Afgelopen vrijdag 19 april was een trieste dag in de geschiedenis van het betaalde voetbal in de Westelijke Mijnstreek, niet op de laatste plaats door de degradatie van Fortuna. Maar voorafgaand aan het treffend met UEFA Cup finalist Feyenoord was er nog een feit dat zorgde voor een inktzwarte bladzijde in de geschiedenis van Fortuna in het bijzonder. Die dag ontving ondergetekende de vol belangstelling verwachte enquête, opgesteld door BVO Fortuna Sittard in samenwerking met de Supportersvereniging Fortuna Sittard ’92.

Aanvankelijk zou de uitkomst van de betreffende opiniepeiling zwaarwegend zijn voor de koers die de BVO Fortuna Sittard zou gaan varen omtrent haar toekomst, lees hier: ja of nee FC Limburg. Deze toezegging werd door Algemeen Directeur Mommers gedaan bij de zeer emotionele bijeenkomst met de supporters die werd gehouden na de bekendmaking van de herstart van FC Limburg onderhandelingen, edoch enige tijd later zwakte Mommers zijn woorden af, waarmee de enquête hoe dan ook al een gebagatelliseerd karakter heeft gekregen.

Wat mij echter diep heeft geraakt, is het karakter van de drie vragen die het onderzoek inhoudt. De woorden Fortuna en Sittard zijn nergens terug te vinden en alles wijst erop dat de opstellers zich min of meer al hebben neergelegd bij een fusie die moet leiden tot een FC Limburg.

Van de kant van de BVO Fortuna Sittard kan ik mij op zakelijk vlak hier nog een en ander bij voorstellen, edoch de rol van de Supportersvereniging in deze vind ik uitermate bedroevend, nee, zeg maar gerust schandalig. Ik heb deze menig na afloop van de wedstrijd tegen Feyenoord dan ook letterlijk kenbaar gemaakt bij praeses Delil. Deze was duidelijk een andere mening toegedaan dan ondergetekende, waarmee de conversatie een kort edoch hevig karakter kreeg. Ik heb mij in 22 jaar als supporter van Fortuna Sittard nog nooit zo gekrenkt gevoeld als door deze dialoog.

Mijns inziens staat een supportersvereniging er om met alle – fysieke buiten beschouwing gelaten – middelen en tot het bittere einde op te komen voor de belangen van haar leden. Blijkbaar is dit een onjuiste gedachte als je als supporter een afwijkende mening pleegt te verkondigen dan de mensen die als je vertegenwoordigers dienen op te treden.

Het gaat mij veel te ver om de mensen die momenteel zitting hebben in het bestuur van de Supportersvereniging als personen de grond in te boren, maar als beleidsvoerders falen ze overduidelijk in het naar voren brengen van een duidelijke mening. Jarenlang heb ik mogen genieten van de immer correcte organisatie van de busreizen, het gemoedelijke karakter van de supportersavonden, de jaarlijkse feestavond en de Nieuwjaarsreceptie, niets dan lof.

Maar op grond van het feit dat op de eerste plaats het officiële standpunt van de Supportersvereniging inzake de FC Limburg kwestie maar liefst 8 dagen op zich liet wachten, hoewel men verwoordt dat men tegen een FC Limburg is en nog gelooft in het behoud van Fortuna, kan dit nauwelijks overtuigend worden genoemd als je er zo lang mee wacht alvorens naar buiten te treden.

Ten tweede blijf ik bij mijn standpunt inzake de enquête. In plaats van Fortuna en Sittard wordt er louter gerept over Limburg. Mijns inziens heeft de enquête dan ook een pro forma-democratisch en insinuatief karakter. Ik schaar mij dan ook achter de mening die RM reeds in zijn column “De enquête” verkondigde betreffende zijn stemadvies: NEE, NEE, TEGEN!

Voor de supporters die nog tot het uiterste willen vechten voor het behoud van Fortuna Sittard kan ik medelen dat Fortuna Online wel bereid is om tot het uiterste te gaan. Het kan en mag immers niet mogelijk zijn dat de Westelijke Mijnstreek bestolen van één van haar meest belangrijke recreatiemogelijkheden, het betaalde voetbal.

Laat jullie niks wijs maken, de wijzen komen tegenwoordig echt niet meer uit het Oosten en zeker niet uit de Oostelijke Mijnstreek. Ik hoop dan ook van harte dat er voldoende opkomst zal zijn op 5 mei, een gesloten Supportershome ten spijt. In Kerkrade werden Fortuna supporters meermaals behandeld gelijk honden, maar in Sittard zijn we (verbaal en vocaal) nog immer baas.

“Stand up, if you love Sittard!”

De kaarten liggen op tafel, maar het spel is nog niet gespeeld!

Gegroet,

One Way