Achtmaal op rij ongeslagen: een even mooie als onverwachte prestatie. Tijd dus om eens terug te gaan in de tijd. Wanneer deden we dat ook alweer voor het laatst? In 1998-1999: even mooi als onverwacht destijds.

03-12-1998: Fortuna Sittard 3 RKC Waalwijk 2

Het begint in december 1998. Fortuna staat voorlaatste en slotlicht RKC Waalwijk komt op bezoek in De Baandert. Fortuna moet winnen om plek 15 en RKC om plek 17 niet uit het oog te verliezen. Via De Graef en Hoogendorp loopt RKC uit naar een 0-2 voorsprong in de 82ste minuut. Zou er iemand in het stadion zijn geweest die verwachtte dat Fortuna tien duels ongeslagen zou blijven inclusief dit duel tegen RKC? Zo ja, dan had ie onmiddellijk een weddenschap moeten afsluiten. Het zou hem/haar miljonair hebben gemaakt. Wilfred Bouma tweemaal (wiens carriere in dat duel pas echt begon) en Ronald Hamming zorgen voor een 3-2 overwinning. Ongeloof in een minuten voordien leeggestroomd stadion De Baandert.

11-12-1998: MVV 3 Fortuna Sittard 3

Net op tijd een meevaller voor Fortuna dus in de aanloop naar een derby. Niet dat het veel helpt, want vlak na rust scoort Landzaat de 3-1 voor MVV en lijkt Fortuna’s opleving van korte duur. Of kunnen we tweemaal op rij terugkomen van een twee-doelpunten-achterstand? Ja, de 3-2 herinner ik me niet meer, maar wel de gelijkmaker van Ruud Kool. Vrije trap, door de muur, Rein van Duijnhoven dekt de andere hoek en kijkt toe hoe de bal binnenrolt: 3-3. Ha ha.

20-12-1998: NEC 0 Fortuna Sittard 3

Laatste wedstrijd voor de winterstop en wat voor een wedstrijd. Fortuna op bezoek bij NEC dat de oude Goffert uitgeleide doet. De Sjonnies deden het licht uit, een technicus deed het weer aan, maar toen Robert Roest, Regillio Simons en Ronald Hamming het licht weer uitdeden was dat definitief. Wat een wedstrijd, wat een chaos, wat een puinzooi en wat een uitgeleide. Wie zal dat nog ooit vergeten?

06-02-1999: Fortuna Sittard 2 NAC 0

De lange winterstop zit erop, Fortuna’s teller staat op drie en dat wordt vier via een 2-0 overwinning op NAC. Waar het duel tegen NEC nog op mijn netvlies staat, herinner ik me niets meer van dit duel. NAC zal dat seizoen rechtstreeks degraderen, deze nederlaag in Sittard was daar mede debet aan.

17-02-1999: RKC Waalwijk 0 Fortuna Sittard 0

10 dagen later nog zo’n wedstrijd waar ik mij niets meer van herinner: uit bij RKC Waalwijk. Ja, in die tijd kon je een tegenstander thuis en uit nog zo snel treffen. RKC vast uit op revanche, maar die komt er niet. Fortuna alweer vijf duels ongeslagen.

20-02-1999: Fortuna Sittard 2 Cambuur Leeuwarden 0

Drie dagen later komt het volgende slachtoffer langs in Sittard: Cambuur Leeuwarden. Het moet gezegd, zware tegenstanders hebben we nog niet getroffen in deze reeks en Cambuur is ook al geen hoogvlieger. De Friezen hebben de reis in de benen, want komen er niet aan te pas. Daar kunnen zelfs Dominique Vergoossen, Fuat Usta en Robert Loontjes aan Friesche zijde niets aan veranderen. Fortuna wint met 2-0.

06-03-1999: Vitesse 1 Fortuna Sittard 2

Makkelijke tegenstanders komen nu niet meer. In Arnhem is Vitesse de eerstvolgende, maar Fortuna blaakt van het zelfvertrouwen. Het wordt een geweldige wedstrijd, waarin Hamming de 0-1 ruststand bepaalt. Na rust komt de man die ik ervan verdenk de meeste doelpunten tegen Fortuna ooit te hebben gescoord het veld in: Dejan Curovic (of is dat toch Nikos Machlas?). Hij scoort halverwege de tweede helft de gelijkmaker, even later pakt Dorel Zegrean rood en lijkt onze succesreeks in gevaar. Niets is minder waar, maar wie had gedacht dat Regillio Simons in blessuretijd nog achter die lel van Van Zwam aanging? Waarschijnlijk alleen Regillio Simons: 1-2.

17-03-1999: Fortuna Sittard 3 FC Utrecht 2

10 Dagen na het succes in Arnhem komt FC Utrecht op bezoek. Altijd leuke wedstrijden, want Utrecht graaft zich zelden in. Binnen 25 minuten is er al viermaal gescoord: 3-1. Na rust maakt Michael Mols er snel 3-2 van en wordt het nagelbijten. Maar Fortuna houdt stand en dat is wedstrijd nummer acht.

20-03-1999: AZ 0 Fortuna Sittard 3

De karavaan verplaatst zich drie dagen later naar de Alkmaarder Hout. Oke, AZ speelde niet mee voor de titel, maar toch netjes in de middenmoot. In Alkmaar ging je niet zomaar winnen. Dat was buiten Fortuna gerekend, of beter gezegd Ronald Hamming. Het was Hamming, Hamming en Hamming die scoorden. Geen vuiltje aan de lucht in de Hout. Zelden zo’n demonstratie van Ronald Hamming gezien. Zelden zo zegezeker geweest in een uitduel in de eredivisie.

02-04-1999: Fortuna Sittard 1 SC Heerenveen 0

Negen duels op rij ongeslagen, viermaal op rij gewonnen. Is Heerenveen de volgende? Niet makkelijk, want Heerenveen bouwt natuurlijk weer een muur in Sittard. Toch wel slim van die Foppe de Haan. In de enige uitwedstrijd van Heerenveen die Jack van Gelder ziet per seizoen (uit bij Ajax) speelt hij aanvallend voetbal, waarna Van Gelder rondbazuint dat Heerenveen zo lekker aanvallend speelt in uitduels en dat is de reden dat Heerenveen aan zijn imago van troetelbeertje komt. Flauwekul natuurlijk, op bezoek in Sittard speelt Heerenveen altijd ultradefensief. Ook in dit duel. Fortuna komt er niet doorheen. Of toch? Ja toch, 10 minuten voor tijd trekt Wilfred Bouma voor vanaf links en Michael Jeffrey is Hans Vonk net te snel af: pats de bal verdwijnt in het net dat kleddernat was door de regen en dus uitmekaar spat. Geweldig moment. Fortuna tien duels op rij ongeslagen en vijf duels op rij gewonnen. Wat een weelde.

Aan die weelde komt een paar dagen later een einde als het inhaalduel tegen Willem II gespeeld wordt in Sittard. Willem II is de verrassing van de competitie en zal tweede eindigen achter kampioen Feyenoord. De ploeg is een maatje te groot voor het boven zichzelf uitgestegen Fortuna Sittard. Als het duel niet eerder was afgelast, had de succesreeks wellicht nooit tot stand gekomen, maar de weergoden waren ons vriendelijk gesteld. Willem II wint in Sittard met 1-2. De reeks is voorbij.

De afzink

Deze reeks plus de competitieoverwinningen op Ajax en de reeks in de beker vormen het hoogtepunt van het seizoen, maar dan valt de winter in: achtereenvolgens zijn plek 12, 16, 18, 15, 19, 19, 20, 15, 16, 15, 17, 16 ons deel. Lange tijd waren die resultaten overigens bijzaak. En dan belanden we in het seizoen 11/12. Wim Dusseldorp krijgt de ploeg ook niet echt aan de gang, ondanks een redelijke selectie. Tini Ruys neemt over, mompelt wat over het linkerrijtje, maar na drie teleurstellende duels leek het vooral link om over dat rijtje te beginnen. En dan trapt Rick Geenen een bal in het net in de eerste minuut in Almere en zijn we vertrokken.

Ook deze reeks zal eindigen, misschien wel tegen Veendam of over twee weken tegen uitgerekend Willem II. Geen man over boord, belangrijker is hoe deze reeks de geschiedenis in zal gaan? Was het een opleving, of het begin van een iets structurelere opmars? Mag ik hopen op het laatste? Come on Sittard!

Riccardo Welters

PS: Heb je nog aanvullende herinneringen aan een van die tien duels? Laat het maar weten in het gastenboek.