuten in duigen. Eerst lijdt Taktak balverlies op het middenveld, wanneer hij weer eens te ver doorslaat in zijn zoektocht naar een voetballende oplossing. Er lijkt niet veel aan de hand, want vervolgens komt de bal in de lucht bij Kozarac terecht. Die kopt hem echter recht in de voeten van El Kalifi. Die zet Maachi vrij voor Meul: 0-2. Weer een individuele fout van Kozarac en weer één met grote gevolgen.

Na de 0-2 is de wedstrijd gespeeld. Fortuna is mentaal gebroken en maakt geen moment de indruk terug te willen vechten. Voor Cambuur zit er een grotere score in. Twintig voor tijd bereiken de Friezen die score inderdaad. Van serieus verdedigen van Fortunazijde is geen sprake meer. Eerst mag Guyt via een Sittards been binnenschieten, een paar minuten later schiet Brack snoeihard de 0-4 binnen.

Fortuna doet zowaar tien minuten voor tijd zowaar wat terug. Keeper Van der Vlag zit mis bij een hoge bal, Danny Schreurs weet vervolgens met een merkwaardig lobje het doel te vinden. De eretreffer is zelfs het begin van een kort slotoffensief. Boymans krijgt binnen een minuut twee kansen, maar beide keren is Van der Vlag alert.

Dus eindigen we met 1-4. Een zware afstraffing, die nogmaals het dilemma onderstreept waar Reijners voor staat. Wanneer we zoals vanavond aanvallend spelen en kort op de tegenstander zitten, geven we zoveel ruimte weg dat de verdediging een gatenkaas wordt. Wanneer we kiezen voor meer controle en een extra middenvelder, zijn we aanvallend zo machteloos dat het maken van een treffer haast uitgesloten is. Dat valt de spelersgroep overigens amper te verwijten, want het ontbreekt deze selectie op vrijwel alle terreinen aan de nodige kwaliteit. Ook dat is een consequentie van het jarenlange wanbeleid.

PM