Nadat Fortuna zich afgelopen vrijdag na een mooie eindspurt op de valreep voor de play-offs wist te kwalificeren, heerste er lichte euforie. Drie dagen later maakt die euforie alweer plaats voor diepe teleurstelling. In de eerste wedstrijd van de play-offs gaan we hard onderuit tegen een beter en scherper De Graafschap. De 4-1 nederlaag laat weinig hoop voor de return. Daarmee komt er helaas geen einde in stijl aan het trainerschap van Willy Boessen, die waar alle voorgangers jarenlang faalden twee keer op rij de play-offs wist te halen. Onder Boessen heeft Fortuna eindelijk weer geleerd te presteren. Hopelijk laat hij daarmee ondanks zijn korte periode aan het roer iets van een blijvende erfenis achter in Sittard.
28 april 2014
Play-offs draaien uit op teleurstelling
Fortuna Sittard 1 De Graafschap 4
Doelpuntenmakers: 45. Kabasele 0-1, 51. Kabasele 0-2, 77. Koolhof 0-3, 81. Gulpen 1-3, 90 (+ 1). Vermeij 1-4.
Opstelling: Kaya; Turan (59. Nepomuceno), De Boer, Dreesen (52. Linssen), Kis; Voorn, Janssen, Briels (70. Gulpen); Vlug, N’Koyi, Khalouta.
Toeschouwers: 4.893.
Scheidsrechter: Manschot.
Geel: Vlug.
Rood: –
In aanloop naar de eerste ronde van de play-offs, die ons net als vorig jaar een confrontatie met De Graafschap oplevert, is er in Sittard sprake van enig optimisme. De tegenstander heeft in vergelijking met vorig jaar de nodige veren moeten laten en hoeft zeker niet onoverwinnelijk te worden geacht. Sterker nog, in de competitie hebben we de Doetinchemmers al twee maal verslagen. Bovendien beginnen we deze keer niet groen als gras aan de play-offs: de meeste spelers hebben inmiddels twee wedstrijden ervaring op dit terrein kunnen bijschrijven. En volgens Willy Boessen speelt Fortuna inmiddels beter dan vorig jaar. Persoonlijk heb ik daarover weliswaar mijn twijfels, want voetballend vind ik het dit seizoen allemaal wat minder, maar wie ben ik om de meest succesvolle coach van Fortuna in deze eeuw te weerspreken. Het optimisme heeft zich gelukkig ook vertaald in de kaartverkoop. Het was sinds zaterdag een komen en gaan bij Wilsport, de tribunes zijn navenant gevuld. Er zitten uiteindelijk bijna 5.000 toeschouwers op de tribunes en daarover hoeven we niet ontevreden te zijn.
In vergelijking met de laatste wedstrijden heeft Boessen de opstelling op een plaats gewijzigd. Of Patrick N’Koyi is ten prooi gevallen aan een wonderbaarlijke genezing of hij was toch wat minder ernstig geblesseerd dan Marco Lemmens in eerste instantie had gediagnosticeerd. In Emmen was hij al reserve, vanavond begint hij in de basis. Dat gaat ten koste van die andere toekomstige Petroluller: Gevaro Nepomuceno is slechts bankzitter. N’Koyi speelt uiteraard in de spits, Aziz Khalouta begint vanavond op de linkerflank.
Fortuna heeft de eerste minuten van de wedstrijd lichtjes de overhand. Al na enkele minuten schreeuwen de Fortunezen in het veld (en in mindere mate ook die op de tribune) om een penalty, wanneer een voorzet met de hand beroerd lijkt te worden voordat Voorn gevaarlijk kan worden. Scheidsrechter Manschot ziet er niets in. Daarna ebt ons overwicht langzaam weg en begint De Graafschap sterker te worden. Aan onze kant halen erg veel spelers hun normale niveau niet. Met name N’Koyi in de spits en Jordy Briels in zijn rug zitten totaal niet in de wedstrijd en lijden veel balverlies.
Aan de andere kant oogt het spitsenduo van De Graafschap een stuk gevaarlijker. Vermeij laat zich vaak terugzakken naar de rechterflank om van daaruit een aanval op te zetten, Kabasele weet voortdurend aan de aandacht van Yoann De Boer en Timothy Dreesen te ontsnappen. Halverwege de eerste helft neemt Kabasele de bal aan om vervolgens van een meter of tien uit de draai hard op de paal te schieten. We komen goed weg, maar een reactie blijft uit. Het lijkt erop dat de angst om te verliezen ons spel gaat overheersen.
Heel veel kansen krijgt De Graafschap daarna echter niet meer. Fortuna komt aan aanvallen helemaal niet toe. Zo kabbelt de wedstrijd langzaam voort. Enige noemenswaardige feit is de gele kaart die De Graafschap-aanvoerder en oud-Fortunees Edwin Linssen ontvangt, nadat Khalouta na een late, maar niet al te scherpe tackle met veel misbaar tegen de grond is gegaan. We hebben dus goede hoop dat we ondanks een matige vertoning met 0-0 kunnen gaan rusten. Maar op slag van rust slaat De Graafschap toch nog hard toe. Aan de linkerkant van ons middenveld zetten de blauw-witten een combinatie op. Drie Fortunezen appelleren voor hands en geven daarmee net de ruimte weg die de tegenstander nodig heeft. Kevin Kis, Timothy Dreesen en Roel Janssen staan nog met de hand in de lucht wanneer Vermeij op de vleugel doorbreekt. Hij komt met een afgemeten voorzet, die door Kabasele bij de eerste paal feilloos wordt binnengeschoten: 0-1.
Die ruststand verandert het perspectief op de tweede helft nogal.Willen we vandaag winnen, dan lijkt een snelle treffer, en dus een offensief, aangezegd. Maar wat de intenties van Fortuna ook geweest mogen zijn, het is opnieuw De Graafschap dat de lakens uitdeelt. Vijf minuten in de tweede helft geeft Fatih Turan zijn tegenstander op rechts te veel ruimte. Die bereikt met een goede voorzet opnieuw Kabasele, die tussen De Boer en Dreesen in helemaal vrij staat, rustig mag aannemen en vervolgens kansloos voor Ferhat Kaya in de rechterbovenhoek schiet: 0-2.
Daarmee wordt het een wel erg zware opgave. Boessen brengt onmiddellijk na de treffer Sjoerd Linssen voor Dreesen en nog eens tien minuten later Nepomuceno voor Turan. Maar aan het spel van Fortuna verandert verder weinig. De Graafschap is een tijd lang heer en meester en krijgt een paar behoorlijke kansen. Gelukkig weet Kaya zich een paar keer te onderscheiden met prima reddingen. De eerste echte kans voor Fortuna ontstaat pas een minuut of twintig voor tijd, wanneer Nepomuceno na een goede actie van Khalouta diep wordt gestuurd. Zijn schot wordt door de doelman ten koste van een corner gepareerd. Een paar minuten later heeft Nepomuceno ook nog een aardige vrije trap in huis, die echter net naast gaat.
Vlak daarna gooit De Graafschap de wedstrijd definitief op slot. Onze verdedigers laten zich bij een counter opnieuw de kaas van het brood eten, Koolhof profiteert: 0-3. Gek genoeg kent Fortuna daarna nog een behoorlijke opleving. We beginnen aan ons eerste offensief van de wedstrijd, dat leidt tot een paar corners. Uit een daarvan komt de bal voor de voeten van N’Koyi terecht. Die raakt de bal voor een vrije goal niet goed, maar levert onbedoeld een perfecte assist voor de voor Briels ingevallen Lars Gulpen, die op de doellijn met zijn overmaat een fysiek kracht een Achterhoekse verdediger opzij zet alvorens binnen te tikken: 1-3.
En na die eerste treffer ontstaan er zowaar meer kansen. Na een ingooi van Ramon Voorn neemt Jeffrey Vlug de bal met zijn rug naar de goal aan. Hij weet een omhaal te produceren die kansloos voor de doelman tegen de lat gaat. De rebound is voor Khalouta, maar eindigt op de paal. Een paar minuten later dwingt Linssen met een knappe kopbal na een vrije trap de doelman tot een knappe redding. En ook Gulpen weet nog een keer de paal te raken. Je vraagt je af hoe de wedstrijd had kunnen eindigen als Fortuna wat eerder de schroom van zich afgeworpen had.
Uiteindelijk wordt de kater in blessuretijd compleet. Voorn laat zich door Vermeij in ons strafschopgebied wel erg gemakkelijk van de bal zetten. Vermeij heeft de hoek daarna voor het uitkiezen: 1-4. Zo komt er hoogstwaarschijnlijk een einde aan ons tweede avontuur op rij in de play-offs. Er klinkt enig gefluit op de tribune, maar uiteindelijk krijgen de spelers en de trainer tijdens hun ronde langs de tribunes een verdiend applaus. Natuurlijk, van de wedstrijd van vanavond hadden we ons allemaal wat anders voorgesteld. Maar uiteindelijk moet toch de waardering overheersen dat we voor het tweede seizoen op rij met bescheiden middelen in de bovenste helft van de ranglijst zijn geëindigd. Willy Boessen heeft alle reden om met de nodige trots terug te kijken op zijn periode als hoofdtrainer. Voor zijn opvolger zal het moeilijk genoeg worden de prestaties van de afgelopen twee seizoenen te evenaren.
