Vrijdag 28 oktober: FC Dordrecht-Fortuna. Vandaag ben ik eens een keer geen chauffeur van dienst, maar de zeer luxe wagen waarin wij ons bevinden wordt zowaar bestuurd door iemand die in het dagelijks leven verkeert in zeer hoge ambtelijke kringen, ergens niet ver over de grens met België nabij mijn woonplaats.

28 Oktober 2005

Farce majeure eindigt in barricade parkeergarage

FC Dordrecht 6 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 11. De Nooijer 1-0; 27. Taiwo 1-1; 61. Van der Velden 2-1; 66. Putter 3-1; 74. Kalisse 4-1; 82. Lopes 5-1; 90. Kalisse 6-1
Opstelling: Budziak, Meszaros, Facenna, Hermans, Van Driel, Daumantas, Op den Kamp, Van Barneveld (79′ Daemen), Moutawakil (56′ Aitjdag), Lord, Taiwo.
Toeschouwers: 750
Scheidsrechter: De Groot
Geel (Fortuna): Van Driel, Op den Kamp
Rood (Fortuna): –

Allereerst een korte terugblik op het verslag van de vorige week tegen FC Zwolle. Ik heb daarin mijn frustraties de vrije loop gelaten en daarbij te pas en te onpas een aantal medesupporters op niet geheel correcte wijze voorzien van een aantal benamingen. Dat ik de plank mis sloeg en het uiteindelijke doel hiermee niet geheiligd werd, is me bovendien duidelijk gemaakt door een mede-redactielid. Ik zat dus fout, mijn woordkeuze was niet de meest juiste, it was an honest mistake, soit. Vertrekpunt is vandaag uiteraard Sittard, maar als ik de A2 bij de afslag richting Sittard verlaat, zie ik dat er al een file staat in de richting van Born. Als ik in Sittard bij het domicilie van mede-redactielid Eppo arriveer, wordt mijn advies om via België te gaan rijden dan ook maar ter harte genomen. Dat verloopt soepel, het enige wat we moeten doen, is erop toezien dat we via Turnhout weer de grens met Nederland oversteken. Onze chauffeur is bij de pinken, maar helaas kan dat niet gezegd worden van de overige 3 inzittenden. Ondergetekende vat slaap, de andere twee zijn afgeleid en het bordje met daarop de verwijzing naar Turnhout wordt jammerlijk gemist. De fuik in Antwerpen is onvermijdbaar geworden. Maar we hebben naast een behoorlijk tijdsoverschot ook nog een goede dosis geluk op onze weg en de gevreesde fuik blijft achterwege. Op dat tijdstip, zo rond 17.30 uur, komt de eerste melding van de dag van Thies, hij staat met zijn auto al voor de poort van de Krommedijk, of zoals het Dordtse stadion tegenwoordig heet: GN Bouw Stadion.

Wij besluiten om ons te ravitailleren bij het laatste tankstation voor de grens. John en ondergetekende kopen snel een alcoholische versnapering van een goed huis. Bij gebrek aan een warme maaltijd zijn onze ambtelijke topper en Eppo al afgehaakt. Bij de eerstvolgende stop over de grens komen mijn drie reisgezellen wel aan hun trekken, er is daar immers ook een McDonalds. Goed, ieder zijn natje en droogje, Dordrecht is binnen handbereik. Of toch niet? Nee, want Eppo en ondergetekende laten de ambtelijke topper aan het stuur weer lelijk in de steek en ook John is niet voldoende alert. In plaats van richting Breda en daaropvolgend Dordrecht te rijden, zijn we plotseling hard op weg richting Tilburg en Eindhoven! De ambtelijke topper heeft het nu helemaal met ons gehad en leest op niets verbloemende wijze de les. John heeft daarbij de pech dat hij vooraan zit.

Uiteindelijk arriveren we nog ruim op tijd bij het GN Bouw Stadion. Daar aangekomen geen toestanden, maar louter vriendelijke mensen van de thuisclub. Een gratis programmaboekje en geen fouilleren, tenminste wat betreft dat laatste ontspring ik in ieder geval de dans. Binnen aangekomen, zien we dat het uitvak al redelijk bevolkt is. Het hekwerk in ons vak is volledig vol met spandoeken, dat van ons kan er helaas niet meer bij. Ondanks de welwillendheid van de steward die ons nog de mogelijkheid biedt om het spandoek in het aangrenzende buffervak te bevestigen, moeten we passen. Het spandoek is gewoon te lang.

Dan maar wat bijpraten met de overige Fortunezen. Dat gebeurt hoofdzakelijk ter hoogte van de catering. Plots zien we dat aldaar  tot ieders verbazing zowaar alcoholische versnaperingen van een wel zeer goed Belgisch huis verkrijgbaar zijn. In het programmaboekje lees ik dat Fortuna niet als een onoverkomelijke hindernis mag worden beschouwd. Daar kan ik feitelijk niets van zeggen, ook in Dordrecht is men natuurlijk niet blind.


Bij de catering werd een Waalse delicatesse geserveerd…

Inmiddels hebben de spelers en officiëlen het veld betreden, daarbij zowel op het veld als in ons vak vergezeld van een vlaggenparade. Bij FC Dordrecht niemand met een aantoonbaar Foruna-verleden in de selectie. Maar de “Schapekoppen” vieren wel de terugkeer van Gérard de Nooijer en Van Persie-boezemvriend Reinhard Breinburg. Laatstgenoemde werd geschorst, omdat bij een dopingcontrole restanten van cannabis (“Hasj en weed, wie rookt het niet?”) in zijn plasje werden aangetroffen. Maar afgelopen week werden bepaalde reglementen herzien en pardonneerde de KNVB Breinburg voor het nog resterende deel van zijn straf.

De Nooijer op zijn beurt had een conflict met trainer Koolhof en was een paar weken in geen velden of wegen te bekennen. Aan onze zijde ontbreken Aki en Garritsen vanwege een blessure, Dassen is geschorst. Trainer Dekker gunt zowaar Joep Op de Kamp een kans achterin en Joos van Barneveld speelt voor Garritsen op het middenveld. In de praktijk zal echter László Mészáros rechtsback spelen en Joep verdedigende middenvelder. De uit een disciplinaire schorsing terugkerende Lionel Lord speelt voorin ten faveure van Sala Aitjdag.


Het was niet bijster druk aan de Krommedijk…

De leiding van de dag is in handen van arbiter De Groot. Die kan na zes minuten zowaar bijna voor het eerst weer naar de middenstip wijzen. Dordrecht speelt namelijk te kort terug. De aalvlugge Lord onderschept, maar zijn balaanname is niet goed, waardoor hij in een te moeilijke hoek belandt en de bal naast schiet. Een paar minuten later wordt Dordrecht voor het eerst gevaarlijk. Het krijgt een corner en die belandt bij de beste kopper op het veld. Helaas voor ons heet die Gérard de Nooijer en de bal belandt achter Budziak in de touwen, 1-0.

De thuisploeg krijgt nu vat op de wedstrijd, maar tot kansen leidt dat overigens niet. Louter van afstand en bij standaardsituaties is het oppassen geblazen voor Fortuna. Voor het doel van Johan “boem boem” van der Werff gebeurt ook niet opvallends. Totdat de van hoogverraad verdachte Moutawakil aan de bal komt en aanzet voor één van zijn vooral vroeger als onnavolgbaar bekendstaande soli. Het lijkt zowaar op iets als hij twee Dordtenaren passeert, maar nummer drie vindt het welletjes en deze toucheert Moutawakil. Behalve zijn soli stond en staat Moutawakil ook bekend als een specialist in duikelingen, vaak krijgt hij het gelijk van de man in het zwart aan zijn zijde. Zo ook nu, De Groot wijst met de vinger naar de strafschopstip, het uitvak schiet in gang, Germaanse specialiteiten worden hierbij afgekeurd.Topscorer Taiwo treedt aan voor het verdict en velt het vonnis over “boem boem” Van der Werff, 1-1. Ver na afloop van de wedstrijd sprak ik Taiwo aan over het feit waarom hij als linksbenige de strafschop juist met rechts nam. “Omdat mijn trainer bij AGOVV (Koolhof, TMD) nu bij FC Dordrecht zit en die weet hoe ik een strafschop normaal gesproken neem, “ aldus Wasiu. Gravend in mijn geheugen weet ik mij een zelfde trucje te herinneren van de Duitser Andreas Brehme, dit voor liefhebbers van historische namen en feiten. FC Dordrecht krijgt in de eerste helft nog een mogelijk via Van der Laan (schot van rand 16 meter over) en een kans via de doorgebroken Putter, maar Budziak stop laatstgenoemde af.

Dagher meent bovendien nog het kunstje van Moutawakil te moeten imiteren, maar de uitvoering is zo doorzichtig dat scheidsrechter De Groot er een Schwalbe in ziet en Dagher van een boeking voorziet. We bereiken de rust met een onbesliste stand, terecht gezien het wedstrijdbeeld.

De Goodyear Commisie. We zijn goed gemutst door de goede ontvangst van de alleraardigste mensen van FC Dordrecht. Uit het menu kiezen we een broodje worst met als saus mosterd. Alles klopt, alles in orde. Totdat we ontdekken dat de worst van een A-merk is. En we moeten streng zijn, dus geen ster. Maar FC Dordrecht komt wel aan de kop van het klassement, prima warme hap, een fantastische versnapering van Belgische makelij, zeer goede gastvrijheid. Verder geen of weinig R&B (zoals die muziek tegenwoordig wordt genoemd, maar het overigens van zijn lang zal ze leve niet is), maar vette Hollandsche krakersch, bravo.

De tweede helft dan. De thuis ploeg zet prompt de toon. Van der Velden mag door op rechts, Lopes tikt zijn voorzet naast. Er gebeurt dan exact een kwartier weer niets dat enig gevaar oplevert. Maar dan laat slaat de verdediging van Fortuna collectief aan het blunderen. Minimaal twee spelers (Mészáros en Facenna) laten hun man lopen. Putter komt uit de rug van Mészáros, Budziak komt uit en maar is traditiegetrouw te laat, Putter schuift binnen, maar de bij Facenna weggelopen Van der Velden scoort nog net de 2-1. Overigens wil ik Budziak nog wel een beetje vrijpleiten, het waren in principe ballen die door verdedigers geruimd hadden moeten worden. Maar goed, communiceren is ook een kunst.

Wat vervolgens gebeurt, heeft niets meer met voetbal te maken. Fortuna Sittard staat bij de KNVB geregistreerd als Betaald Voetbal Organisatie en er lopen een elftal spelers in het veld met het Fortuna-embleem op hun shirt, maar dat is werkelijk het enige dat nog met voetbal te maken heeft, het overige is diep diep triest.

Allereerst mag Dordrecht op links counteren via Lopes. Die is werkelijk helemaal vrij, haalt de achterlijn en zijn voorzet wordt door Putter vlekkeloos achter Budziak getikt, 3-1. De volgende. Van der Velden neemt een vrije trap, Van Muijen staat vrij maar raakt de bal slecht. Omdat de Sittardse buitenspelval totaal niet functioneert, staat ook invaller Kalisse vrij, die komt aan de bal en schuift deze in de lange hoek, 4-1.

Direct na de aftrap schopt Van Barneveld de eerste beste Dordtenaar in zijn omgeving finaal voor de enkels. Voor de getroffen Van der Velden betekent dat de aftocht. Acht minuten voor affluiten zet invaller Monteiro Lopes nog eens vrij, uiteraard is Budziak ook dit keer het haasje, 5-1, alles verandert in een doelpunt voor de thuisploeg. Het slotakkoord is dan ook nog eens voor de Schapekoppen. Een counter belandt bij Kalisse die door mag, 6-1.

Inmiddels heeft ook Breinburg zijn rentree gemaakt. Een pretsigaret heeft hij vandaag niet nodig om de slappe lach te krijgen, daarvoor hebben zijn Sittardse collegae in ruime mate gezorgd. Arbiter De Groot toont erbarmen en laat geen extra tijd spelen. Fortuna wordt in nagenoeg 25 minuten helemaal afgezeikt door een ploeg die eveneens op zoek is naar de juiste vorm.De meeste spelers komen de toch nog de 34 meegereisde Fortunezen bedanken, maar de aanwezigheid van Mels van Driel werkt als een rode lap op een aanstormende stier. Van Driel krijgt een orkaan van verwensingen over zich heen en druipt af. Daumantas is des duivels en haalt verhaal bij de supporters, het hek is nu helemaal van de dam. Uiteindelijk nokt ook hij af en prompt geraakt hij in discussie met Lionel Lord. De laatste Fortunezen brullen Daumantas nog enkele minder fraaie verwensingen na.


Mels, Lionel en Tomas (v.l.n.r.) proberen uitleg te geven bij het uitvak…

In het uitvak worden de wonden gelikt en de spandoeken opgeruimd. Inderhaast vormt er overlegd, de uitkomst is dat het nu of nooit is, de parkeergarage van W&P Stadion wordt geblokkeerd, opdat de spelers en Dekker ons nu niet kunnen ontlopen. Alles zal gebeuren zonder gebruik van welke vorm van geweld dan ook.

Van een meegereisde stille krijgen we de instructie om achter een Dordtsche politiewagen te volgen en op deze manier de stad te verlaten. Iedereen houdt zich aan de regels en slechts vlak voor Born vliegt Thies langs degene die de gehele terugreis als eerste reed (onze wagen reed als tweede in de colonne). Thies is dusdanig nerveus dat hij mij belt, tijdens de terugreis herhaalde dit scenario zich een keer of vijf, ik wijs hem terug naar zijn plaats.

Even na 23.30u arriveren we bij het stadion. Daar zijn de geschorste Ronald Dassen en de geblesseerde reservedoelman Willem-Jan Thijssen al aanwezig. Dassen is tijdens de terugreis door iemand op de hoogte gebracht van de op handen zijnde actie. Beide staan de inmiddels gearriveerde supporters het woord. Na ongeveer 45 minuten arriveert ook de spelersbus, de meeste spelers staan vol verbazing en met wit vertrokken gezichten voor de ramen van de bus. Dekker verlaat, zoals een het goede leider betaamt, als eerste het zinkende schip (lees: parkeergarage). Maar verder dan de slagboom komt bij niet, omdat auto’s de uitgang barricaderen. Het spel kan dus op de wagen. Naar verluid, ondergetekende sprak om moverende redenen niet met Dekker, is onze trainer aanvankelijk des duivels. Uiteindelijk stemt hij in met de eis van webmaster Linford van het onvolprezen Fortunahome om de komende ochtend om 7.00 uur lokale tijd aan te treden voor een straftraining, overigens op vrijwillige basis.

Met de intentie van Linford ben ik het dit keer volledig eens, er moet hoognodig een signaal worden afgegeven naar de spelers en technische staf toe en er dient een gepaste respons te volgen. De meeste spelers komen ook uit de parkeergarage en op normale wijze wordt er met de supporters gepraat. Niemand wordt bedreigd, het wordt nooit onaangenaam. Iedereen gedraagt zich conform de in Dordrecht afgesproken code. Slechts Moutawakil en Simone blijven in hun auto en houden zich afzijdig. Moutawakil heeft het aan zichzelf en niemand anders te danken dat hij tot persona non grata is verworden bij veel supporters. Het is alleszins eerlijk dat hij in een onderhoud met Fortunahome de waarheid naar buiten heeft gebracht omtrent zijn vertrek naar Roda na dit seizoen. Maar het tijdstip waarop hij dit deed, vlak na allerlei toestanden rondom de huidige klusjesman van Roda welke ooit speler en commercieel manager was bij ons, valt geenszins goed te praten.

Als Roda zo’n faire club is als men daar denkt te zijn, dan zorgt men maar mooi voor een oplossing (Betreffende speler ergens in België stallen + schadevergoeding voor Fortuna) van dit probleem, men heeft het ook mede veroorzaakt. Niemand bij Fortuna heeft enige baat bij zijn actie gehad. Ik begrijp dat veel betaald voetballers primair met hun loopbaan en geld bezig zijn, maar de manier om dit te uiten kan ook anders dan Moutawakil deed, bijvoorbeeld door het op een later tijdstip te communiceren (einde seizoen).

Een inmiddels gearriveerde mevrouw van een veiligheidsdienst maakt een einde aan de blokkade middels een dreigement de politie te laten aanrukken. Daarmee is ons doel zeker niet geheiligd en er wordt dan ook gehoor gegeven aan de oproep. Budziak en Van Driel staan als laatste spelers nog te discussiëren met enkele supporters, onderwijl stappen wij in de auto. Ik voel me enigszins opgelucht, maar het gevoel is nog lang niet goed. Als ik nabij toko Eppo in mijn eigen auto stap, krijg ik van laatstgenoemde het dringende advies om niet naar de straftraining te gaan, aangezien ik reeds om 8.00 uur moet werken. Gelijk heeft hij, het zou te zot voor woorden zijn, als ik vooraf nog eens zou instappen voor een retour Gronsveld-Sittard. Ook ik ken mijn Fortunagrenzen, al zijn ze in de loop der tijd wel eens verlegd.

Gegroet,

TMD