Er zijn van die dagen dat ik me zowel een gelukkig als bevoorrecht mens voel. Vandaag paste perfect in die categorie. Want wat de meegereisde Fortunezen in met name de eerste helft aan de Krommedijk kregen voorgeschoteld, hadden weinigen van hen vooraf ook maar durven dromen. Zeker niet na het pak slaag van vorig siezoen op dezelfde locatie.


30 Maart 2007

Ontbolstering Jürgen Heinrichs symbool voor eenheid en progressie bij Fortuna

FC Dordrecht 1 Fortuna Sittard 3
Doelpuntenmakers: 10. Heinrichs 0-1; 39. Cornelia 0-2; 45. Garritsen 0-3; 58. Biyadat 1-3
Opstelling: Christianen, S. Güvenç, Grabovac, Op den Kamp, Van Driel, El Hammouchi (87′ Paridaans), Simone, Heinrichs, Garritsen, Cornelia (88′ E. Güvenç), Olondo
Toeschouwers: 2.500
Scheidsrechter: Ketting
Geel (Fortuna): E. Guvenc
Rood (Fortuna): –

Vrijdag 30 maart 2007, FC Dordrecht uit. De lente heeft inmiddels haar intrede gedaan, maar afgezien van een milde temperatuur, merken we er we er vandaag verder niet al te veel van. Het weerbeeld wordt bepaald door zonnige perioden en vooral korte venijnige buien. Vandaag ben ik bij wijze van uitzondering overigens wel erg ruim op tijd, zelfs de bus is nog niet gearriveerd bij ons Wagner & Partners Stadion. De redactie van deze site is vandaag bovendien gedecimeerd door blessures, langdurig verblijf in den verre en arbeidsverplichtingen. Tot mijn opluchting wist ancien Waldorf zich nog ter elfder ure aan de deelnemerslijst voor de tocht naar Dordrecht toe te voegen.

Afgelopen week hebben we bovendien via de regionale pers mogen vernemen van welke spelers de contracten verlengd zullen worden. Tot mijn persoonlijke teleurstelling behoorden Ronald Dassen, Koen Garritsen en Serdal Guvenc niet tot de rij der gelukkigen. Een mogelijkheid tot privé-lobby zal ik dan ook zeker niet onbenut laten. Met name voor veteraan Ronald Dassen moet dit bijzonder zuur zijn geweest. Dassen heeft zich zoals elders op deze website vermeld in mindere tijden met hart en ziel voor de club ingezet en valt nu absoluut ten onrechte buiten de boot. In de periode vanaf december bleek Dassen een meer dan gewaardeerde kracht voor trainer Körver en zijn revival ging ook aan het merendeel van de supporters niet onopgemerkt voorbij. Ondanks andere berichtgeving in de media mag ik dan ook hopen dat de verantwoordelijken ook hem nog een kans gunnen op voortzetting van zijn spelersloopbaan bij de club. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het voor hem afgelopen zou zijn als actief voetballer.

Ondanks een sub-tropisch temperatuurtje op de achterste rijen in de bus, verloopt de heenreis redelijk aangenaam. Totdat Annette ineens meldt dat de auto met daarin vier Fortunezen ter hoogte van Tilburg is gecrasht. Eén van de ongelukkigen zou zelfs een hoofdwond hebben opgelopen. Er wordt wat heen en weer gebeld om poolshoogte te krijgen en uiteindelijk blijkt er gelukkig geen persoonlijk leed te zijn, maar de auto is helaas total loss.

Via een ons volstrekt ombekende route belanden we in Dordrecht, alwaar we al snel het Dalton Lyceum achter ons laten. Het zal u dan ook niet verbazen dat er in Dordrecht regelmatig naar vuurwapens wordt gegrepen. Ruim op tijd en met een extra ingelaste sanitaire stop arriveren we in Dordrecht. We zijn nog geen fractie van een seconde buiten de bus of we worden al “verwelkomd” door een redelijke groep lokale jongeren. Kordaat ingrijpen van een politiemacht van welgeteld twee agenten laat de groep van zo’n 20-25 personen kiezen voor een roemloze aftocht. We prijzen ons zielsgelukkig met het optreden van de kornuiten van mr. dr. Ernst Maurits Henricus. Enfin, in Dordrecht is het eigenlijk helemaal niet zo slecht toeven, enkele negatieve sportieve resultaten daargelaten.

Ook dit seizoen worden we weer verwend door met name de allervriendelijkste mensen van de catering. En wedederom is de Goodyear Commissie hen gunstig gezind, niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van de lekkernijen van de hoofdsponsor van onze competitie. Uiteraard laten de anciens Waldorf en ondergetekende zich deze uitstekend welgevallen. De van Maastricht tot Velsen-Zuid becommentarieerde Goodyear Commissie gaat vandaag voor het Oer-Hollandse broodje met worst en mosterd. Net als vorig seizoen smaakt dit uitstekend, maar even zo zeer moeten we ons ontegenzeglijk streng opstellen als we reclame voor een A-merk ontwaren. Helaas, weer geen ster, maar desalniettemin toch bij herhaling de koppositie in de tussenstand van dit seizoen. Vandaag jubileert overigens een redactielid vanwege het heuglijke feit van zijn 200e opeenvolgende en onafgebroken aanwezigheid bij een officiële wedstrijd van Fortuna. Hulde voor hem, maar daarbij wil ik het verder ook graag laten, aangezien wij niet aan zelfverheerlijking plegen te doen.

Als alle formaliteiten zijn vervuld, kan ik me bezig houden met hetgeen waar alles om draait: de wedstrijd. De thuisploeg krijgt als eerste een behoorlijke kans, maar naar ik meen Dagher komt een teenlengte tekort om de voorzet van de doorgebroken Putter achter Arjan Christianen te werken. En zoals het een ploeg in vorm betaamd, reageert Fortuna gepast. Man van het Seizoen Raschid el Hammouchi zet voor vanaf de rechterflank, Jürgen Heinrichs staat volledig vrij en laat de ervaren doelman Kooiman kansloos, 0-1.

Nog binnen het kwartier mag Kooiman weer serieus aan de bak op een directe vrije trap van Koen Garritsen, maar dit keer houdt hij stand en tikt de bal over de lat. De Schapekoppen zijn inmiddels gewekt door de Sittardse voorsprong, maar verder dan wat speldeprikken van oud-MVV-er Muhamadu komen ze niet. Weinig Fortunezen zullen zich overigens gerealiseerd hebben dat er nog een oud-Sjeng van de partij was. Inderdaad: Leornardo dos Santos, oftewel Leonardo I. Het laatste wat ik me van hem herinner is dat hij volledig werd overlopen door Thomas Janssen in de tevens ook laatste thuisoverwinnig tegen MVV. Leonardo bakt er ook vandaag bijzonder weinig van en zal in de rust dan ook vervangen worden.

Dat eerste geldt overigens voor het overgrote deel van de Dordtenaren, tot verbijstering van hun immer dynamische trainer Gert Kruys. Want verder dan twee pogingen van Muhamadu uit de tweede lijn is de thuisploeg dan ook verre van gevaarlijk. Fortuna schept zichzelf daarentegen een aantal uitstekende kansen. De eerste komt uit de enige bruikbare voorzet in de hele wedstrijd van Cédric Olondo. Garritsen komt goed inlopen, maar Kooiman heeft zijn kopstoot klemvast. De volgende kans ontstaat uit een hoekschop van alweer Raschid el Hammouchi. Heinrichs kopt in, maar met veel moeite wordt de bal in meerde fases weggewerkt. En ook vandaag doet het gezegde van driemaal is scheepsrecht opgeld. Garritsen kogelt een vrije trap vanaf rechts in het strafschopgebied, Kooiman lost de bal en Flo Cornelia werkt de bal met een geplaatst schot tegen het net, 0-2.  En op slag van rust voltooit Koen Garritsen zijn vrije trilogie met kunst als hij de bal rechtstreeks vanaf rechts in de korte hoek achter Kooiman plaatst, 0-3. Een groot aantal Fortunezen in het uitvak waaronder ondergetekende mist dit doelpunt echter volledig, waarschijnlijk door het op handen zijnde rustsignaal van scheidsrechter Ketting.

In de rust heerst er dan ook niet geheel verwonderlijk een hoera-stemming in het uitvak. Temeer daar MVV op achterstand schijnt te staan in en tegen Haarlem. Dit laatste feit is tekenend voor de regerende waan van de dag. Leuk dat we virtueel boven MVV staan, maar wat is het waard als je bedenkt dat je tot twee keer toe in het lopende seizoen een onderling treffen niet winnend weet af te sluiten? Maar goed, ineens schijnt een klassering boven MVV heel veel waard te zijn. Helaas behoor ik soms tot de categorie realisten en meer dan geregeld tot die der azijnzeikers. In beide kaders zou ik dan ook graag willen verwijzen naar het feit dat de opborrelende onderbuikgevoelens zich het best laten onderdrukken door het gegeven dat slechts aan de meet de bloemen vergeven worden. Tijdens een sanitaire stop wijst een andere meer dan ervaren Fortunees naar de legendarische 4-3 nederlaag uit bij Sparta. Ook toen had Fortuna een comfortabele 0-3 voorsprong. Dat die einduitslag vandaag herhaald gaat worden, geloof ik echter niet.

In ieder geval is Kruys erin geslaagd zijn manschappen scherp aan de aftrap van het tweede bedrijf te krijgen. Christianen moet aan de bak op een rechtstreekse vrije trap, maar hij pakt de bal klemvast. Even tevoren zijn de vier gecrashte Fortunezen gearriveerd, per taxi vanaf Tilburg welteverstaan. Je moet het er maar voor over hebben! Inmiddels laat Dordt ook weer van zich spreken als invaller Biyadat een voorzet van Muhamadu na een rommelige situatie tot doelpunt weet te promoveren, 1-3. Met Muhamadu en Biyadat zijn ook de namen van de twee gevaarlijkste Dordtenaren vemeld. Beide krijgen in totaal nog vier riante kansen op een doelpunt, maar Christianen, paal en lat staan altijd wel in de weg. Het enige serieuze wapenfeit van Fortuna komt op naam van de vandaag nadrukkelijk aanwezige Koen Garritsen die een directe vrij trapt maar net naast krult. Maar zowel Garritsen als zijn eveneens niet met contractverlenging gehonoreerde collega Serdal Guvenc geven vandaag hun visitekaartje af bij het even onverwoestbare als onafscheidelijke duo Erkens/Dullens en plaatsen nadrukkelijk hun neus tegen het venster. Wellicht zit er ook voor hen meer in, ik acht het bijzonder wenselijk. Zeker Serdal Guvenc staat bij zijn collega’s bekend als een een vaak onderschatte speler met polyvalente kwaliteiten. Degene die er in Roosendaal bij waren, weten waarover ik spreek.

Over Garritsen valt veel te zeggen en te schrijven, maar van mijn kant weinig negatiefs. Hij is de speler met de meeste assists aan Fortunazijde en ook bij hem lijkt het muntstuk te zijn gevallen dat voetbal niet alleen bestaat uit mooie technische oplossingen maar even zo zeer uit het uitvechten van duels met je tegenstanders. De Garritsen-haters mogen weer in hun harnassen, ik ben bereid. Fortuna komt dus niet meer serieus in de problemen. Het enige vermeldbare statistische feit komt nog op naam van invaller Emmo Guvenc die geel ontvangt van de overigens correct leidende arbiter Ketting. Een meevaller, aangezien we het dit seizoen veel vaker minder troffen met de leiding.

Fortuna besluit zijn zesde wedstrijd op rij ongeslagen, de derde opeenvolgende overwinning in een wedstrijd op verplaatsing. Neem daarbij ook nog de nederlagen van naaste periodeconcurrenten FC Zwolle en Stormvogels Telstar alsmede MVV en je kan je wel indenken dat het gejuich niet meer te stoppen was. Mede op speciaal verzoek van collega Waldorf wil ik echter toch een kanttekening plaatsen. Ergens in het begin van de tweede helft begon een aantal mensen in het uitvak uitgebreid hoofdtrainer-technisch manager Frans Körver te bejubelen. Wij als redactie van deze site hebben zeker niets persoonlijks tegen onze technische hoofdverantwoordelijke maar wel jegens zijn handelen op pijnlijke momenten eerder dit seizoen, met name ten tijde van het verscheiden en herdenken van een ons dierbare medesupporter. De contra-aktie (waarbij geen enkel persoonlijk woord tegen Frans Körver) van Waldorf, ondergetekende en nog enkele ervaren supporters op het pro-Körvergezang was misschien kantje boord, maar wel uit het hart gegrepen. Bovendien weet ik mij bepaalde situaties uit eerdere wedstrijden dit seizoen voor de geest te halen waarop de nu pro-Körvergezinden zich anders hebben geuit. Laten we het erop houden dat het kan verkeren, Bredero indachtig. Nogmaals en voor alle duidelijkheid: We respecteren de mens en trainer Frans Körver, een betere motivator voor deze spelersgroep is er niet, maar voor ons geen plotselinge polonaise.

Het hoogtepunt van de dag kwam echter na afloop van de wedstrijd. Niemand die het verwachtte of er rekening mee had gehouden, maar nota bene Jürgen Heinrichs liet zich van een nog onbekende kant zien. De anders zo stoïcijnse Duitser beklom de hekken van het uitvak en schudde waar mogelijk handen en ging voor in het gezang. De ontbolstering van Heinrichs staat dan ook symbool voor de eenheid en progressie binnen de spelersgroep. Voor mij persoonlijk een aktie die ik zeker nog lang bij mijn dierbaarste Fortunamomenten zal bewaren. Bij deze trek ik dan ook het boetekleed aan voor mijn blijkbaar te snelle kritiek op onze nummer 10, met name uit in Volendam. Jürgen Heirichs bleek tijd nodig te hebben en is nu waar hij wil zijn. Danke Jürgen!

Hopelijk mogen we nog twee mooie wedstrijden met vooral positieve resultaten tegen FC Zwolle en Go Ahead Eagles beleven! Vermoeid en vooral emotioneel ga ik op zoek naar mijn bed. Het is laat, erg laat.

Gegroet,

TMD