De stofwolken van de afgelopen week die de berichtenstroom rond de nieuwe episode van het FC Limburg epos veroorzaakten, zijn inmiddels opgetrokken en zowaar, Fortuna heeft gewonnen van FC Twente en de verwachte degradatie is mede hierdoor nog steeds niet geëffectueerd. Daar zal ik het in deze column verder niet meer over hebben, edoch wel over “Die neue Welle” in het Limburgse voetbal, oftewel de protagonisten van FC Limburg, de troika Hendriks-Pickée-Meijer.
Allereerst Nol Hendriks. Deze textielgigant en voormalige duivenmelker staat bij velen bekend als de Suikeroom van Roda JC. Jarenlang hield hij deze club kunstmatig in leven door tekorten op de begroting aan het einde van het seizoen uit eigen zak weg te poetsen. Daartegenover stond wel dat Hendriks de vrijbrief had om in eigen beheer spelers aan te schaffen voor Roda JC, waarvan de transferopbrengsten bij een vertrek weer in de zak van Hendriks terugvloeiden. En zelden legde Hendriks ook maar één cent bij op een transfer van betreffende spelers. Een grote misser van hem was het mislopen van de komst van latere Barcelona superstar Hristo Stoichkov naar zijn Roda JC. Saillant detail: Hendriks wilde Stoichkov ruilen tegen een partij spijkerbroeken, uit zijn eigen bedrijf vanzelfsprekend.
De man staat bekend als bijzonder aimabel voor zijn medewerkers, maar daarentegen bijzonder lastig voor trainers en spelers die het ook maar wagen hem te bekritiseren. Hendriks heeft altijd gelijk in deze en schuwt hierbij het gebruik van de botte bijl allerminst, getuige zijn steeds terugkerende uitspraken in de media, waarbij hij vaker last heeft met het kiezen van het juiste moment. Zo ook bij de totstandkoming van een mogelijk FC Limburg. Reeds aan het begin van het laatste decennium van de vorige eeuw stak “Ome Nol” niet onder stoelen of banken dat hij zijn persoonlijk lat hoger wilde leggen dan Roda JC. Met dank aan enkele Maastrichtse chauvinisten en wijlen Pierre Schmeitz is dat hem tot op heden nog steeds niet gelukt.
Zoals eerder vermeld, schuwt de man geen enkel middel om zijn doel te bereiken en soms weet hij dat op subtiele wijze te doen, getuige het wegjagen van Sef Vergoossen naar KRC Genk. Is zeer emotioneel en heeft een geweldig gevoel voor show, getuige de Amerikaanse taferelen – een panelleider en kogelvrije vesten! – bij zijn uitleg van de FC Limburg waangedachte aan zijn eigen achterban in het ja-u-weet-wel Stadion in de buurt van Herzogenrath, waarbij zelfs de hoeders van de Wet naar zijn hand leken te dingen. Pluspunten: koopt zelden of nooit financieel onrendabele spelers; nadert met rasse schreden de pensioengerechtigde leeftijd. Minpunten: denkt dat hij over de gehele Limburgse voetbalwereld kan heersen; kan slecht tegen zijn verlies, getuige zijn uitspraken in de media.
Dan Theo Pickée. Deze succesvolle makelaar is reeds jaren een belangrijke beleidsbepaler in Kerkrade en vormt hierbij een twee-eenheid met Nol Hendriks. Echter, waar Nol Hendriks bij voorkeur de publiciteit zoekt en ook weet te vinden, blijft Pickée het liefst op de achtergrond. Toont zelden of nooit een spoor van emotie en handelt in tegenstelling tot Hendriks dan ook zeer doordacht. Nooit op een negatieve uitspraak over wie dan ook te betrappen, uitermate zakelijk en rationeel, een bestuurder pur sang.
Juist deze eigenschappen maken van hem een gevaarlijke tegenstander. Pluspunten: ook hij nadert de leeftijd waarop hij mag stoppen met werken, vergrijzing alom dus in het pro-FC Limburg kamp; zelden te betrappen op (zakelijke) misstappen. Pickée is dus de gevaarlijkste klant aan pro-FC Limburg zijde. Minpunten: is niet te vangen voor emotionele gevoelens onder supporters; zal Nol Hendriks nooit laten vallen.
Resteert als derde en laatste Emmo Meijer, helaas de Sittardse bijdrage aan het geheel. Zit behoorlijk hoog in de DSM hiërarchie. Bij Fortuna actief (?!) als bestuurslid en later in de nieuwe organisatiestructuur als belangrijkste commissaris, zeg maar de baas van Algemeen Directeur Theo Mommers. In deze hoedanigheid veroordeelde hij Mommers min of meer tot het spelen van een spelletje blufpoker, want Theo Mommers is bepaald geen domme jongen en wist waarschijnlijk beter, maar werd door Meijer gemuilkorfd. Verkrachtte hiermee het beleid van openheid van de integere en strijdbare Theo Mommers, die hard op weg was te herstellen wat Jacq. Opgenoord en Cor Nijpels hadden beschadigd, namelijk de goede relatie met de supporters. Hiermee dwong hij Theo Mommers tot het innemen van een sterk verdedigende positie. Mommers wordt door sommige supporters nu gezien als de veroorzaker van veel kwaad, mijns inziens ten onrechte. Triest dieptepunt in deze was het interview dat Mommers gaf aan L1 in een afgelegen zaal in het Wagner & Partners Stadion, omdat hij het na de gebeurtenissen van de afgelopen week simpelweg niet aandurfde naar de L1-studio in Maastricht te reizen. Nee Emmo, hiermee kunnen wij echt niet lachen.
Wat weten wij nog van Emmo Meijer? Was vroeger naar eigen zeggen fervent Ajaxsupporter en heeft vanuit die optiek waarschijnlijk ook de FC Limburg visie geadopteerd in de hoop de successen van Ajax te mogen kopiëren. Helaas Emmo, Amsterdam ligt niet in Limburg. Meijer bleef lang uit het gezichtsveld, maar moest na de bekendmaking van de nieuwste FC Limburg turbulentie met de billen bloot. Deelde bij de bijeenkomst met de supporters van afgelopen dinsdag doodleuk mede dat hij absoluut een voorstander is van FC Limburg. Schoffeerde terloops blijkbaar zijn eigen werkgever, want DSM ontkende inmiddels in de media doodleuk een toezegging dat men als hoofdsponsor van FC Limburg zou willen optreden en bijkomend een inbreng van €4.5000.000,-.
Maar het allerbelangrijkste: Meijer heeft sinds zijn bestuurlijke betrokkenheid bij Fortuna de club laten afglijden van gezond naar schier terminaal niveau op financieel gebied. Cor Nijpels, Jacq. Opgenoord en Jules Coenen mochten dwalen dat het een lieve lust was en Emmo vond het wel best. Logisch, want Emmo wil graag een FC Limburg en hoe zou je dat sneller kunnen bereiken dan je eigen club alvast de das om te doen? Pluspunten: geen. Minpunten: zeer weinig daadkrachtig ten voordele van Fortuna Sittard. Emmo begrijpt ook niet dat de heren Hendriks en Pickée zich niet door hem zullen laten piepelen inzake een eventuele fusie. Emmo is niet alleen Ajaxsupporter, maar denkt ook dat hij in het bestuur van Ajax zit; verliest blijkbaar met enige regelmaat de realiteit uit het oog, want als Emmo iets graag wil, dan moet dat ook gebeuren, zo ook met FC Limburg, geduld lijkt hierbij een eigenschap waarover Emmo niet beschikt.
Heren, ik wens jullie veel succes met hetgeen jullie in jullie verdere loopbaan en leven gaan doen, maar laat jullie FC Limburg idioterie varen en de oprechte Fortuna-, MVV- en Roda JC supporters met rust.
Tot slot iets geheel anders. Een woord van dank aan de makers van het spandoek met de tekst: “Il nostro cuore batte giallo verde”.
Ik sluit mij hierbij aan met de tekst die staat op een wandtegel die werd uitgegeven ter ere van de promotie van Fortuna Sittard naar de Eredivisie in het seizoen 1981-1982: “Mijn hart klopt voor Fortuna Sittard”
Deze zinsneden klinken een stuk beter dan het verknipte tekstdeel van het Limburgs volkslied dat door Joost Meijs werd opgevoerd bij L1 ten faveure van FC Limburg.
Gegroet,
One Way
