In een turbulente week waarin de financiële problemen van Fortuna Sittard in volle omvang duidelijk worden roemt alles en iedereen trainer Willy Boessen vanwege het feit dat hij zich niet van de wijs laat brengen en de heren met 1-3 voorbij SC Veendam loodst. Maar minstens even knap is de overwinning van Fortuna’s dameselftal. Trainer Jannie Sangers en zijn dames houden eveneens het hoofd koel en sturen Be Quick ’28 zonder punten huiswaarts…
10 november 2012
Shirley Kocacinar zadelt dames met kater op
Fortuna Sittard 4 Be Quick ’28 0
Doelpuntenmakers: 20. Colette van Aalst 1-0, 22. Liv Aerts 2-0, 56. Annika Pluymen 3-0, 90. Simone Heijnen 4-0.
Opstelling: Katja Demacker; Charlotte Schings, Glynis Vromen, Maartje Keulen, Loes Plantaz; Annika Pluymen, Vera Wanrooij, Gwen Kuijer (72. Nancy Kisters); Liv Aerts (81. Loes Butink), Shirley Kocacinar, Colette van Aalst (72. Simone Heijnen).
Toeschouwers: 200
Scheidsrechter: Joep Bus
Geel: –
Rood: 58. Shirley Kocacinar
Afgelopen dinsdag organiseerde de nieuwbakken directie van Fortuna Sittard, die onder leiding staat van Martin Masset, een informatiebijeenkomst in Kasteel Limbricht. Tijdens deze bijeenkomst ontvouwde de directie haar toekomstplannen en maakte eenieder duidelijk welke koers men wilt gaan varen.
Ook het te voeren technische beleid kwam aan de orde. Technische zaken valt onder de verantwoordelijkheid van Kevin Hofland en wordt hierin bijgestaan door Charly Chudik en bestuurslid technische zaken Marcel Tinnemans. Onder de aanwezigen bevonden zich ook leden van de begeleidingsstaf van de Fortuna Dames en dat is volstrekt logisch. Immers, sinds dit seizoen zijn zij onderdeel van Fortuna, zijn aldus geïnteresseerd in de nieuwe plannen en willen vanzelfsprekend weten hoe de vlag erbij hangt.
Andersom lijkt hiervan nauwelijks sprake. Tijdens het praatje dat Kevin Hofland houdt geeft hij aan zich bezig te (gaan) houden met de jeugdafdeling, het belofte-elftal en het eerste elftal. Over Fortuna’s dameselftal geen woord. En dat steekt mij in ieder geval. Dat hij en zijn collega’s niet dagelijks bezig zijn met het dameselftal is evident, maar gewoonweg melding maken van het bestaan van de damestak zou mij niet storen.
Tijdens zijn openingsbabbel haalde Martin Masset enkele kernwaarden aan die de club gaat hanteren en ook de andere directieleden lieten niet na te benadrukken dat Fortuna weer die gezellige familieclub moet worden. In mijn beleving staat dit haaks op de manier waarop de club haar dames behandelt. Maar goed, wat niet is kan altijd nog komen. We leven op hoop…
Dat het dameselftal en haar entourage zich hierdoor niet van de wijs moet laten brengen is eveneens evident. Prestaties op het veld zijn de enige manier om aan iedereen te tonen dat zij óók een serieuze partij zijn in het geheel en ze moeten dat laten zien tegen het Zwolse Be Quick ’28.
De Zwolse dames hebben tot dusver geen vlekkeloos parcours afgelegd en bungelen onderaan de rangschikking. Fortuna doet het qua plek op de ranglijst nauwelijks beter, maar er gaapt wel een flinke kloof qua punten tussen beide. Daar waar Be Quick ’28 bijvoorbeeld thuis met 0-8 werd ingeblikt door koploper Ter Leede, kreeg Fortuna verleden week in Sassenheim iets te weinig toen na 90 minuten een 2-2 eindstand op het bord prijkte. Met andere woorden, de wedstrijd van vandaag móét simpelweg gewonnen worden.
Dat de dames een steeds prominentere plek in het Sittardse voetballandschap innemen wordt met de week duidelijker. Ook tijdens de wedstrijd SC Veendam – Fortuna Sittard zijn mensen met hun gedachten al bij de Fortuna Dames.
Iedereen naar de dames, o-oho, oho…
Iedereen naar de dames, o-oho, oho…
Daar waar in de beginfase van de competitie slechts een handvol supporters de Hein Brands tribune bevolkten, neemt dit aantal tweewekelijks gestaag toe. Het lijkt mij dan ook duidelijk dat ‘Fortuna-uit’ voor clubs geen wedstrijd meer is die je louter en alleen speelt tegen 11 dames. Dat merk ik ook vandaag als ik rond de klok van 16.30 uur arriveer aan de Munstergeleense Burgemeester Smeetsstraat. Links en rechts lopen al mensen rond waarmee ik de dag voordien in het Veendamse bezoekersvak heb gestaan.
Als de A-jeugd van SVM haar wedstrijd tegen de leeftijdsgenoten uit Schimmert heeft afgewerkt en het speelveld heeft verlaten is het de hoogste tijd om bezit te nemen van het sportcomplex. Samen met JC hang ik achter één van beide doelen ons Italiaanse spandoek op en we treffen daar Fernando Ricksen en Thijs Nieuwland aan. Ook zij zijn nieuwsgierig geworden en op het duel afgekomen.
Ook Snoefel komt in de verte aangelopen, daar waar hij eerder had aangegeven de wedstrijd van vandaag aan zich voorbij te laten gaan. Op het veld zijn de dames bezig aan hun opwarming en nemen de beide doelvrouwen, Marloes van der Vlugt en Katja Demacker onder vuur. Natuurlijk oliedom om dan juist naast het doel een spandoek te gaan ophangen, want wat is er nu mooier om een bal op het hoofd van een supporter te mikken?
Gelukkig zit er een engelbewaarder in de vorm van Vrouwe Fortuna op mijn schouder, waardoor het schot van hoofdverdachte Liv Aerts mij op een haar na raakt. Dat had bijna de eerste knock-out van de avond betekend, of denkt iemand soms dat Mariusz Wach Vladimir Klitschko later op de avond een kopje kleiner gaat maken?
Serene rust in Munstergeleen
Weer terug op de tribune wordt me duidelijk dat het stimuleringsfonds dat de Nederlandse overheid heeft opgericht om de kenniseconomie in de Westelijke Mijnstreek verder te ontwikkelen (Brainport 2020) begint te renderen. Maar dat deze zo gauw zou gaan afstralen op Fortuna Sittard had zelfs Martin Masset niet kunnen vermoeden.
Diverse Willie Wortels hebben urenlang in hun laboratoria gestaan en closetrollen gevuld met diverse chemische bestanddelen die ervoor moeten zorgen dat de opkomst van de speelsters onvergetelijk wordt. Dat dit nauwelijks iets van doen heeft met cyclisch ondernemen dat Rob Hofman zo propagandeert staat buiten kijf; dit lijkt meer een uitvloeisel van de ‘take-make-dump’ maatschappij waarin we leven.
Brainport 2020 werpt haar vruchten af
Desondanks zien we nog juist dat trainer Jannie Sangers en assistent Paul Beckers hebben gekozen voor de 11 gekende namen. Dus met Katja Demacker in doel, Abwehrchef Glynis Vromen centraal, geflankeerd door haar charmante assistentes Charlotte Schings en Loes Plantaz. Juist vóór de verdediging loopt Maartje Keulen. Het middenveld wordt bevolkt door kapitein Vera Wanrooij, Gwen Kuijer en Annika Pluymen. In de spits loopt Shirley Kocacinar. Liv Aerts en Colette van Aalst bezetten de vleugels.
Fortuna trapt maar één keer af deze avond
Als scheidsrechter Joep Bus de wedstrijd op gang fluit neemt Fortuna prompt initiatief. Be Quick ’28 heeft deze competitie nog niet gewonnen en wordt meteen het mes op de keel gezet. Al in de tweede minuut vuurt Shirley Kocacinar een schot af op het doel van Maxime Welten, maar de Zwolse doelvrouw kan de bal nog juist corner tikken.
Deze corner levert niet veel gevaar op, hetgeen Be Quick ’28 de gelegenheid geeft om op adem te komen, al is dat maar betrekkelijk. De roodhemden komen nauwelijks van hun eigen speelhelft af. En dreigt er gevaar, dan staat daar altijd nog de betrouwbare verdediging.
Na een kleine tien minuten biedt de mee opgekomen Loes Plantaz Shirley Kocacinar de kans om Fortuna op voorsprong te trappen. Shirley komt echter ongelukkig met haar stappen uit, waardoor ze Loes’ strakke voorzet langs het doel tikt.
Heel apart natuurverschijnsel
Even later drukt Be Quick ’28 haar neus een eerste maal aan het venster. Een diepe bal van Linda Bunt wordt opgepikt door Sabine van Velde. De Zwolse spelmaker omspeelt Charlotte Schings, maar trapt vervolgens ongevaarlijk op doel. De bal kan eenvoudig door Katja Demacker worden opgeraapt.
Naarmate de wedstrijd vordert wordt ook meteen duidelijk welke kant het spelbeeld opgaat. Fortuna probeert zo snel mogelijk op voorsprong te komen en zet flink druk. Hierdoor komen ook de tekortkomingen van Be Quick ’28 aan het licht, want tot een fatsoenlijke aanval komen ze nauwelijks.
Sterker nog, als Shirley Kocacinar na een klein kwartier Colette van Aalst aan de rand van het strafschopgebied aanspeelt breekt blinde paniek uit in de Zwolse verdediging. Colette heeft echter goed gezien dat haar kapitein komt aanlopen en legt de bal keurig klaar. Het schot van Vera Wanrooij is hard en geplaatst, maar puik keeperswerk moet eraan te pas komen om Be Quick ’28 voor een achterstand te behoeden. Doelvrouw Maxime Welten zweeft prachtig richting haar eigen kruising en tikt de bal uit doel. Genieten!
Be Quick ’28 lijkt even onder de indruk, maar herstelt zich knap. Even dreigen ze zelfs gevaarlijk te worden, maar Katja Demacker redt gevat op een schot van Linda Dolstra.
Na 20 minuten doet Fortuna dan eindelijk datgene dat al een tijdje in de lucht hing. Colette van Aalst wordt in de diepte gestuurd, tikt de bal langs de keepster en Linda Dolstra en tekent voor de 1-0. Gejuich vult de Hein Brands tribune, maar niet alleen dat. Ook worden er enkele ‘blinkers’ ontstoken, hetgeen zorgt voor een geweldig zicht.
Niet veel later lijkt Fortuna de wedstrijd te beslissen. Nadat Be Quick ’28 heeft afgetrapt wordt de bal al vrij snel weer verloren. Uiteindelijk komt Shirley Kocacinar in balbezit en stuurt Liv Aerts diep via een hakballetje. Liv loopt richting doel, schudt Anouk Bourgonje van zich af, behoudt het overzicht en zorgt kinderlijk eenvoudig voor 2-0.
Door de kloof van twee doelpunten kunnen de dames het zich veroorloven het tempo iets te laten zakken. Daardoor helpen ze ook de tegenstander ietwat in het zadel, maar het loopt niet over. De Zwolse dames ontberen simpelweg de kwaliteit om het Fortuna echt lastig te maken en combinaties stranden veelal vroegtijdig.
Alleen het ´jingle bells´ ontbreekt er nog aan
Dat het zo snel al 2-0 is geworden komt ook scheidsrechter Joep Bus prima uit. De ref, die qua postuur wat wegheeft van de Munstergeleense kantinebaas, fluit warrig, omdat hij nauwelijks in staat is het spel te volgen. Zo ziet hij bijvoorbeeld niet dat Maartje Keulen de Zwolse aanvoerder Karin Versteeg een flinke por geeft tijdens een luchtduel en laat hij ook toe dat Linda Dolstra op het middenveld vakkundig wordt opgevangen.
Doordat hij niet overal bovenop zit, moet hij zich vaak verlaten op zijn grensrechters. Aan de zijde van Be Quick ’28 hanteert een wisselspeelster de vlag en doet dat niet altijd even bekwaam. Dat zien ook de aanwezige supporters en als zij onterecht de vlag in de lucht steekt, levert dat een morrende tribune op. Ze kan er best wel om lachen (goed zo juffrouw, niet alles even serieus nemen!) en als ze wordt toegezongen kleuren haar wangetjes vuurrood.
En steek die vlag maar in je reet,
En steek die vlag maar in je reet…
In de eerste helft wordt Fortuna nog één keer gevarlijk als Colette van Aalst de bal voorzet. De bal passeert de doelvrouw, eindigt bij de tweede paal, maar daar trapt Vera Wanrooij de bal over het doel. Dit had natuurlijk de beslissing moeten zijn.
Onder een klaterend applaus verlaten de speelsters het veld om in de kleedkamer tot rust te komen. Dat zal vooral Be Quick ’28 van pas komen, want een groot deel van de eerste helft hebben ze achter een ongrijpbare bal en tegenstander aangehold.
Ook voor ons de tijd om even op frisse adem te komen. Bij tijd en wijle pakten zich namelijk donkere rookwolken samen in de tribune en boven het veld. Dat zorgt weliswaar voor prachtige beelden, maar zorgt er op de langere termijn ook voor dat ze zorgkosten uit de klauwen van Edith Schippers gieren en dat kan de bedoeling niet zijn.
In de rust wordt bijgekletst met Wil en Annette die vandaag hun debuut maken bij het dameselftal. Gespreksonderwerp is veelal de bus die we zaterdagnacht niet geheel proper hebben achtergelaten. In alle eerlijkheid: het was een grote bende. Niet zo’n bende als in het Veendamse bezoekersvak, maar het leek er toch veel op. En dan te bedenken dat de bus enkele uren later stond ingepland om naar de Efteling te vertrekken…
De start van de tweede helft is een kopie van de start van de eerste. Shirley Kocacinar wordt in het straatje gestuurd, snelt voorbij haar tegenstander en trapt van dichtbij hard op doel. Doelvrouw Maxime Welten heeft echter een vermoeden waar de bal zal komen en redt middels een uiterste krachtsinspanning.
De doelvrouw mag gaan uittrappen
Maar daar blijft het niet bij. Na ruim 50 minuten komt Liv Aerts aan de linkerzijde van het speelveld in balbezit. Ze neemt aan, versnelt wat en trapt de bal op doel. Via een tegenstander en de dwarslat belandt de bal uiteindelijk weer in het speelveld, waardoor Be Quick ’28 aan een grotere achterstand ontsnapt.
Een paar minuten later is het wéér bijna prijs. Gwen Kuijer combineert zich een weg door de Zwolse verdediging, maar haar schot is juist wat te zwak, zodat het 2-0 blijft. Op deze momenten weet de tegenstander totaal niet waar hij het moet zoeken al blijft een totale overrompeling uit.
Niet veel later wordt het dan toch 3-0. Een diepe bal belandt aan de zijkant van het veld bij Shirley Kocacinar. Ze wordt echter fel op de huid gezeten door een verdediger en speelt af richting Colette van Aalst. De rechtsbuiten twijfelt geen moment en zet de bal goed voor. Bij de tweede paal staat Liv Aerts al klaar om de trekker over te halen, maar Maxime Welten kan nog juist redding brengen. Ze geeft wel een rebound weg en die wordt benut door Annika Pluymen.
In de verte trapt Annika Pluymen de 3-0 tegen de netten
Bij Be Quick ’28 nemen de frustraties hand over hand toe. Als na een klein uur Shirley Kocacinar een hoge bal probeert te controleren, trapt Angenita Lemstra deze nog juist weg. De bal is inmiddels buiten het speelveld, maar Shirley acht het nodig om een trappende beweging te maken richting haar tegenstander. De scheidsrechter, die ditmaal wel ter plekke staat kent de juiste straf toe: rood. Een domme actie van Fortuna’s topscorer waarmee ze niet alleen zichzelf, maar ook haar teamgenoten vreselijk dupeert.
Links en rechts valt er wat gevloek te horen, maar dat is niet jegens scheidsrechter, maar louter en alleen richting Shirley. In het team van Jannie Sangers neemt ze een heel voorname plek in, maar de komende weken zal de technische staf het elftal moeten aanpassen. Ik ga er niet vanuit dat ze met een lichte straf wegkomt.
Door de rode prent moet Fortuna met een dame minder de wedstrijd zien uit te spelen en beperkt zich vanaf dat moment voornamelijk tot verdedigen. Gangmaker aan Zwolse zijde is invaller Ellen Marissink, maar ondanks het numerieke overwicht komen de roodhemden nauwelijks tot doelrijpe acties.
Toch wordt het gevaarlijk als aanvoerder Karin Versteeg zich goed doorzet. Ze speelt de bal richting Linda de Graaf, maar haar voortzetting is zó zwak dat Katja Demacker de bal makkelijk kan pakken. Om haar een steuntje in de rug te geven wordt ze nog maar eens toegezonden vanaf de tribune.
Katja, Katja,
Katja, Katja…
Door Shirley Kocacinars rode kaart zijn ook de mooie combinaties uit Fortuna’s spel verdwenen. Liv Aerts staat moederziel alleen in de spits en moet daar opboksen tegen een overmacht aan verdedigers.
Het massale verdedigen aan de kant van Fortuna kost veel kracht, waardoor Jannie Sangers twee wissels toepast. Gwen Kuijer en Colette van Aalst verlaten het veld en worden vervangen door Nancy Kisters en Simone Heijnen.
Daar waar Nancy vooral de verdedigers assisteert, gaat Simone veelal proberen tussen de linies te spelen. Als dat de opdracht is die de technische staf haar heeft meegegeven, dan voert ze deze prima uit, want ze is constant aanspeelbaar, houdt de bal dan vast, waardoor de overige dames onder leiding van Glynis Vromen kunnen opschuiven richting middenlijn.
Ook het plaatsen van een tegenaanval gaat door de omzettingen iets beter en het lukt zelfs om enkele vrije trappen rondom het zestienmetergebied af te dwingen. 10 minuten voor tijd gaat Annika Pluymen achter de bal staan en krult deze prachtig over de muur richting de kruising. De bal zakt wat, maar niet voldoende, waardoor deze via de lat weer terug het veld in stuitert. Dit had een beter lot verdiend, maar is wel het teken voor de supporters om zich nog een keer goed te laten horen en de dames door de slotfase te loodsen.
In de slotfase wordt Liv Aerts vervangen door Loes Butink en onder een daverend applaus verlaat Liv het veld. Het wordt de hoogste tijd dat de hit die The Beatles in 1967 scoorden met ‘All you need is Liv’ van stal wordt gehaald.
Als de wedstrijd bijna is afgelopen wordt Be Quick ’28 nog een laatste maal gevaarlijk. Niet dat ze die kans zelf afdwingen, want ze worden door Katja Demacker in het zadel geholpen als haar uittrap in de voeten van Ruth Gilbers belandt. Haar schot is echter van dusdanige kwaliteit dat van écht gevaar amper sprake is.
Slotakkoord is voor de goed ingevallen Simone Heijnen. Halverwege de Zwolse helft pikt ze een pass op, passeert een tegenstander en trapt de formidabel achter doelvrouw Maxime Welten. De lobbal van Annika Pluymen tegen de B-jeugd van Spaubeek was mooi, maar deze mag er ook zijn! Een mooie beloning voor Simone die wekelijks op de bank mag plaatsnemen, maar nu ook eens in het middelpunt van de feestvreugde staat.
Als de klok op 90’ staat vindt Joep Bus het welletjes en fluit voor het eindsignaal. De Fortuna Dames hebben een prima overwinning geboekt, maar zullen toch de pest inhebben. De komende weken moeten ze het namelijk zonder Shirley Kocacinar stellen en dat is een gevoelig verlies.
Na de wedstrijd tegen de dames van Eindhoven AV hebben we op gepaste wijze afscheid genomen van de tegenstander en dat lijkt een mooie traditie te worden.
En ze gaan zonder punten weer naar huis,
En ze gaan zonder punten weer naar huis,
En ze gaan zonder punten, ze gaan zonder punten,
Ze gaan zonder punten weer naar huis…
Collectief bedankje van ´The Girls in Green´
Na de wedstrijd worden we bedankt door de speelsters en trekt iedereen tevreden huiswaarts. De meeste indruk maken echter JC en de heren van TGV op me na de wedstrijd. Met water, blik, veger en een bezem worden de straatstenen voor de tribune geschrobd, de tribune aangeveegd, de rommel wordt in de prullenbak gestopt en een kwartier na de wedstrijd ziet niemand meer dat hier een feestje is gevierd. Zo hoort het, grote klasse!
Na afloop loop ik nog even de bestuurskamer binnen en daar word ik bedankt door de trainer van Be Quick ’28. Voor de wedstrijd had ik hem de tip gegeven zich een veilig heenkomen in de dug-out te zoeken en dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Al met al kon hij er nog wel de humor van inzien. Dat zien we graag!
Volgende week staat de uitwedstrijd tegen DTS Ede op het programma. De kans voor de dames om zich nog vaster in de middenmoot te nestelen of voorzichtig al iets naar boven te kijken. Dat zal dan wel zonder Shirley Kocacinar moeten gebeuren, helaas.
Michel Hennen
