Het blijft toch een beetje moeizaam, die opzet van het bekertoernooi. Wat stelt dit nou allemaal voor?Nou ja, geen blessures, een hoop doelpunten en we zijn vroegtijdig door naar de volgende ronde. Niet zeuren dus!


15 Augustus 2001

Fortuna heeft meer last van warmte dan van EHC/Norad

EHC/Norad 0 Fortuna Sittard 9
Doelpuntenmakers: 14. Gerritsen 0-1; 17. Hamming 0-2; 36. Hamming 0-3; 39. Hamming 0-4; 48. Van Dieren 0-5; 53. Averdijk 0-6; 79. Averdijk 0-7; 82. Hermans 0-8; 86. Van Barneveld 0-9
Opstelling: Hesp, Emeran, Akerboom, Van Geem, Hermans, Heering (46. Rook), Van Dieren, Haeldermans, Gerritsen (46. Verheyen), Hamming (46. Van Barneveld), Averdijk.
Toeschouwers: 700
Scheidsrechter: Buiting
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): –

Vandaag staat het tweede deel uit het drieluik “Voorronde Amstel Cup” op het programma. Nadat Fortuna twee dagen geleden MVV op de pijnbank legde, volgt vanavond in Hoensbroek de volgende strafexpeditie. De hoofdklasse amateurs van EHC mogen een poging doen het Fortuna lastig te maken.

Dat deze wedstrijd en dus de opzet van het vaderlandse bekertoernooi tot de verbeelding spreekt blijkt maar weer eens uit de publieke opkomst. Maar liefst 700 supporters zijn op deze “moeder aller veldslagen” afgekomen. Wel zien we bij de ingang een heuse politiemacht klaar staan om de zaak in goede banen te leiden. Blijkbaar rekenen ze op Roda supporters die hier voor beroering zouden moeten gaan zorgen. Per slot van rekening zijn we niet ver van Heerlen/Kerkrade verwijderd. Maar dat valt weer eens reuze mee, de Roda afvaardiging bestaat uit welgeteld één jochie van een jaar of twaalf, die een versleten Roda shirt draagt.

We zoeken een plaatsje lekker in de zon uit. Mocht de wedstrijd niks voorstellen dan nemen we in ieder geval een zonnesteek mee naar huis.

De opstelling van Fortuna kent geen verrassingen. Het zijn dezelfde elf basisspelers die MVV eergisteren vrij simpel versloegen. Grote kans dus, dat dit ook de basis zal zijn voor de wedstrijd tegen Vitesse. Tenzij Cramb nog op tijd fit geraakt natuurlijk, want dan zal Averdijk vast en zeker het veld moeten ruimen.

De tegenstander? Ik weet eigenlijk helemaal niks van de Emma Hoensbroek Combinatie, behalve één ding: er zit een flinterdun tintje geel/groen aan de selectie van EHC! De centrale verdediger Gildeman is de zoon van Bram Gildeman, een oud keeper van Fortuna (eind jaren zeventig/begin jaren tachtig).

Daar zit trouwens nog wel een leuk verhaal aan vast. Die Bram, heette oorspronkelijk niet Gildeman, hij liet zijn naam officieel veranderen.

Hoe hij vroeger heette? Geilman….

Hoe dan ook, de wedstrijd gaat van start en Fortuna pakt EHC onmiddellijk bij de keel. De Fortunezen wensen direct duidelijk te maken wie de baas is op dit veld. Averdijk is dicht bij een treffer en een hard schot van Van Dieren wordt nog netjes gered door de keeper zonder dat hij weet hoe hij het gedaan heeft, maar het is allemaal uitstel van executie. Het voetbal op één doel kan namelijk niet zonder gevolgen blijven. En na een kwartiertje is het Gerritsen die de ban breekt. Een heel mooi lobje, maar als die verdediger van EHC iets leniger was geweest had ie de bal nog wel uit het net kunnen houden, niet dus: 0-1.

Dat was het voorgerecht van deze avond, pa Hamming neemt nu de regie over en start een one man show van pak ‘m beet 20 minuten. In die periode scoort hij driemaal. Leuke doelpunten, maar we zijn vooral tevreden over het feit dat hij of medespelers bij het juichen na de doelpunten geen “wiegbewegingen” maken. Je kent dat wel, spelers die een doelpunt maken nadat ze een kind hebben gekregen en dan gaan staan zwaaien met de handjes alsof ze een kind in de armen hebben: bah!

Hamming scoort dus driemaal achter mekaar, zonder dat iemand anders in de tussentijd scoort: een hat-trick dus! Of toch niet? Er is nog een derde voorwaarde die aan een hat-trick gesteld wordt. De doelpunten moeten in één speelhelft gescoord worden. En tja, is daar in deze wedstrijd wel aan voldaan? Voor degene het allemaal niet meer kan volgen. De scheids had besloten (gezien de hitte) drinkpauzes in te gelasten. Tussen de eerste en de tweede goal van Hamming viel zo’n drinkpauze, dus of dit nog een zuivere hat-trick was weten we niet zeker. We zullen de Engelse bedenkers van de hat-trick dit geval wel eens voorleggen. De drie treffers van Hamming bepalen wel de ruststand: 0-4.

In de rust zijn we maar eens wat gaan doen aan de gort droge keel. We zien tot onze verrassing dat er zowaar snacks te verkrijgen zijn. Helaas hebben we onze Goodyear jassen niet bij ons (veel te warm….) dus kunnen we hier geen test uitvoeren. We drinken de teleurstelling weg en als we terugkomen is niet alleen de wedstrijd al begonnen, het blijkt dat er ook al gescoord is….

René van Dieren schijnt al gescoord te hebben. Nou ja, die treffer hebben we dan gemist. Ook heeft Verel in de rust driemaal gewisseld. Hamming, Gerritsen en Heering hebben plaats gemaakt voor Van Barneveld, Verheyen en Rook. Als we weer terug op onze plek zijn, zien we nog net dat Averdijk nummer zes binnenknikt.

Hmm, dat gaat hard, de dubbele cijfers komen er aan! Maar zover komt het niet, want de volgende twintig minuten zijn de zwakste uit deze wedstrijd. Fortuna wordt nonchalant. De passing is niet echt meer scherp en er verschijnen hier en daar BV’tjes op het veld. En dat komt het spel natuurlijk niet ten goede. Pas een kwartier voor tijd schrikken de Fortunezen weer wakker. Letterlijk, want Ruud Hesp heeft er schoon genoeg van als hij roept: “Of we aub op willen houden met die ziekenhuis balletjes”. Hij buldert dat toch wel redelijk hard, want ik sta een metertje of 70 van hem vandaan, maar ik heb de boodschap duidelijk gehoord. Ook Emeran heeft de boodschap luid en duidelijk begrepen (verstaat hij dan toch Nederlands, ik was me juist aan het buigen over een vertaling voor hem: “Fritz, non plus des balles l’hôpital”), want Fritz gooit er een versnellinkje bovenop.

Averdijk kan via een voorzet van Emeran nog een keer scoren. Daarbij laat Averdijk wel zijn handjes wapperen en dat krijgt later nog een staartje. Fritz versiert daarna nog een penalty, die Hermans in afwezigheid van Gerritsen en Cramb neemt. Hermans trapt de bal keurig tegen de keeper op, krijgt een rebound en die trapt ie binnen. Toch nog even stilstaan bij die treffer, want dat was de eerste treffer van Edwin Hermans in een officiële wedstrijd van Fortuna Sittard. Edwin loopt nu al jaren rond in Sittard, speelt vrijwel altijd, heeft ook al een paar keer de paal geraakt, maar scoren? Nee dat zat er nog niet in, nu dus wel!

Vijf minuten voor tijd wordt de wedstrijd dan ook nog spannend. Van Barneveld scoort namelijk nummer negen en dan zijn we dus nog één treffer verwijderd van de dubbele cijfers. Binnen de lijnen is de sfeer dan een beetje grimmig geworden. Averdijk heeft in een duel alweer zijn handjes wat loszitten. Opnieuw ligt er een EHC-speler met zijn handen in het gezicht op de grond te vloeken, waarop een medespeler roept: “ja, veag ‘m dan auch ein”. Voor de goede orde dat betekent: “ja, geef hem dan ook een schop”. En die schop komt er zowaar ook nog in blessuretijd als meneertje Kellens Averdijk hard onderuit schoffelt. Kellens geel en gelukkig staat Averdijk weer op zonder blessure. Meneertje Kellens, je bent een amateur en je laat het nog zien ook…..

Hoe dan ook, de dubbele cijfers komen niet meer op het bord, het blijft bij 0-9. We krijgen de felicitaties van de komische speaker die elke bijdrage opent met de woorden “beste sportvrienden”. Hij feliciteert ons met het bereiken van de hoofdronde van het Amstel Cup toernooi. Kijk eens aan, het is nog vroeg in het seizoen, maar de eerste prijs is binnen!

Zijn we iets wijzer geworden van deze wedstrijd? Nee, niet echt. Het is wachten tot zondag!