Na opnieuw een nederlaag besloot ik zondag de dag eens te beginnen met het kijken naar de middaguitzending van Studio Sport. Uiteraard werd er voorbeschouwd op Ajax-Heerenveen, met de in de ArenA onvermijdelijke huisjournalist Jack van Gelder.
Onderdeel van deze voorbeschouwing vormde ook een gesprek met de bij Ajax teruggekeerde Algemeen Directeur Arie van Eijden. Uit het gesprek bleek dat Ajax nog steeds kampt met problemen op het gebied van cultuur. Sinds het moment dat Ajax overging van De Meer naar De ArenA, is er sprake geweest van een botsing van belangen. De ooit zo geliefkoosde volkscultuur die de club uitstraalde, blijkt te zijn verdwenen. Met de grote successen zijn ook de commerciële belangen gegroeid. Eigenlijk op een dusdanige manier dat men zich ging vervreemden van de “gewone man”, oftewel de gemiddelde supporter. Waarom deze inleiding over de cultuur bij Ajax?
Welnu, er zijn diverse overeenkomsten met de huidige situatie bij Fortuna. Allereerst de overgang van de legendarische en gemoedelijke Baandert in hartje Sittard naar het Wagner & Partners Stadion op het industrieterrein “Bedrijvenstad Fortuna” (de naam alleen al doet mij afgrijzen…). Ook Fortuna groeide meer dan behoorlijk, uiteraard ook gepaard gaand met de nodige stuiptrekkingen. Op commercieel gebied floreert men aardig, althans dat meent ondergetekende af te leiden uit de geluiden (letterlijk en figuurlijk) die hij opvangt uit de bovenste regionen van de hoofdtribune. Carnavaleske toestanden vierden er reeds hoogtij voor de 11e van de 11e, hetgeen mij toch bevreemdt gezien de resultaten die op het veld behaald worden. Edoch, is er ook aan de gewone supporter gedacht?
Enerzijds ja, anderzijds nee. Binnen de organisatie is er een Manager Publiekszaken, Roland Hintzen die als aanspreekpunt fungeert. Hoewel er regelmatig her en der kritiek op de man wordt geuit, meen ik toch dat hij in ieder geval bereikbaar is. Daarentegen is voor de gewone supporter geen plaats in het stadion gereserveerd, waar er nagepraat kan worden na een wedstrijd. Daarvoor is er een ruimte, nou ja, noem het maar een mobile home, gereserveerd ergens tussen de modderpoelen en het woekerend onkruid, op zo’n 100 meter afstand van het stadion. Overigens wel gebouwd met financiële steun van de BVO Fortuna Sittard, eigenlijk dus toch een verkapte schuldbekentenis.
Een vreemde vogel binnen de organisatie van het huidige Fortuna Sittard is de Algemeen Directeur, Cor Nijpels. Plotsklaps werd hij geïnstalleerd en dat is eigenlijk het enige dat hem niet te verwijten valt. Voor het overige is één van zijn belangrijkste taken het exploiteren van het W&P Stadion en op niveau brengen van de begroting. Welk niveau dat mag zijn, is mij echter volkomen onduidelijk. Want zoals een ervaren Fortuna-supporter al terecht bij een ander medium opmerkte, is de toename van de huidige begroting louter toe te schrijven aan de toename van de afschrijvingen op het stadion. Voorwaar, geen enkel meetbaar resultaat, Nijpels. Sterker nog, meerdere malen werd de club in diskrediet gebracht door laakbare televisieoptredens van deze persoon. En wat het W&P Stadion in dit licht betreft: “The temple that you have built, is an empty shell!” Niet af en het ziet er ook niet naar uit dat de voltooiing een kwestie van korte termijn zal worden.
Ook de huidige voorzitter deed wat dat betreft een aardige duit in het zakje door zijn opmerking “een 10e plaats is de doelstelling” voor aanvang van het huidige seizoen. Maar dat valt te wijten aan het gebrek op het gebied van voetbalkennis bij Jules Coenen. Deze zal Fortuna overigens de rug toe keren aan het einde van het seizoen. Hopelijk verleent hij zijn werkgever Rabobank betere diensten. Het woord is nu aan nieuwe trainer, Frans Thijssen, ooit een grote voetballer bij de club. Hopelijk is hij wel de witte raaf, op welke wij al maanden wachten. Het wordt tijd dat de juiste cultuur weer terugkomt, te beginnen bij hetgeen vroeger “core business” was: het spelletje op het veld!
One Way
