In de eerste echte serieuze confrontatie van het seizoen werd duidelijk wat de echte kracht is van de huidige selectie en dat valt niet mee….

Fortuna trad namelijk op het veld van SHH (Sint Hadrianus Herten) aan tegen de nummer 11 van de Griekse eredivisie: OFI Kreta. Het eindigde in een kansloze 2-0 nederlaag waarbij dient te worden aangemerkt dat afwerken op doel niet de specialiteit van de Cretensers is, anders was de marge veel groter geweest….

Fortuna startte de wedstrijd met de volgende opstelling: Hesp, Emeran, Akerboom, Volmer, Klimek, Heering, Rook, Hermans, Gerritsen, Van Barneveld en Averdijk. De ziekenboeg is dus nog steeds rijk gevuld met Hamming (hervat dinsdag de training), Haeldermans (hervat ook dinsdag de training) en Cramb (zat weer op de bank) en de langdurig geblesseerden (Krijgsman, Landerl, Gommans, ach ja je kent het rijtje wel…).
De wedstrijd startte vrij rustig, maar na een minuutje of tien werd het nog drukker in de ziekenboeg: Klimek viel uit met een hamstringblessure.
Dat betekende dat Verel opnieuw moest schuiven in zijn elftal. Cramb kwam er in en ging op de plek van Gerritsen (linkshalf!!) spelen. Hermans vulde de plek van Klimek. In die eerste helft werd al vrij snel duidelijk dat Fortuna zeer kwetsbaar was aan de zijkanten. Meestal ingeluid door dom balverlies van onze kant, schakelden de Grieken een tandje bij en verrasten de Fortunezen keer op keer over de flanken. Gelukkig waren de voorzetten doorgaans slecht zodat het geen schade opleverde. Aanvallend was er vrij weinig te melden van Fortuna kant, maar ja met Averdijk in de spits moet je ook niet te veel verwachten. Ruststand: 0-0.

In de tweede helft werd het overwicht van OFI Kreta alleen maar pijnlijker. Doelpunten konden eigenlijk niet uitblijven en dan gebeurde uiteindelijk ook niet. Vraag me niet wie er scoorde, maar rond de 70ste minuut scoorde OFI tweemaal. Een paar mooie reddingen van Hesp en gepruts van de Griekse spitsen voor de goal voorkwamen een ruimere marge, die gezien het spelbeeld wel terecht was geweest.
Het enige echte wapenfeit van Sittardse kant was een mooie vrije trap van Hermans, die de keeper knap onschadelijk maakte. En dat was het dan!