Zo het bekertoernooi 99/00 zit erop. Na een fantastische voorstelling, die deed denken aan een paar maandjes geleden Sparta-Fortuna Sittard (5-0, ook op Woudestein), zijn we uitgeschakeld.
28 Oktober 1999
Fortuna blameert zich in Rotterdam tegen Excelsior
Excelsior 3 Fortuna Sittard 2
Doelpuntenmakers: 6. Connolly 1-0; 12. Connolly 2-0; 61. Landerl 2-1; 75. Kool 2-2; 83. Connolly 3-2
Opstelling: Van Zwam, Kiekens, Hofland, Roest, Hermans, Heering, Volmer, Gesthuizen (66. Kool), Gerritsen (46. Tychon), Hamming, Landerl.
Toeschouwers: 1.000
Scheidsrechter: onbekend
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): –
Om 15.45uur vertrekt er één bus (helemaal vol) uit Sittard naar Rotterdam. Aangezien deze wedstrijd op een donderdag wordt gespeeld, betekent dat voor velen van ons weer enkele uurtjes vrij pakken op ons werk. Maar goed dat hebben we er natuurlijk wel voor over om onze jongens naar voren te schreeuwen.
De wedstrijd zou pas om 20.00uur beginnen, dus dit belooft weer een lang ritje te worden, niet zozeer omdat Rotterdam zo ver weg is, maar meer omdat Nederland op een donderdagmiddag één langgerekte file is.
De problemen beginnen rond Eindhoven, maar gelukkig hebben we een slimme chauffeur. Hij gaat vlak voor Eindhoven van de autosnelweg af en neemt ons mee op een sightseeingtour door lieflijk Brabant. Mijn topografische kennis is weer verrijkt. Zo hebben we het genoegen mogen smaken van de kennismaking met plaatsjes als Eersel, Winterle, Duizel en Knegsel.
Erg leuke plaatsjes allemaal, maar uiteindelijk blijkt dat we geen zak opgeschoten zijn. Als we in de file waren blijven staan, waren we waarschijnlijk sneller geweest. Oké, stapvoets dan maar naar Rotterdam.
Rond 19.15uur komen we aan op Woudestein op Kralingen. Bij mijn weten het enige stadion waar de gracht buiten het stadion ligt en niet tussen veld en tribunes. Nou ja stadion, het is voorlopig niet meer dan een bouwput. Dat leuke tribunetje achter de dug-outs is tegen de vlakte (blijft er dan geen enkele folklore meer bewaard??), daar komt nu weer zo’n soort prefab tribune. Over folklore gesproken. De kantine van Excelsior is er wel nog en dat moet ook zo blijven. Dat is een schitterend (houten?) gebouwtje met veel glas erin. Erg gezellig lijkt me dat.
Een snackbar? Die is er ook. Keus uit een broodje kroket en een broodje frikadel. Tenminste als je op het juiste moment komt, is die keuze er. Om de haverklap zijn de broodjes, frikadellen of de kroketten op. Broodje kroket genomen. Dat is me toch niet goed bevallen. Dat broodje leek meer op een baksteen en zo voelt het dan ook in mijn maag. Geen Goodyear ster dus voor Excelsior. Bij Excelsior hebben ze blijkbaar niet gerekend op zo’n grote toeloop van Fortunezen. Nu valt ook dat toch wel mee. We zijn uiteindelijk met een man of 70. Enkele personen zijn dus op eigen gelegenheid gekomen.
De wedstrijd dan. Nou laten we maar beginnen met de warming-up. Die geeft meestal al een redelijke indicatie van hoe het met de concentratie zit. Nou dat belooft niet veel goeds. Het is de bedoeling dat je in zo’n warming-up wat oefent in kleine groepjes in het rondspelen van de bal. Het liefst één keer raken. Dat loopt dus van geen kant, in geen enkel groepje.
In de wedstrijd is het al niet anders. Binnen tien minuten staat het 2-0 voor Excelsior. Een wanprestatie alla Sparta tekent zich af. Geen beleving, noem het hele rijtje clichés maar op.
In de eerste helft hebben we geen fatsoenlijke aanval opgezet, terwijl Excelsior enkele goeie gelegenheden onbenut liet om verder uit te lopen.
Tweede helft dan. Die begint goed voor ons. De eerste vijf minuten eindelijk eens druk op Excelsior. Enkele kansen zijn daar het gevolg van maar een doelpunt levert het niet op.
Daarna zakken we weer weg en krijgt Excelsior weer goeie kansen. Toch zijn wij het uiteindelijk die twee keer scoren. Landerl en Kool (die zijn rentree maakte) scoren via vrije trappen. 2-2 Na 80 minuten dus. Daar mogen wij niet over klagen. Excelsior had al veel vaker moeten scoren en wij zijn redelijk goedkoop aan de goals gekomen.
Op het moment dat je begint te denken dat we hier nog wel eens stiekem totaal onverdiend als winnaar van het veld zullen gaan, worden we weer met de neus op de harde feiten gedrukt. Achterin geven we weer zeeën van ruimte weg waar Connolly goed gebruik van maakt. Hij neemt de bal aan op de rand van het zestienmetergebied, pakt vervolgens zijn mobiele telefoon, om naar huis te bellen dat ie een hattrick gaat scoren. Concludeert na het telefoontje dat er nog steeds in geen velden of wegen een Fortunees te bekennen is en scoort vervolgens zijn derde! Aangezien dat vlak voor tijd is, is het ook meteen de eindstand.
En zo verliezen we dus in Rotterdam van Excelsior met 3-2 in een wedstrijd waarin we nooit strijd hebben geleverd. Wie denken ze wel niet dat ze zijn? Ze denken zeker dat zij zich, net zoals de fans, ook wel een vrije dag kunnen permitteren.
Nou ja de stemming in de bus is er dan ook naar. De baas van de supportersvereniging stelt zelfs voor om de volgende uitwedstrijd (tegen Utrecht) maar eens te boycotten. Daar voelt verder niemand wat voor. Na verloop van tijd vindt ook die man van de supportersvereniging dat wel een beetje overdreven. Ach ja, wie is er niet zwaar teleurgesteld in onze jongens?
Toch is de busreis terug geen martelgang. In tegendeel het moet één van de leukste dit jaar geweest zijn. Net zoals tijdens de wedstrijd hebben we aan één stuk gezongen.
Hopelijk kunnen we zondag wel op een geëngageerd Fortuna Sittard rekenen, want er bestaan natuurlijk ergere dingen dan verlies tegen Excelsior!!
