Sinds tijden erger ik mij aan de wijze waarop de Limburgse media kond plegen te doen van met name de prestaties van de drie Limburgse clubs in de Gouden Gids Divisie. In hoofdzaak zijn het Dagblad De Limburger en televisiezender L1 die er op negatieve wijze uitspringen. Na afgelopen weekend is voor mij de maat vol. Wanneer komt er nou eens een einde aan deze boerenkooljournalistiek?
Bij Dagblad De Limburger wordt de ervaren Jan Seuren belast – een andere benaming is helaas niet van toepassing op betreffende verslaggever – met de reportage van de prestaties (of zoals afgelopen vrijdag tegen Veendam: wanprestaties) van Fortuna Sittard. Ervaren mag Seuren inderdaad genoemd worden, als een routineklus lijkt hij dan ook zijn werkzaamheden op te vatten. De laatste tijd blijkt uit niets nog op te maken dat de man lijfelijk aanwezig is geweest in een stadion, want zijn stukjes worden geproduceerd volgens een vast stramien. Een zeer ruime voorbeschouwing c.q. terugblik op de historie en daarnaast een uiterst summier wedstrijdverslagje, hetgeen blijkbaar tot stand komt na het bezien van de wedstrijdbeelden van SBS6.
Dat dit in realiteit niet zo is, weten wij natuurlijk ook gezien de deadline die gangbaar is, maar een bewijs hiervan kan niet onomstotelijk worden geleverd. Zowel de samenvattingen van SBS6 als de stukjes van Seuren geven namelijk een onvolledig beeld van de gespeelde wedstrijden. Daarnaast wordt vooral door Seuren de nadruk op het negatieve gelegd. Een enkele keer is dit beeld terecht, maar vaak volstrekt vertekend. Ik kan mij daarom goed voorstellen dat iemand die een club niet regelmatig volgt, zich al snel een negatieve indruk zal vormen, indien hij zijn mening baseert op Seurens stukjes. Een idee dus van: betaald voetbal in de Gouden Gids Divisie stelt nog slechts weinig voor.
En hiermee komen we dus bij een kernprobleem: het vechten tegen een negatieve beeldvorming. En het Limburgse journaille doet vrijwel niets om dit beeld te ontkrachten. Goed nieuws verkoopt niet, dus dopen we de pennen dan maar in de pikzwarte inkt. Deze negatieve teneur wordt met wekelijks met plezier onderstreept door L1 tv. Het sportprogramma SV Limburg wordt er met een hoge mate van zelfingenomenheid aan de man c.q. vrouw gebracht door anchorman Maurice de Heus.
De Heus geniet van zijn eigen presentatie, maar hij wordt als enige door zijn vallende woorden geraakt. Waar wij aanvankelijk nog blij waren met De Heus als opvolger van de meestal stuntelende en naar RTL5 vertrokken Jelle Kleinen, moesten wij onze mening toch snel bijstellen. Waar Kleinen dreigde te verzuipen in zijn eigen zenuwen, loopt De Heus over van zelfvertrouwen en arrogantie. Kleinen mag zich momenteel tenminste nog gelukkig prijzen als medewerker aan ‘s lands beste voetbalprogramma.
Een nieuw fenomeen heeft zich inmiddels ook al gemeld bij L1: ene Sander Kleikers mag de kijker tot wanhoop drijven met zijn commentaar bij de samenvattingen van de meeste voetbalwedstrijden. Afgelopen weekend spande hij maar weer eens de kroon. Het verslag van BV Veendam-Fortuna ving hij aan met de zinsnede “Het verschrikkelijke stadion van Veendam”. Dit is ver bezijden de waarheid, want aan stadion De Langeleegte mankeert vrij weinig. Afgelopen vrijdag was de gastvrijheid er uitstekend en ook de catering scoorde er een ruime voldoende, hetgeen bij lange na niet gezegd kan worden van andere vaak hoger ingeschatte BVO’s hier ten lande. De kwalificatie van Kleikers is dus een oneer voor de mensen die er hun brood verdienen. Kleikers zou er beter aan doen eens in de spiegel te kijken, want zijn intonatie doet weinig spontaniteit vermoeden. Ze heeft daarentegen alles weg van een mislukte imitatie van Wim T. Schippers.
Is het dan alleen maar boerenkooljournalisitiek die de klok slaat in Limburg? Welnee, gelukkig zijn er nog immer de “golden oldies”, John Bannier is hiervan een uitstekende exponent. De man is immer straight in zijn radiocommentaar en schuwt hierbij het gebruik van opbouwende kritiek niet. Misschien ligt de oorzaak wel in het feit dat Bannier geen broodjournalist is en een dagtaak als boekhouder heeft. Jammer dat deze man niet meer zo heel ver van de pensioengerechtigde leeftijdgrens verwijderd is. Jammer, want hij is een schoolvoorbeeld van hoe het wel kan. Voorlopig nog even Limburgs Hoop in minder glorieuze journalistieke tijden.
One Way
