Fortuna beleeft tegen Emmen eindelijk de afstraffing die ons al sinds de start van het seizoen te wachten stond. Opnieuw speelt het elftal zonder plan, zonder wilskracht, zonder scherpte en zonder vertrouwen. Anders dan eerdere tegenstanders spaart Emmen ons niet. Het resultaat is een onthutsende 1-8 nederlaag, die gerust nog wat hoger had kunnen uitvallen. Volgens de hoofdverantwoordelijke is er geen reden tot paniek. Zorgen mogen we ons pas maken na vijf of zes van dit soort wedstrijden. Heer, verlos ons van de trainer die Peter van Vossen heet.
31 oktober 2014
Weer een kleine hapering op weg naar de eredivisie
Fortuna Sittard 1 FC Emmen 8
Doelpuntenmakers: 2. Bannink 0-1, 6. Bergkamp 0-2, 14. Siekman 0-3, 44. Peters 0-4, 52. Bannink 0-5, 62. Bannink 0-6, 78. Deul 0-7, 80. Vankan 1-7, 82. Peters 1-8.
Opstelling: Kaya; Turan, Ter Borgh (46. Dengering), Linssen, Kis; Vlug (65. Vankan), Voorn, Janssen, Baur; Waalkens (89. Van der Aat), Conneh.
Toeschouwers: 1.823.
Scheidsrechter: Claes.
Geel (Fortuna): Kis, Dengering.
Rood (Fortuna): –
Na een historische afgang (nooit eerder kreeeg Fortuna acht doelpunten tegen in een wedstrijd) is de verleiding groot af te wijken van het vaste sjabloon en een ander soort verslag te schrijven. Om een statement te maken. Om het sarcasme de vrije loop te laten. Om de kop van de trainer te eisen. Maar niets schildert volgens mij een duidelijker beeld van de miserabele toestand waarin Fortuna momenteel verkeert dan een droog feitenrelaas. Daarom behandelen we deze wedstrijd als eender welke andere wedstrijd.
Na een behoorlijk optreden afgelopen dinsdag tegen NAC kijkt Fortuna met vertrouwen uit naar de thuiswedstrijd tegen Emmen. De eerste doelpunten in eigen huis zijn een feit, dus die drempel is geslecht. En het zelfvertrouwen zal ondanks de nederlaag beslist een opkikker gekregen hebben. Goed, het is misschien een beetje overdreven om, zoals trainer Peter van Vossen doet, te spreken van een voortreffelijke tweede helft, maar zonder overdrijving van de eigen prestaties heeft nog geen enkele trainer welgevaren. Extra meevaller is dat de tegenstander van vanavond het door de week beduidend minder heeft gedaan. Emmen heeft van het slotlicht van de eredivisie een 6-2 pandoering gekregen en de vraag is hoe de ploeg van Joop Gall, een beduidend minder verlichte geest dan onze eigen trainer, die mentale tik heeft verwerkt.
Fortuna moet het vanavond stellen zonder Jordie Briels, die tegen NAC geblesseerd is geraakt. Zijn vervanger is net als dinsdag Jordi Baur, die debuteert in de basis. Baur gaat op de linkerflank spelen, Jasper Waalkens verhuist naar de positie achter spits Seku Conneh. Verder spelen we met een ongewijzigd elftal. Donny de Groot lijkt dus langzaam definitief uit de basis te sukkelen en dreigt daarmee een voor onze begrippen dure bankzitter te worden. En dat twee seizoenen lang. Goed werk van onze technische staf.
De wedstrijd begint met een aftrap voor ons. Ramon Voorn krijgt de bal teruggelegd en besluit een lange bal richting linkerflank te geven. De bal gaat kansloos over de zijlijn. Emmen gooit in en staat meteen met het hele middenveld en de hele voorhoede op onze helft. Daar blijven ze de eerste minuten van de wedstrijd ook staan. Na iets meer dan een minuut ontstaat de eerste grote kans. Ferhat Kaya kan een kopbal nog net over de lat tikken. De desorganisatie bij Fortuna lijkt compleet. Nog geen minuut later mag Bakkati na een ingooi weglopen over onze linkerflank. Jordi Baur, zijn directe tegenstander, heeft veel te laat in de gaten dat Bakkati uit zijn rug is weggelopen. Kevin Kis en Roel Janssen zijn in geen velden of wegen te bekennen om rugdekking te geven. Bakkati geeft een strakke voorzet die door Bannink bij de eerste paal simpel wordt binnengeschoten: 0-1.
Baur moet een flink deel van de schuld op zich nemen, maar wordt ook op geen enkel moment gecoached door zijn medespelers. Na de vroege tegentreffer hopen we er wel op dat onze spelers doordrongen zijn van het gevaar dat uitgaat van de rechtervleugel van Emmen. Dat lijkt ook wel een beetje het geval te zijn, want Roel Janssen komt nu iets vaker assistentie verlenen vanaf het middenveld. Maar veel baat het niet. De spelers van Fortuna staan opnieuw te slapen, wanneer Bakkati vier minuten later een volgende actie onderneemt. Baur en Janssen wachten op elkaar, Janssen grijpt uiteindelijk te slap in, Bakkati zet voor. Kaya probeert de bal weg te slaan voor de voeten van Bergkamp, maar komt te laat: 0-2.
Emmen heeft de in Almelo geïncasseerde mentale tik behoorlijk verwerkt, zoveel mogen we intussen wel concluderen. Joop Gall ziet dat het goed zit en stuurt alvast Jurjan Mannes warmlopen. Die zal na een kwartier spits Bergkamp komen vervangen. Volgende week wacht Roda en dan is het altijd goed belangrijke pionnen zoveel mogelijk te sparen. Fortuna probeert zich intussen op te richten. Het komt iets beter in het spel en Jeffrey Vlug levert zelfs een behoorlijk schot af. Maar verder is het toch vooral kommer en kwel. De passing is niet zuiver, iedereen gaat plichtmatig de duels aan, de middenvelders willen de bal niet hebben, niemand durft een individuele actie te maken. Hier speelt een elftal dat diep in de put zit.
Na een kwartier spelen is de zaak definitief beslist. Onze achterhoede laat zich in de luren leggen door een simpele steekpass. Siekman passeert de kansloze Kaya: 0-3. In het vervolg van de eerste helft krijgt Emmen nog een handvol flinke kansen om de voorsprong verder te vergroten. Maar de paal en Kaya staan treffers in de weg. Fortuna stelt daar helemaal niets tegenover, of het zouden twee stevige tackles van Voorn en Kis moeten zijn. Op slag van rust incasseren we alsnog de vierde tegengoal. Fatih Turan probeert ter hoogte van de middenlinie druk te zetten, maar doet dat op zijn eentje. Zijn medespelers kijken toe hij hoe wordt uitgespeeld. Vervolgens laat Sjoerd Linssen zijn tegenstander uit zijn rug weglopen. Cas Peters krijgt de bal vanaf het middenveld toegespeeld en schiet eenvoudig langs Kaya binnen: 0-4.
Na rust – met Dennis Dengering voor Jordy ter Borgh – verandert er verder niets in het spelbeeld. Na zeven minuten laat Turan zich kinderlijk eenvoudig wegspelen op de rechterflank. De bal wordt vanaf de achterlijn teruggelegd op de volledig vrijstaande Bannink, die de 0-5 binnenschiet. Tien minuten geeft Baur onnodig een strafschop weg, wanneer hij te laat het duel in gaat en niet bal, maar zijn tegenstander raakt. Bannink schiet de bal hard en hoog tegen de touwen: 0-6. Weer een kwartier later mag Emmen opnieuw een penalty nemen, deze keer na een onhandige overtreding van Dengering. Deze keer mag Deul aanleggen: 0-7.
De stemming op de tribunes begint intussen steeds joliger te worden. De sfeer komt vanavond opvallend genoeg vooral uit Vak D. Daar verrast eerst iemand het volledig stille stadion door met een sonore stem op de melodie van ‘Volare’ een gepast eerbetoon aan Van Vossen te zingen. Een klaterend applaus is zijn verdiende loon. En later zet het mannenkoor van Vak D vol enthousiasme de klassieker ‘Zo’ne goeie hebben wij nog niet gehad” in. De 1-8 eindstand staat op dat moment al op het scorebord, de lat moet de 1-9 dan nog in de weg staan. De 1-7 komt op naam van de voor Vlug ingevallen Bob Vankan, die de bal na een actie van Turan voor de voeten krijgt en droog binnenschiet. De Ricksen-side scandeert “Alles of niets”. Dat wordt, heel voorspelbaar, niets. Nog geen minuut na de goal van Vankan mag Peters ongehinderd ons strafschopgebied binnenlopen en inschieten: 1-8.
Daar blijft het bij. Peter van Vossen beent het veld op, keurt zijn spelers geen blik waardig, geeft het arbitrale trio een hand en loopt richting catacomben. Van de lijdensweg van de spelers langs de supporters wil hij geen getuige zijn. En ook zijn aanvoerder Ramon Voorn, die totaal kapot en in tranen op het veld zit, negeert hij volkomen. Waar hij na de wedstrijd tegen Eindhoven, die ook in 1-8 had kunnen eindigen, nog ruiterlijk zelf de schuld op zich nam, wast hij zijn handen na dit debacle kennelijk liever in onschuld.
En dat past een trainer niet. Het optreden van zijn spelers was vanavond inderdaad beneden alle peil, maar bij een dergelijk collectief falen en verzaken kan de schuld moeilijk bij elf individuele spelers gelegd worden. Kennelijk zit er structureel iets mis. Wat dat is, weet ik niet. Misschien krijgen de spelers van Van Vossen zoveel vrijheid en verantwoordelijkheid en zo weinig sturing, dat ze niet meer weten wat ze moeten doen. Misschien wordt er niet hard en scherp genoeg getraind. Misschien is zowel de mentale als tactische voorbereiding op de wedstrijden niet goed. Duidelijk is in ieder geval dat de selectie collectief niet goed presteert en daarvoor is maar één persoon verantwoordelijk en dat is de trainer.
Diens geruststellende woorden over het proces waar we in zitten en over de verbeteringen die hij wekelijks ziet, zijn inmiddels praatjes voor de vaak gebleven. De harde waarheid is dat het eerder slechter dan beter gaat. Van Vossen zelf zegt dat we ons na de zeperd van vanavond geen zorgen moeten maken, maar dat daar pas na vijf of zes van zo’n wedstrijden aanleiding toe is. Daarmee permitteert hij zichzelf nog eens minstens drie toekomstige nederlagen van deze proporties. Eigenlijk zou dat voor de clubleiding al reden moeten zijn de man te ontslaan. Naast een andere reden, namelijk volledige ongeschiktheid voor het vak van hoofdtrainer. Maar waarschijnlijk heeft Martin Masset het geld noch het lef de door hemzelf op het schild gehesen Van Vossen te ontslaan. En zal de nederlaag van gisteren helaas niet het laatste dieptepunt van het seizoen zijn.
