Binnenkort (God weet wanneer) zal de arbitragecommissie een definitieve uitspraak doen over de hoogte van de afkoopsom die Fortuna moet betalen voor de gedagvaarden.
Voor twee werknemers ligt die uitspraak al vast. Pascal Averdijk is tijdens de zitting akkoord gegaan met de verlaagde aanbieding en dus zal Fortuna hem in dienst moeten nemen. Met Hans Verel heeft Fortuna half januari al een schaderegeling getroffen. De daar overeengekomen vergoeding zal Fortuna moeten betalen.
En dan blijven er nog vijf werknemers over: Ronald Hamming, Dennis Krijgsman, Mischa Rook, Colin Cramb en Hans Vergeer. De eerste vier willen niet akkoord gaan met de verlaagde aanbieding die Fortuna hen deed. En sinds gisteren zal de arbeidsrelatie met Fortuna wel zodanig vertroebeld zijn, dat het uitgesloten is dat de commissie besluit dat ze hun contract moeten uitdienen in Sittard.
Dan blijven er nog twee cruciale vragen over. Hoe hoog zal de afkoopsom zijn die de arbitragecommissie vaststelt? En hoeveel kan Fortuna betalen?
Bij vraag 1 is het dus van belang of de spelers uitwijkmogelijkheden hebben. Hamming was zo gehaaid door gisteren fijntjes te melden dat zijn Griekse avontuur voorbij is. Weg uitwijkmogelijkheid, dus een hogere afkoopsom. Hoe dat bij die anderen zit is onduidelijk.
Vraag 2 is koffiedik kijken. Alles wat nu komt zijn speculaties. Zou Mommers de beslissing van de commissie om kosteloos ontslag van tafel te vegen echt niet hebben zien aankomen? We weten het niet, maar het lijkt ons sterk, want je kon dit natuurlijk zien aankomen. De door de commissie gegeven argumenten had iedereen kunnen verzinnen. Als Mommers het heeft zien aankomen heeft hij een plan B achter de hand dat voorziet in afkoopsommen. Als dat zo is (en laten we het hopen) dan is er nog niets verloren, tenzij die commissie absurde afkoopsommen gaat opleggen.

Maar wat minstens zo verontrustend is, is dat Mommers geen degelijk plan heeft kunnen voorleggen dat voorziet in sanering van de schulden. Tenminste, hij heeft de arbitragecommissie er niet van kunnen overtuigen dat dat plan bestaat. Dat plan moet er binnen twee weken liggen, want anders struikelen we wellicht niet over die afkoopsommen, maar over een gebrek aan schuldsanering….