Morgen speelt Fortuna een uitduel bij NAC. Bijna 14 jaar geleden stond dat duel voor het laatst op de wedstrijdkalender. In die 14 jaren is er veel gebeurd, maar per saldo weinig veranderd. We gaan terug naar 28 april 2002.
De week voordien is Fortuna officieel gedegradeerd uit de eredivisie na een nederlaag tegen Feyenoord. Voor Fortuna staat er dus niets meer op het spel; NAC staat zevende. Het is het op één na laatste duel van de competitie, dus wordt er op zondagmiddag gespeeld en omdat Canal plus de dienst uitmaakt, trappen we af om 13.00uur.
Fortuna speelt met Ruud Hesp op doel, daarvoor een viermansverdedigingslinie bestaande uit Fritz Emeran, Marcel Akerboom, Joost Volmer en Edwin Hermans. Op het middenveld zien we Laszlo Mészáros en Mischa Rook centraal; Claudio en Stijn Haeldermans aan de buitenkanten. In de spits het duo Ronald Hamming en Dennis Gerritsen.
In het uitvak houden de supporters een spreekband in de lucht: “For better for worse for richer for poorer in sickness and in health. Till death do us part”.
Zo zag het er in 2002 uit
Nee, de Fortunezen in het uitvak zijn niet met hun gedachten bij het duel in Breda. De dreun van de degradatie is ook al weggeslikt. De knagende onzekerheid over het voortbestaan van Fortuna Sittard heeft de Fortuna support aangezet tot dit fraaie staaltje huisvlijt. Een miljoenen schuld, dreigende licentie intrekking en fusieperikelen houden de Fortunees wakker. Wordt dit het laatste uitduel van Fortuna Sittard ooit?
Het is een duel van niks. In de eerste helft is er ‘niets aan de hand’ en toch gaan we met een 1-0 achterstand rusten omdat in blessuretijd niemand Earnest Stewart in de weg loopt. Invaller René van Dieren kopt tien minuten na rust de gelijkmaker binnen uit een hoekschop van Edwin Hermans. Fortuna blijft de betere ploeg, krijgt kansen via gebeten hond Dennis Gerritsen, maar scoort niet. In de slotfase doet NAC dat wel, zodat de score via treffers van Kevin Bobson en Csaba Fehér op 3-1 eindigt.
In de 14 jaar tussen het laatste duel in Breda en het duel van morgen, saneerde Fortuna zijn schulden driemaal en bouwde ze telkens weer op. In die 14 jaar tekende Fortuna een fusieovereenkomst, maar fuseerde nooit. In die 14 jaar verloor Fortuna zijn proflicentie en pakte de licentie via de rechtbank weer terug, om ze vervolgens weer op het spel te zetten.
Als er morgenavond in het uitvak een spreekband met de tekst “For better for worse for richer for poorer in sickness and in health. Till death do us part” te zien is, zou dat de huidige gemoedstoestand prima omschrijven. In 14 jaar tijd is er veel gebeurd, maar per saldo weinig veranderd. Of heeft ontzetting 14 jaar later plaats gemaakt voor berusting?
Wellicht, maar berusting kan niet verklaren waarom er 14 jaar geleden 80 supporters in het uitvak stonden en morgenavond naar verwachting 200. Dat zijn er tweeëneenhalf maal zoveel – na 14 jaar ellende. Ook dat is Fortuna Sittard.
Riccardo Welters
