Het is zaterdagmiddag, het zonnetje schijnt, de wind is gaan liggen en het is 15 graden. Fortuna heeft dit weekend niet gespeeld, dus maar opzoek naar ander voetbalvertier: G-voetbal.
G-voetbal? Ja inderdaad, gehandicapten voetbal! Een van de trouwste Fortuna supporters heeft ons recentelijk verklapt dat hij ook zelf voetbalt. En namelijk bij ‘Heytse’, oftewel SV Heythuysen. Na enig gesurf op internet kwamen we erachter dat onze trouwe supporter de kluit niet aan het belazeren was (we hadden overigens ook geen reden dat te veronderstellen). Heythuysen beschikt inderdaad over een G-elftal en er zijn zelfs actiefoto’s beschikbaar van onze trouwe supporter.
Tevens leerde het wedstrijdprogramma dat Heythuysen het vandaag zou opnemen tegen Almania uit Broek-Sittard. Tja, en dan is wel duidelijk waar wij ons rond 14.45uur bevonden: op sportpark Almania!
Eens kijken, hoe ziet dat eruit, dat G-voetbal. Er wordt tweemaal 20 minuten 10 tegen 10 gespeeld op een veld met een lengte van zo’n 70 meter, zaalvoetbaldoelen, een strafschopgebied is in geen velden of wegen te bekennen en we hoeven ons vandaag waarschijnlijk ook niet te storen aan ‘al dan niet buitenspel’, want daar doen ze hier niet aan. De laatste twee Almania spelers die het veld betreden zeggen tegen mekaar: “gein gezeik vandaag, vur goan geweun lekker voetballeh”. Ik geloof dat dat wel een goeie samenvatting van G-voetbal is! Als die twee binnen de lijnen zijn kunnen we beginnen.
Heythuysen in blauw-wit, met onze man als hangende linksbuiten, maar aan de andere kant in het Tricolores tenue van Almania zien we ook een Fortuna supporter. Hmm, we moeten dus neutraal blijven vandaag…. Als we vijf minuten ver zijn, kijkt Heythuysen al tegen een 2-0 achterstand aan. Dit tot groot ongenoegen van de twee coaches van Heythuysen, die hun ongenoegen ook niet onder stoelen of banken steken. Nou, nou, moet dat nou op zo’n botte manier?
Gelukkig herstelt Heythuysen zich van deze vroege opdoffer. Oké, qua niveau is het natuurlijk allemaal beperkt (maar wie de afgelopen seizoenen in het W&P Stadion aan zijn trekken kwam, kan hier ook wel de lol van inzien!), maar de overgave waarmee gestreden wordt is ongekend. Overtredingen worden niet gemaakt, de scheids kan zijn kaarten op zak houden. Het hoogtepunt van deze eerste helft zien we vlak voor rust als Almania een 3-0 voorsprong neemt. Een schitterende lob, waar de keeper onmogelijk bij kan. De doelpuntenmaker trekt zijn shirt over zijn hoofd en rent weg, de rest achter hem aan. Geweldig! Ruststand: 3-0.
De twee zeurpieten aan de lijn bij Heythuysen zijn zeer ontevreden over het spel van hun ploeg. Alle drie de doelpunten waren vermijdbaar. Nou, die laatste toch zeker niet, stelletje krenten! In de rust spreken we ook even met de scheidsrechter. We kunnen het niet nalaten te melden dat die speler van Almania geel had moeten krijgen voor het uittrekken van zijn shirt. “Ai, dat was hem ontschoten, de volgende keer zal hij kordaat optreden”, glimlacht hij. Hij gaat verder en zegt: “Weten jullie dat scheidsrechter zijn bij G-voetbal nog het enige type voetbal is waarbij ik nog voldoening haal uit dit vak?”. Tja, we kunnen ons er iets bij voorstellen.
Tweede helft. Heythuysen heeft een snel doelpunt nodig, maar krijgt de deksel op de neus: 4-0. Wat ons trouwens opvalt, is dat er helemaal niemand op dit duel is afgekomen: 0,0 publiek. Zelfs geen ouders? Nou ja, ook daar zal vast wel een goeie reden voor zijn die wij als nitwitten van G-voetbal niet kennen.
Almania controleert het duel en de coaches van Heythuysen worden somberder en somberder. Er wordt niet geluisterd, er wordt niet dit, er wordt niet dat…. In de slotfase van het duel blijkt dat veertig minuten behoorlijk intensief is voor de spelers. Om de haverklap ligt er iemand op het gras voor Pampus. Pure vermoeidheid en dus maakt de scheids er maar een eind aan. De spelers geven elkaar een hand en ruimen de doeltjes op zodat de veteranen aan de slag kunnen.
Bij het verlaten van het veld vraagt één van de Almania spelers of we er volgende week weer bij zijn? Hmm, blijkbaar zijn we niet onopgemerkt gebleven en wordt het gewaardeerd. Moraal van het verhaal: heb je op een zaterdagmiddag niets te doen, wil je jezelf nuttig maken en ook nog kunnen lachen? Ga dan eens kijken bij een G-voetbalwedstrijd.
Riccardo Welters
