Fortuna speelt één helft aardig, maar gevaarloos voetbal, maar tegenstander Dordrecht brengt de zwakte van de ploeg vervolgens genadeloos aan het licht. Het seizoen waarin alles anders moest worden, lijkt verdacht veel op de voorgaande seizoenen. Tot en met de trainer die het ook allemaal niet meer weet toe.


1 September 2006

Fortuna gaat dramatisch onderuit tegen Dordrecht

Fortuna Sittard 0 FC Dordrecht 4
Doelpuntenmakers: 43. Lopes 0-1; 61. Kalisse 0-2; 85. Auassar 0-3; 87. Muhamadu 0-4
Opstelling: Christianen, Dassen, Voigt, Paridaans, Van Driel, El Hammouchi, Simone, Garritsen (71. E. Güvenc), Van Barneveld (76. Bouhadan), Olgun (69.Olondo), Taiwo
Toeschouwers: 3.225
Scheidsrechter: Wiedemeijer
Geel (Fortuna): Paridaans, Olgun
Rood (Fortuna): –

In een interview met Voetbal International voorafgaand aan het seizoen, liet Frans Körver nog weten dat zijn succesformule een houdbaarheid van drie jaar had. Daarna was de methode uitgewerkt. Nu we gezien hebben hoe zijn ploeg zich in de tweede helft door Dordrecht naar de slachtbank liet leiden, moeten we echter vrezen dat het Körver-effect deze keer al na drie wedstrijden is uitgewerkt. Iedereen ging er vanuit dat de mentale kracht van de spelersgroep dankzij Körver beduidend sterker zou worden dan de laatste seizoenen. Maar het tegendeel blijkt waar. Fortuna sleepte zich in de tweede helft zielloos en zonder enig zelfvertrouwen over het veld. Gevolg: een kansloze vier-nul nederlaag.

En dat terwijl Fortuna de eerste helft zonder meer aardig voetbal speelt. In vergelijking met de wedstrijd tegen FC Den Bosch heeft Körver het elftal op drie plaatsen gewijzigd. Joos van Barneveld is weer in genade aangenomen, waardoor he curieuze experiment met een 4-3-3-opstelling na één wedstrijd al weer beëindigd is. Achterin neemt de herstelde Daniël Voigt zijn plaats weer in ten koste van Joep op den Kamp. De grootste verrassing bewaart Körver voor de voorhoede. Na Brahim Bouhadan is Cédric Olondo de tweede uitgebreid geteste aankoop die door Körver al na enkele wedstrijden wordt afgeserveerd. Zijn plaats wordt ingenomen door Ahmet Olgun, die daarmee zijn competitiedebuut in het eerste mag maken.

De wijzigingen resulteren in de volgende opstelling: Christianen in de goal, Dassen, Voigt, Paridaans en Van Driel achterin, Simone, El Hammouchi, Van Barneveld en Garritsen op het middenveld en voorin Olgun en Taiwo. De middenvelders Simone en Garritsen hebben deze keer opdracht gekregen zich meer op de vleugels te bewegen. Tijdens de eerste helft blijkt dat positieve en negatieve gevolgen te hebben. Het positieve gevolg: de veldbezetting is wat meer in evenwicht, waardoor er iets meer lijn in het voetbal komt. Fortuna heeft daardoor veel meer balbezit dan in de vorige thuiswedstrijden. Dat leidt overigens niet tot veel gevaar voor het doel van Dordrecht. Uitgespeelde kansen creëert Fortuna nauwelijks. De negatieve gevolgen: zonder de extra ondersteuning van Garritsen en met name Simone, moet Rashid El Hammouchi het vuile werk op het middenveld veel meer in zijn eentje opknappen. Daardoor ontstaat er op het middenveld en in onze verdediging veel meer ruimte voor de tegenstander.


El Hammouchi toont Kampfgeist

Het eerste half uur doet Dordrecht nog weinig met die ruimte. De spitsen Lopen en Kalisse laten enkele malen zien over scherpte en snelheid te beschikken, maar de Dordtse aanvallen leveren weinig direct gevaar op. Aan de andere kant doet Olgun al na drie minuten van zich spreken. Een stevige charge op tegenstander Rustenburg levert hem een gele kaart op. Verder maakt Olgun een onopvallend debuut. Hij heeft duidelijk wat meer oog voor zijn ploeggenoten dan Olondo en ook zijn acties zijn wat minder onberekenbaar. De handelingssnelheid laat echter nog te wensen over. Olgun krijgt na zo’n 35 minuten wel de eerste grote kans van de wedstrijd. Simone zet knap door op rechts, diens voorzet belandt gevaarlijk op de rand van het vijf-metergebied, maar Olgun is net iets later dan een Dordtse verdediger.


Mels, nao veure met die bal

Vijf minuten later speelt Wasiu Taiwo Joos van Barneveld vrij in het strafschopgebied. De aanvoerder probeert de bal vanaf zo’n vijftien meter langs Kooiman in de linkerbovenhoek te krullen, maar het schot eindigt naast het doel.


Het was wederom niet de avond van Joos

Nog geen twee minuten later laat Cecilio Lopes zien hoe het wel moet. Bij een Dordtse uitbraak staat de verdediging van Fortuna niet goed opgesteld. Cecilio Lopes staat helemaal vrij, omdat Daniël Voigt met een overmaat aan tegenstanders wordt geconfronteerd. De voorzet vanaf rechts bereikt Lopes, die de bal aanneemt en meteen achter Christianen in de goal schiet. De achterstand is gezien het spelbeeld in de eerste helft niet verdiend, maar op slag van rust wel een feit.

Fortuna begint de tweede helft in dezelfde opstelling als voor rust. Tegenstander Dordrecht brengt oud-MVV’er Muhamadu voor rechtermiddenvelder Dagher. Het aanvalsspel van Fortuna oogt in de tweede helft machteloos. Van een verzorgde opbouw is geen sprake meer, de beide spitsen komen in het hele verhaal niet meer voor.


Taiwo houdt Breinburg van de bal

Alleen Angelo Simone kan op rechts nog wel eens gevaar stichten. Na een minuut of tien gaat hij na een tackle met veel misbaar tegen de grond, waar hij kermend van de pijn blijft liggen. Het toneelspel levert linksback Rustenburg een gele kaart en Fortuna een vrije trap op. De inzet van Garritsen wordt weggekopt uit het Dordtse strafschopgebied en valt voor de voeten van El Hammouchi. Die haalt hard en geplaatst uit, maar Kooiman kan de bal zonder al te veel problemen tot hoekschop verwerken. Het is de laatste keer dat Fortuna iets van gevaar sticht voor de Dordtse goal. Daarna gaat het heel snel bergafwaarts met de geel-groenen.


Garritsen komt te laat

Dat begint in de zestigste minuut, wanneer Angelo Simone te veel risico neemt bij een tot mislukken gedoemde solo. El Hammouchi probeert te corrigeren, maar lijdt ook balverlies. Vervolgens stoomt Dordrecht vanaf de rand van het eigen strafschopgebied razend snel op naar voren. De middenvelders Simone en El Hammouchi zijn in geen velden of wegen te bekennen, hun posities worden niet overgenomen door ploeggenoten. Kalisse kan ongehinderd het hele veld oversteken. Hij krijgt de bal op de rand van het strafschopgebied terug van een ploeggenoot en schiet beheerst achter Christianen de twee-nul binnen. Fortuna-Dordrecht is een gespeelde wedstrijd, al doet de speaker nog een belachelijke oproep aan het publiek om nog eens achter de ploeg te gaan staan.


Nee, ook hij moet nog een paar weken wachten op zijn replicakit

De goal van Kalisse is als een mokerslag aangekomen. Wat Fortuna het laatste half uur presteert, is van zeer bedenkelijk niveau. De aanvallers van Dordrecht mogen naar hartenlust combineren en vuren het ene na het andere schot af op het doel van Christianen. De Fortunezen zijn vooral druk elkaar verwijten te maken. Ook de wissels van Olondo voor Olgun, Emmo Guvenc voor Garritsen en Bouhadan voor Van Barneveld brengen geen verbetering in het spel. Vijf minuten voor tijd staat de Dordtse invaller Auassar na een afgeslagen bal volledig vrij voor Christianen. Hij passeert de doelman in de lange hoek. Na de aftrap besluit Fortuna tot een collectieve staking. De ploeg lijdt knullig balverlies, vervolgens grijpt er niemand in wanneer Muhamadu naar voren besluit te rennen. De aanvaller mag ongestoord het strafschopgebied in wandelen, zijn schot in de korte hoek is niet erg krachtig, maar Christianen kan de bal niet pareren. De eindstand van vier-nul staat op het scorebord.

Wat moeten we na zo’n afgang zeggen? We kunnen in ieder geval concluderen dat Fortuna er echt niet beter aan toe is dan een jaar geleden. De spelers missen zelfvertrouwen, het spel mist overtuigingskracht. De komst van Körver heeft daar geen enkele verandering in gebracht. De oefenmeester zelf wijt het falen aan de angst die de afgelopen seizoenen in de ploeg is geslopen. Maar daarmee veegt hij zijn eigen straatje wel erg gemakkelijk schoon. In de eerste plaats heeft hij zeven nieuwe spelers gehaald, die part noch deel hebben aan de ellende van de afgelopen jaren. Als zij nu ook al door angst bevangen zijn, dan heeft Körver toch iets fout gedaan. In de tweede plaats lijkt het selectiebeleid van de trainer ook niet voor de nodige rust te zorgen. Wat heeft het voor zin om al na een paar wedstrijden Bouhadan, Van Barneveld en Olondo op de bank te zetten? Wat heeft het voor zin om uit tegen Den Bosch met drie spitsen te spelen om vervolgens in de eerstvolgende thuiswedstrijd weer naar 4-4-2 terug te keren?


Hoe vaak zullen we deze gezichtsuitdrukking dit seizoen nog zien?

Körver maakt al na vijf wedstrijden de indruk dat hij het ook allemaal niet meer weet. Als dat klopt, dan is Fortuna ook dit jaar weer een serieuze kandidaat voor de laatste plaats.