Aan onze allereerste confrontatie met Achilles ’29 houden we uiteindelijk drie punten over. Maar dat is meteen het enige positieve dat we vanavond over Fortuna kunnen melden. Het spelpeil is na het redelijke begin van de competie naar een bedenkelijk niveau gezakt, het elftal straalt aanvallend totale machteloosheid uit en onze verdediging oogt nog steeds niet erg solide. Kortom, er is werk aan de winkel voor Willy Boessen.


26 oktober 2013

Ontstellend zwak Fortuna wint dankzij toevlastreffer

Fortuna Sittard 2 Achilles ’29 1

Doelpuntenmakers: 19. Amoah 1-0, 21. Thoone 1-1, 83. Vlug 2-1.
Opstelling: Kaya; Turan (79. Vankan), Dreesen, Janssen, Kis; Briels (24. Vlug), De Boer, Zennaro (66. Gulpen), Nepomuceno; Khalouta, Amoah.
Toeschouwers: 2.378.
Scheidsrechter: Martens.
Geel: Nepomuceno, Khalouta, Zennaro, Kis.
Rood: –

Voor het eerst dit seizoen komt een van de vier nieuwkomers in de Jupiler League op bezoek in Sittard. Het betreft niet een van de tweede elftallen, die tamelijk ontregelend werken op het competitieverloop, maar Achilles ’29, één van de zeven voetbalclubs uit het onder de rook van Nijmegen gelegen Groesbeek. Achilles heeft de sprong vanuit de Topklasse gewaagd en mag onder aanzienlijk gunstigere voorwaarden dan de traditionele eerste-divisieclubs deelnemen aan het betaald voetbal. Op zich gun ik dat de club graag, maar ik vraag mij wel af of Achilles meer te zoeken heeft in de Jupiler League dan pakweg Veendam of Haarlem. Oftewel: wordt het geen tijd dat de KNVB de zware licentie-eisen voor de eerste divisie eens kritisch tegen het licht te houden?

Normaal gesproken maak ik mij ongeveer een half uur voor de wedstrijd op om naar het stadion te gaan. Vandaag meld ik mij echter al rond kwart voor vijf bij de Brand Taveerne om deel te nemen aan de demonstratie die vanuit het Limbrichterveld richting stadion voert. Ook ik heb mij drie weken geleden verbaasd over de veel te nadrukkelijke aanwezigheid en vooral het volstrekt incapabel en overbodig gewelddadig ogende optreden van de politie. In de dagen die daarop volgden kwam daar nog de nodige ergernis bij over de wijze waarop burgemeester en politie op het voorval meenden te moeten reageren. De politie deed niets anders dan haar eigen straatje schoonvegen en werd in die houding gesterkt door het volledige stilzwijgen van burgemeester Sjraar Cox. Een trieste gang van zaken, waartegen in de geslaagde demonstratie, waaraan zo’n honderdvijftig mensen deelnamen, terecht geprotesteerd is.

De demonstratieve tocht arriveert uiteindelijk rond zes uur bij het Offermans Joosten Groep Stadion. Dat is rijkelijk vroeg, want het wordt vanavond niet bepaald dringen om het stadion in te komen. Dat zal ongetwijfeld wat te maken hebben het opnieuw ongebruikelijke aanvangstijdstip van 18.45 uur op zaterdagavond. Maar de clubleiding mag zichzelf ook afvragen hoe slim het is geweest om de prijzen te verhogen in tijden van crisis. Het goedkoopste kaartje in de losse verkoop kost voor volwassenen € 12,50. Dat is veel geld voor wat men geboden krijgt. Volgens officiële opgave zitten er uiteindelijk 2.378 toeschouwers. Dat zullen we maar geloven, al zit het werkelijke aantal voor mijn gevoel dichter bij de vijftienhonderd.

Trainer Willy Boessen heeft zijn elftal na de laatste wedstrijd op drie plaatsen gewijzigd. Sjoerd Linssen is geblesseerd, waardoor Kevin Kis op linksback een kans op revanche krijgt. En verder staan de van een hersenschudding bijgekomen Timothy Dreesen en de van schorsing teruggekeerde Patrick Amoah beiden in de basis. Dat gaat ten koste van Lars Gulpen en Jeffrey Vlug. De inmiddels vrij langdurig geblesseerden Ramon Voorn en Patrick N’Koyi ontbreken in tegenstelling tot eerdere berichten nog steeds op het appèl. Voorn zit wel op de bank, maar blijft daar negentig minuten lang zitten, N’Koyi zien we zelfs niet bij de wisselspelers.

Fortuna bakt er ook in de nieuwe samenstelling vrij weinig van. De ploeg heeft bij balbezit geen enkel idee wat met de bal te doen. De aanvallers gaan geen enkele keer diep, maar laten zich telkens terugvallen om de bal in de voeten te krijgen. Vervolgens weten ze niets beters te bedenken dan de bal maar weer terug te spelen richting verdediging. Aziz Khalouta verzuipt compleet op de positie achter de spits en komt de eerste zeventig minuten totaal niet in het spel voor. Jordy Briels, diens vervanger Jeffrey Vlug en Gevaro Nepomuceno komen geen enkele keer langs hun man en doen daar eigenlijk ook amper een poging toe. Alleen Patrick Amoah onderscheidt zich in die zin positief dat hij in ieder geval goede wil toont. Hij probeert het met een paar rushes vanaf een diepe positie op het middenveld. Daarbij laat hij zien weliswaar over een spectaculaire versnelling te beschikken, maar helaas niet over raffinement en kalmte in de afwerking.

Zijn eerste treffer in dienst van Fortuna is hem vanwege zijn werklust desondanks van harte gegund. Die goal valt na 19 minuten uit de allereerste fatsoenlijke aanval. Nepomuceno trekt iets naar binnen en creëert daarmee ruimte voor de opkomende Kis. Die geeft een goede voorzet, die door Amoah netjes richting verre hoek wordt verlengd: 1-0. De vreugde is echter van korte duur. Twee minuten later verliezen we de bal ter hoogte van de middenlijn. En dan gaat er van alles fout. Het begint met Briels, die na een flinke charge in de eerste minuten niet meer fatsoenlijk kan lopen, maar om onbegrijpelijke redenen nog steeds niet gewisseld is. Hij kan niet mee met zijn man, die daardoor een zee van ruimte heeft. Vervolgens dekt Fatih Turan zijn tegenstander veel te ruim en loopt Dreesen niet op een lijn met de rest van de verdediging, waardoor hij buitenspel opheft. De directe tegenstander van Turan kan ongehinderd de bal ontvangen en voorzetten op Freek Thoone, die volledig vrij de gelijkmaker mag binnenschieten: 1-1.

Als het kalf verdronken is, dempt men de put: een paar minuten na de tegentreffer wordt Briels eindelijk afgelost door Vlug. Dat leidt overigens niet tot verbetering in het aanvalsspel van Fortuna. We noteren voor rust nog maar een geslaagde aanval, waarbij Turan op rechts de diepte in wordt gestuurd. Zijn schot is hard, maar gaat ook recht op de keeper af. Aan de andere kant is Achilles eigenlijk een stuk gevaarlijker. De zwart-witten weten onze verdediging geregeld uit elkaar te spelen en zijn dankzij hun fysieke kracht ook bij dode spelmomenten gevaarlijk. Op slag van rust moeten we de bal na een corner zelfs nog een keer van de lijn halen. De wanprestatie levert de spelers een verdiend fluitconcert op.

Na rust wordt het er allemaal niet beter op. We hebben weliswaar meer balbezit dan Achilles, dat zich wat verder terug laat vallen, maar er zit nog steeds geen enkele lijn in het spel. Dat komt onder andere doordat we centraal op het middenveld totaal geen creativiteit en diepgang bezitten. Yoann de Boer en Franco Zennaro zijn beide controlerende middenvelders, die de bal bij voorkeur breed geven en die weinig ondernemen om de aanval te ondersteunen. Het gemis van Voorn en eigenlijk ook van een spelbepaler à la Wouter Scheelen doet zich wel heel erg voelen.

Het gevolg is dat Fortuna steeds dieper wegzakt naarmate de tweede helft vordert. Achilles wint wat aan vertrouwen en gelooft steeds meer dat het in Sittard alle drie de punten kan weghalen. Maar gelukkig is rechtsback Edwards zo dom ons een handje te helpen. Na een sliding in ons strafschopgebied blijft een Achilles-speler op de grond liggen. De scheidsrechter fluit niet af en Fortuna besluit door te spelen. Terecht, want de Achilles-speler krabbelt na een tijdje gewoon op. Edwards heeft dan het recht echter allang in eigen hand genomen: hij schopt Nepomuceno botweg omver. Die gaat met veel theater naar de grond. Scheidsrechter Martens volgt het spelregelboek en geeft Edwards direct rood.

Een tegenvaller voor Achilles-trainer François Gesthuizen, die een overwinning in Sittard ongetwijfeld goed had kunnen gebruiken op zijn weg naar het trainerschap bij PSV. Maar Achilles laat zich niet uit het veld slaan: het haalt een man terug uit de voorhoede en gaat nu vol inzetten op een gelijkspel. En dat gaat de Groesbekers niet slecht af. Met dank aan Fortuna, overigens. Lars Gulpen en Bob Vankan, ingevallen voor Zennaro en Turan, brengen weliswaar iets meet voetbal in de ploeg, maar het blijft ploeteren. De kansen blijven beperkt tot een paar ongevaarlijke schoten van Khalouta.

Er lijkt dan ook geen vuiltje aan de lucht voor Achilles, totdat het centrale verdedigingsduo een diepe bal volstrekt verkeerd inschat. De bal vliegt over hun heen en komt voor de voeten van Jeffrey Vlug. Die staat helemaal vrij, controleert de bal en schiet hem vervolgens onder de doelman door tegen het net: 2-1. Daarmee is de tegenstand van Achilles wel gebroken, zou je zeggen. En daar lijkt het ook op: nu Achilles achterin meer ruimte moet weggeven, krijgt Fortuna een paar flinke kansen. De grootste is voor Nepomuceno, die oog in oog met de doelman aarzelt en verzuimt de wedstrijd te beslissen.

En dus wordt het in blessuretijd toch nog spannend. Achilles gooit er een laatste offensief uit en dwingt een paar corners af. Daarbij vliegt er nog een bal rakelings langs onze paal. Maar uiteindelijk ontsnapt Fortuna aan de gelijkmaker en blijven de punten in Sittard. En daarmee mogen we meer dan tevreden zijn, want het was moeizaam, heel moeizaam.