Verleden week klopte Fortuna Sittard Sparta op Het Kasteel en ook deze week werd er gewonnen. Na een eerste helft waarin het VVV totaal overrompelde en een tweede helft waarin het stand hield gaf het scorebord 2 – 1 aan en daarop viel niets af te dingen. Deze dikverdiende overwinning geeft iedereen weer moed om ook de komende wedstrijden winnend af te sluiten zodat Fortuna zich voor het tweede seizoen op rij kan plaatsen voor de nacompetitie…
11 april 2014
Tactische vondst Boessen opstap voor overwinning
Fortuna Sittard 2 VVV-Venlo 1
Doelpuntenmakers: 16. N’Koyi 1-0, 39. N’Koyi 2-0, 59. Wolters 2-1.
Opstelling: Kaya; Turan, Dreesen, De Boer, Linssen; Janssen (83. Zennaro), Voorn, Vlug (70. Bhar), Briels; N’Koyi (85. Nepomuceno), Khalouta.
Toeschouwers: 4.123
Scheidsrechter: M. Van den Kerkhof
Geel: Linssen.
Rood: –
Maandag zei René van der Gijp in het programma ‘Voetbal International’ het al: ‘We gaan vier razend spannende competitierondes tegemoet’. Natuurlijk doelde hij op de eredivisie, maar dat geldt evenzeer voor de Jupiler League. Bovenaan lijken de kaarten geschud. Afgelopen week won Willem II bij de Graafschap en heeft een kloofje van twee punten geslagen op FC Dordrecht. Het resterende programma in ogenschouw nemend ga ik er vanuit dat de Tilburgers dit niet meer uit handen geven en zich tot kampioen kronen van de Jupiler League.
Aangezien er geen degradatieregeling van toepassing is op de Jupiler League lijkt de aandacht zich te verplaatsen richting nacompetitie. Daarvoor komen een aantal clubs nog in aanmerking, waaronder Fortuna en MVV. Daar waar de Sittardenaren volgende week richting De Geusselt trekken, staat vanavond VVV op het programma. De media wil ons graag laten geloven dat dit een derby is, maar dat is natuurlijk niet zo. Het is gewoon één van de zoveel wedstrijden, toevallig tegen een provinciegenoot.
Maar ja, de media, in casu DDL, wil ons nog wel meer doen geloven deze week. Dinsdag was het namelijk exact vijf jaar geleden dat het pas opgerichte Sporting Limburg weer van het toneel verdween. DDL staat in een drieluik uitgebreid stil bij de gebeurtenissen, nu vijf jaar geleden, maar veel wijzer worden we er niet van.
Aan het woord komen onder andere Sef Vergoossen, die maar blijft hameren op het belang van ‘topvoetbal’ in Limburg en Léon Frissen, a.k.a. Leo Fresh, die sinds lange tijd weer eens in de openbaarheid treedt. Degene die niet aan het woord komt (en waar ik reikhalzend naar uitkeek) is Hans Erkens. Deze komiek die als Fortuna-directeur het noorden volledig kwijt was en vol inzette op Sporting Limburg, kom ik nog bij tijd en wijlen tegen op zijn koersvélo en kan dan een lichte grijns niet onderdrukken. ‘De echte Hans is onverzettelijk, onverwoestbaar en heeft een drive waar je ‘U’ tegen zegt’, zo stelt hij, maar desondanks lukte het hem niet om Fortuna’s nek om te draaien en een nieuwe club van de grond te tillen.
Strekking van het verhaal is dat de politieke wil uiteindelijk ontbreekt, maar dat is natuurlijk lariekoek. Daar waar in eerste instantie wordt geopperd dat de Stuurgroep Topvoetbal Limburg een topclub uit de Zuid-Limburgse löss gaat stampen, blijkt de praktijk anders. Er wordt een presentatie gehouden zonder ook maar één natte handtekening van sponsoren achter de hand te hebben waarbij het overgrote deel van het sponsorgeld uit het provinciehuis afkomstig is. De term ‘loopplankfinanciering’ vergeet ik mijn hele leven niet meer. Ge-wel-dig!
Daar waar de indruk wordt gewekt dat de stuurgroep met gemak enkele tientallen miljoenen ophaalt, blijkt dat het slechts om (maximaal!) 10 zal gaan, waardoor je geen topclub op de wereld zet, maar structureel tegen degradatie strijdt. En nee, daar schiet je niks mee op.
In het laatste deel van het drieluik geeft DDL haar lezers nog mee dat het niet doorgaan van Sporting Limburg ervoor zorgt dat de drie Zuid-Limburgse clubs automatisch zijn veroordeeld tot de krochten van het vaderlandse voetbal. Daar had men destijds vrede mee, maar nu nog altijd? Niet iedereen. Nog steeds worden wonderen verwacht, terwijl men op drie plaatsen amechtig probeert de balans te vinden tussen uitgaven en inkomsten.
Ook Fortuna is veroordeeld tot het beknibbelen op tal van kosten en, zoals te doen gebruikelijk bij een saneringsronde, zijn de grootste slagen te slaan bij de personele kosten. Met andere woorden: de spelersbudgetten staan onder forse druk. Wordt de prestatie die Willy Boessen met zijn technische staf en selectie afgelopen seizoen leverde en ook dit seizoen levert des te straffer?
Afgelopen seizoen was Boessen de eerste trainer die de nacompetitie haalde sinds de degradatie in 2002 en ook dit seizoen zijn hij en zijn manschappen in de race om zich wederom voor dit toetje te plaatsen. Daar waar hij afgelopen seizoen de supporters een stukje eigenwaarde teruggaf door eindelijk weer eens ergens voor mee te doen, verloopt het dit seizoen aanmerkelijk stroever.
Met een wederom zwakkere selectie als afgelopen seizoen en een steunpilaar die kwetsuur op kwetsuur stapelt heeft de club nog alles in eigen hand, maar balanceert het op een flinterdun koord. Terecht kritiek alom vanwege het soms bedroevende spelpeil, maar de trainer volhardt in hameren op het feit dat het alleen maar gaat om het halen van punten.
Teneinde toch wat terug te geven aan het trouwe publiek zouden twee overwinningen tegen provinciegenoten natuurlijk fantastisch zijn. Winnen van MVV is sowieso de max, maar een overwinning tegen VVV telt evenzeer. Vooral ook omdat er nogal wat lijntjes lopen tussen Venlo en Sittard.
Willy Boessen zelf heeft 10 jaar bij VVV gewerkt, maar kon zich nooit doorzetten tot eindverantwoordelijke, hetgeen hem zeker zal steken. Maar ook Prince Rajcomar zal zich willen tonen in Sittard. De aanvaller die voor een serieus bedrag werd losgeweekt in Hongarije verliet na één seizoen Fortuna via het achterpoortje en zint in Venlo op revanche.
Maar ook Joeri Schroyen zal vanavond iets van zijn kunnen willen laten zien. De jonge back achtte zichzelf toe aan een stap hogerop en vertrok naar Go Ahead, maar lijkt na een half jaar terug bij af en speelt in Venlo. Verder heeft de gekwetste Quin Kruijsen een Sittards verleden. Hetzelfde geldt voor Danny Wintjens.
Aan Sittardse zijde speelde Abdelaziz Khalouta voor VVV, maar deed dat voornamelijk in het tweede elftal, samen met Roel Janssen.
Venlonaren en ‘Baggies’ zijn gearriveerd
Ingrediënten genoeg dus om er een spannende wedstrijd van te maken. Maar om eerlijk te zijn: dat is het de eerste minuten nauwelijks. En maar goed ook, want Fortuna stopt enorm veel energie in de openingsfase. Na slechts 20 seconden creëert Fortuna een eerste mogelijkheid, maar de lopbal van Patrick N’Koyi zeilt over het doel van Niki Mäenpää.
Ruim een minuut later krijgt de Congolees een mogelijkheid tot koppen, maar zijn stoot verdwijnt nu naast het doel.
Naast N’Koyi heeft VVV evenmin grip op Khalouta en Jordie Briels. Deze driehoek zet goed druk, is fel in de duels en zorgt ervoor dat VVV niet toekomt aan een goede opbouw van achteruit.
De Tifo-battle is een prooi voor TGV
Boessen speelt op het middenveld met Roel Janssen in plaats van Yoann de Boer en dat heeft collega René Trost niet verwacht. Zijn spelers óók niet, want ze lopen steeds achter de bal aan en als ze in duel geraken, worden ze steevast afgetroefd.
Toch krijgt VVV een mooie kans als Pim Balkestein een corner richting de tweede paal kopt. Gelukkig heeft Ferhat Kaya Jeffrey Vlug bij de paal gezet die gevat de bal uit doel kopt.
Na een kwartier lijkt Fortuna al loon naar werken te krijgen als Briels een perfecte voorzet aflevert die door Khalouta wordt ingeschoten. Zijn schot is echter te slap om Mäenpää te verschalken.
Toch lukt het de Sittardenaren om op voorsprong te komen. Op de rand van het strafschopgebied komt N’Koyi in balbezit en wil de bal op doel trappen. Eenvoudig is dat niet, maar de puntaanvaller passeert een eerste tegenstander, kapt, schept zichzelf ruimte voor een schot en deponeert de bal in de verste hoek: 1 – 0.
Het is bijna 20 jaar geleden dat Fortuna thuis nog eens van VVV won, dus de ontlading in de tribunes is enorm. Toch moet niet te vroeg worden gejuicht, want even later probeert Selman Sevinç middels een afstandsschot de gelijkmaker op het bord te krijgen.
Één van de mooiste aanvallen noteren we na een minuut of 20. Aan de zijkant van het veld komt N’Koyi in balbezit, maar krijgt geen ruimte om te draaien richting doel. Via een subliem hakje speelt hij Jeffrey Vlug aan die de nodige meters aflegt en een mooie voorzet geeft op Jordie Briels. De middenvelder probeert voltijds op doel te trappen, maar mist de bal enigszins, waardoor de bal naast het doel rolt.
In de tribunes begint iedereen zich af te vragen waarom de Venlonaren zo hoog staan geklasseerd, want ze komen werkelijk tot niets. Na ruim een half uur brengen ze zichzelf wederom in de penarie door hands te maken, een paar meter buiten het strafschopgebied.
Verrassend genoeg gaat Briels achter de bal staan en hij krult de bal prachtig naar de paal. Helaas draait de bal juist iets te ver naar buiten, waardoor deze via de binnenkant weer in het veld springt. De Weertenaar verkeert in bloedvorm en denkt Fortuna naar 2 – 0 te schieten, maar dat lukt vooralsnog niet.
Dylan Donkers gaat ingooien
Waar aan Fortuna-kant iedereen hunkert naar de 2 – 0, vreest aan Venlose kant iedereen ervoor. Trost grijpt dan ook in en wisselt Balkestein voor aanvaller Randy Wolters. Het lukt VVV niet om zich onder de druk uit te voetballen en komt overal een stap te laat. Met het inbrengen van Wolters denkt Trost terug controle te krijgen, maar komt bedrogen uit.
Na de wissel hervat Ramon Voorn de wedstrijd met een ingooi richting Briels. Hij kopt de bal door richting N’Koyi die aan de 2e paal ongehinderd denkt in te koppen. Met een uiterste krachtsinspanning voorkomt Mäenpää de 2 – 0, maar N’Koyi’s rebound is hem te machtig: 2 – 0.
VVV’s beste ‘kans’ doet zich pas vlak voor rust voor. Een voorzet wordt door Kaya gemist en ook Fatih Turan mist de bal enigszins. Pas in tweede instantie kan Kaya de bal klemmen. Het is ook de eerste maal dat er geluid uit het uitvak komt. De Venlose aanhang, vandaag ondersteund door ruim 100 supporters van West Bromwich Albion, is met 150 personen afgezakt naar Sittard, maar het ondersteunen van de eigen ploeg zit er vandaag niet in. Hoeft ook niet meer, want scheidsrechter Van den Kerkhof heeft gefloten voor 15 minuten rust.
In een poging de scheve situatie recht te zetten probeert VVV in het tweede bedrijf de zaken energieker aan te pakken. En dat gaat ze ook redelijk goed af, maar dat komt vooral doordat Fortuna noodgedwongen de voet een klein beetje van het gaspedaal afhaalt. De eerste helft heeft dermate veel kracht gekost dat het vooral zaak is de rangen achteraan gesloten te houden en proberen via de counter tegen te prikken.
Daar waar het Venlose gevaar hoofdzakelijk van Prince Rajcomar zou moeten komen, bevestigt de spits eigenlijk alleen maar hetgeen we in Sittard al wisten: als het erop aankomt heb je aan Prince niks. Het enige dat hem vanavond lijkt te lukken is het optrekken van zijn sokken tot kniehoogte en het lopen van buitenspel. Tussendoor probeert hij nog listig vrije trappen te versieren, maar met zijn duik na een duel met Yoann de Boer krijgt hij vooral de lachers op zijn hand.
Dat Fortuna tijdens de eerste helft flink in het rood is gegaan wordt gaandeweg duidelijk. De grip op het middenveld raakt het stukje bij beetje kwijt en dan is het oppassen voor snelle tegenstoten. En na een klein uur is het dan zover. Dyon Gijzen zet een flitsende counter op met Randy Wolters en als Gijzens voorzet weer bij Wolters belandt mag laatstgenoemde vrij intikken: 2 – 1.
Toch is VVV nog niet helemaal terug in de wedstrijd. Als Oguzhan Türk een duel van Briels wint en aan een voortzetting denkt, grijpt Ramon Voorn in. De kapitein, die net iets meer présence heeft dan Briels, verovert de bal, zoekt de achterlijn op en zet voor richting Khalouta. Die kopt de bal vervolgens listig door in de richting van de tweede paal, maar daar kan N’Koyi net niet bij de bal om de wedstrijd in een beslissende plooi te leggen.
In de minuten die volgen is VVV een aantal keren gevaarlijk. Eerst tikt Kaya een schot van Wolters ternauwernood corner en niet veel later loopt Schroyen weg uit Briels’ rug. Diens voorzet is op maat, maar brok ervaring Yoann de Boer trapt de bal vakkundig weg.
Na 70 minuten ligt het spel stil en gaat het bordje met nummer 7 omhoog. Voor Jeffrey Vlug zit de wedstrijd erop. Zijn vervanger is ‘Das Ungeheuer’ uit Luik: Tarik Bhar. De Waal oogt zeker niet als profvoetballer en speelt in een op maat gemaakte broek, maar lijkt me geen leuke tegenstander en dat zal Niels Fleuren nog wel merken.
Met de komst van Bhar wijkt N’Koyi uit naar de linkerflank en lukt het weer de bal vast te houden, waardoor de rest van het elftal kan aansluiten. Hierdoor lukt het ook om controle over de wedstrijd te herkrijgen en zonder angst en beven de slotfase in te gaan.
Aangezien Rajcomar niets toont is het vooral opletten op de vleugelspelers aan Venlose zijde. Daar waar Sjoerd Linssen een hele goede eerste helft speelt, moet Linssen tijdens de tweede helft toch flink aan de bak tegen Jules Reimerink.
Als hij hem tegen het einde van de wedstrijd kwijt is lijkt gevaar te ontstaan, maar de Venlonaar struikelt bij het binnenlopen van het strafschopgebied over zijn eigen voeten, waardoor het gevaar verdwijnt. Daar waar Rajcomar al de hele wedstrijd in De Boers achterzak zit heeft Wolters het lastig tegen Fatih Turan die zijn oude vorm heeft hervonden. Met andere woorden: veel speelt VVV niet meer klaar.
Als de klok bijna op 90 staat krijgt Bhar nog de kans zijn eerste doelpunt in Sittardse dienst te scoren, maar zijn schot is te slap en hij staat bovendien buitenspel. En zo eindigt de wedstrijd in een dikverdiende 2 – 1 overwinning voor Fortuna.
De N-Side is diktevreden
Nadat de spelers wederom worden bedolven onder een welgemeend applaus (na het rustsignaal kregen de spelers al een staande ovatie) ruimen we onze spandoeken op en lopen richting supportershome. Als we de achterzijde van het stadion passeren galmt het ‘Pak die Sjengen’ uit de gracht waar de in allerijl georganiseerde after party is gestart.
Het gros van de fans loopt richting hoofdgebouw alwaar de ME zich weer heeft opgesteld. Zij hebben een drukke tijd achter de rug met het gescheiden houden van diverse motorclubs in Sittard-Geleen en besluiten wijselijk geen vervolg aan hun heldhaftige optreden na afloop van Fortuna – MVV te geven.
En dus bereiken we in pais en vree het supportershome. Daar blijkt dat Volendam óók heeft gewonnen. Niet erg gunstig in onze jacht op een ticket voor de nacompetitie, maar dat deert niemand.
Volgende week trekt het circus naar Maastricht om een volgende stap te zetten richting nacompetitie. On verras.
COYS,
Michel Hennen
