De afgelopen dagen hebben de fans gesproken. Zij zijn unaniem en helder: geen FC Limburg. Maar helaas, met alleen fans redt een club in Nederland het niet. Dus is de voetballiefhebber aan zet.

Maandagochtend werd Limburg bij het lezen van de ochtendkrant op hardhandige wijze met de neus op de feiten gedrukt. Het Limburgs voetbal is bijna failliet en alleen een fusie zou ons kunnen redden. We zijn nu vier dagen verder, de eerste slag is achter de rug en de eerste kruitdampen zijn verdreven. De meeste partijen hebben hun zegje inmiddels gedaan en de stellingen in de loopgravenoorlog zijn betrokken. Aan de ene kant staan de clubbestuurders met in hun kielzog de sponsoren. Zij zien een fusie wel zitten. Aan de andere kant staan de fans. Zij hebben geen geld of macht, maar compenseren dit met een onvoorwaardelijke liefde voor hun club en wijzen een fusie unaniem van de hand. De fans vormen het hart van de club. Helaas kan een club in Nederland met alleen zijn fans niet overleven. Ook Fortuna zal zijn stadion moeten vullen met mensen die van voetbal houden en voor Fortuna kiezen vanwege de regionale binding. Zij – ik noem ze de voetballiefhebbers – zijn de afgelopen dagen nog niet aan het woord geweest. Zij spelen mijns inziens wel een cruciale rol. Niet alleen vormen zij een belangrijk deel van de aanhang van Fortuna, zij zullen straks ook het Parkstad Limburg Stadion mede moeten gaan vullen wanneer de FC Limburg speelt.

Ik ga me in deze column proberen te verplaatsen in de voetballiefhebber. Is hij of zij gebaat bij een FC Limburg? Hoewel men ons soms anders doet geloven, wordt de FC Limburg een onzeker avontuur. Wanneer het goed gaat, zal de FC een gedegen eredivisieclub zijn met af en toe een uitschieter naar boven (zeg maar tussen plaats vier en tien). In het ongunstige geval zijn de cultuurverschillen toch groter dan gedacht, vallen de sponsorinkomsten toch een beetje tegen en wil ook de politiek niet echt meewerken. Resultaat: een struggle for life en mogelijk dezelfde problemen waarmee de drie clubs momenteel te kampen hebben.

Maar, hoor ik de lezer denken, hebben we andere keus? Ik denk het wel. Ook dit tweede scenario is een onzeker avontuur. Sterker nog, de risico’s zijn groter dan bij de keuze voor een FC Limburg. In het ongunstige geval gaat Fortuna gewoon failliet. Wanneer MVV hetzelfde lot treft, houden we één club over die eens in de twee weken zijn thuiswedstrijden in het Parkstad Limburg Stadion afwerkt: Roda JC. En wanneer de eerste pijn van het heengaan van Fortuna verdwenen is en Roda een aardig elftal op de been weet te brengen, dan zal de voetliefhebber uit de Westelijke Mijnstreek best de gang naar Parkstad weten te vinden. Het resultaat zal, als het een beetje meezit, een gedegen eredivisieclub zijn met af en toe een uitschieter naar boven (zeg maar tussen plaats vier en tien). Verrek, dit lijkt verdacht veel op het FC-Limburg-scenario!

In het gunstige geval weet Fortuna dit jaar te overleven. Ook dan is de toekomst zeer onzeker, maar laten we optimistisch zijn. Fortuna weet de schulden te saneren en de begroting terug te brengen. Het resultaat zal, als het een beetje meezit, een subtopper in de eerste divisie zijn met af en toe een uitschieter naar boven (zoals deelname aan de nacompetitie of een leuke serie in het bekertoernooi). In dit geval houdt de Westelijke Mijnstreek zijn club in de regio en kan de voetballiefhebber kiezen. De ene week gaat hij naar zijn eigen clubje in Sittard, de andere week wil hij topvoetbal zien in Eindhoven, Gelsenkirchen of Genk.

Ik ben geen voetballiefhebber, ik ben een fan. Ik heb dus geen keus. De voetballiefhebber heeft die keuze wel. Eén club zal zeker overleven of die nou FC Limburg of Roda JC heet. Er bestaat een kleine kans dat Fortuna overleeft. De steun van de voetballiefhebber uit de Westelijke Mijnstreek zal hierbij vast helpen.

PvE