Deel 1 van de missie “win je thuiswedstrijden en je bent veilig” is geslaagd. Echt verdiend was het niet, maar daar maalt verder niemand om. En passant schreef Ronald Hamming geschiedenis door zijn 75ste competitietreffer te laten aantekenen: een Sittards record.


13 April 2001

Fortuna’s opmars op de ranglijst zet voort

Fortuna Sittard 2 NEC 0
Doelpuntenmakers: 31. Bjekovic 1-0; 90. Hamming 2-0
Opstelling: Hesp, Emeran, Akerboom, Volmer, Hermans, Heering (78. Van der Hoeven), Van Halst, Haeldermans, Kool, Bjekovic, Hamming .
Toeschouwers: 9.500
Scheidsrechter: Jol
Geel (Fortuna): Van Halst
Rood (Fortuna): –

Rond 19.00uur betreden we het supportershome. Daar is het al gezellig druk. Het stikt er van de NEC fans maar dat maakt niet uit. Door de genuttigde alcohol bevinden ze zich al in een verre staat van ontbinding en dat verklaart waarschijnlijk ook hun onbegrensde vertrouwen in het duo Hristov/De Gier. Als wij op onze beurt de kwaliteiten van Hamming ter tafel brengen, wordt er enigszins smalend gelachen. Nou ja, we zullen wel zien!

Rond 19.30uur betreden we het stadion, waar dan al blijkt dat het gezellig druk gaat worden. Noord zit al vrijwel vol en uit Nijmegen is ook een aanzienlijke delegatie meegekomen. Het kan dus gezellig worden op deze Goede Vrijdag. Opnieuw voetbal door de week dus. Maar deze keer heeft het eens niks met de commercie te maken, maar is het vanwege de Kennedymars die morgen gelopen wordt. Jammer alleen dat die is afgelast, waardoor onze verplaatsing naar vrijdag overbodig is geweest….

Als we naar de warming-up kijken, slaat ons de schrik om het hart. Frans Thijssen heeft het gewaagd om Joos Van Barneveld op de bank te zetten. Nota bene één van de peilers onder de wederopstanding van Fortuna. Natuurlijk je kunt wel zeggen: “never change a winning team”, maar die spreuk moet je nu ook weer niet te letterlijk nemen. Je kunt toch in alle redelijk niet gaan zeggen dat Haeldermans beter is dan Van Barneveld?

Aangezien Thijssen niet dom is, gaan we ervan uit dat er een andere theorie zit achter deze wissel. Onze Frans is in zijn Zweedse periode waarschijnlijk onder de indruk geraakt van het grote Scandinavische tactische brein: Egil Olsen. Wie kent hem niet, de man die het Noorse nationale elftal naar grote hoogten bracht met zijn fantastische 4-5-1 systeem. Ooit – zittend achter zijn computer – kwam hij tot de conclusie dat als je zijn systeem tot in de perfectie uitvoerde de middelste middenvelder helemaal niet aan de bal zou hoeven komen. Slechts als deze hypothese klopt, snap ik de wissel Haeldermans/Van Barneveld!

Verder nauwelijks verrassingen in de opstelling, Akerboom vervangt de geschorste Roest (nu maar hopen voor Roest dat Fortuna niet wint anders is hij zijn basisplaats ook kwijt) en Heering vervangt nog steeds de lichtgeblesseerde Van der Hoeven.

Het belang van deze wedstrijd is bekend, we krijgen nog vier thuiswedstrijd, steeds tegen ploegen die niets meer te winnen of te verliezen hebben. Als dat 12 punten worden, dan denk ik dat we er rechtstreeks in blijven. Vandaag is dus de tegenstander NEC. Helaas verloren die met 5-0 vorige week bij Heerenveen dus die zullen wel iets recht willen zetten vandaag.

Het stadion is met 9.500 mensen lekker volgelopen, kortom niets staat een leuke voetbalwedstrijd in de weg. De wedstrijd begint erg evenwichtig. NEC lijkt de iets beter voetballende ploeg, maar wij compenseren dat met meer bezieling. Het mondt dus al snel uit in een slag op het middenveld met sporadisch kleine kansjes voor beide doelen. Hamming en Heering krijgen kansjes voor ons maar aan de andere kant zijn er ook kleine kansen, maar echt een duidelijk veldoverwicht creëren is er in deze eerste helft voor geen van beide partijen bij.

Het amusement komt van Haeldermans die met een scherpe pass blindelings de geheel vrijstaande cornervlag weet te bereiken en Kool die de kwaliteit van het scorebord test. Maar goed, aan 0-0 hebben we niet zoveel, dus dan ga je je al snel afvragen hoe we deze wedstrijd van het slot kunnen krijgen? Voordat we ons hebben kunnen buigen over deze vraag, geeft onze geniale Joegoslaaf Bjekovic het antwoord op het veld. Hij wordt halverwege de helft van NEC aan de linkerkant aangespeeld. In plaats van de bal aannemen stapt hij erover heen en daarmee maakt hij zijn eerste slachtoffer in de Nijmeegse verdediging. Op de rand van het strafschopgebied komt hij de tweede tegen, daar loopt hij gewoon dwars doorheen! Hij betreedt nu het strafschopgebied, met als gevolg dat de tweede resterende verdedigers op hem afkomen.

Er zijn nu twee opties. Enerzijds kan hij de nu vrijgekomen Hamming of Heering aanspelen die makkelijk kunnen intikken. Anderzijds kan hij de bal met een dodelijke precisie vernietigend hard in de verre hoek schieten. Daar is wel enig zelfvertrouwen voor nodig, maar daar heeft Nenad gezien zijn keuze voor optie twee schijnbaar geen gebrek aan. Wat een actie, wat een schot, kortom wat een goal!


Wat straalt die man een klasse uit!

Hoe zit dat eigenlijk, hebben we die optie op hem al gelicht? Zoniet, dan had dat gisteren al gebeurd moeten zijn! Om het feest helemaal compleet te maken willen we nog verklappen van wie de assist was: Stijntje!!

Mooi, we leiden dus met 1-0, laten we dat dus maar eens vasthouden tot de rust. Dan zien we dan wel weer verder! Maar ja zo gaat dat natuurlijk niet. We begeven ons naar ons eigen strafschopgebied, waar Franse Fritz enigszins overmoedig begint te worden. We staan 1-0 voor en hij gelooft nu dat we de nacompetitie gaan ontlopen wat ertoe zou leiden dat hij zich twee weken extra kan uitleven in zijn favoriete vacantie bezigheid: beachvolleybal!

Wat doet ie? Met een fantastische redding voorkomt hij dat de bal neerploft in ons strafschopgebied. Zeer acrobatisch en zeer atletisch, maar ook zeer “hands”. Een zuivere strafschop dus, want dat kan ik zelfs van 100 meter afstand zien. Jol staat aanmerkelijk dichterbij maar fluiten doet ie niet. Ziet ie het niet, of denkt hij: “In 27 wedstrijden van Fortuna dit seizoen is er nog geen enkele strafschop geweest, dus wie ben ik dan om er nu eentje te geven”. Kijk, en dat tekent nu de grote scheidsrechter die Jol is!


Nee Van Rijswijk, het was er wel eentje, maar je krijgt hem niet!

Voor de rust komt er nog één kansje voor NEC. Patrick Ax schiet hard op Hesp in, maar die pareert makkelijk. Toch levert dat problemen op, want Hesp blesseert zich bij die actie. Verder noteren we nog een zuivere handbal van een Fortunees, maar ik had geloof ik al gezegd dat daar niet voor gefloten wordt vandaag: ruststand 1-0.

In de rust trapt Pfennings Zegers in, want die blessure van Hesp valt blijkbaar niet mee. Ivo wordt uiteraard stormachtig aangemoedigd. De uiterst succesvolle actie “Pfennings moet blijven” werpt zijn vruchten af. Nou ja succesvol, in die zin dat het Fortuna publiek gemobiliseerd is en als één man achter Ivo is gaan staan. Het bestuur is niet van zins gebleken om van standpunt te veranderen. Dat is hun goed recht, net zoals het ons goed recht is om hen duidelijk te maken hoe we daar over denken. Dus als we volgend jaar Pfennings missen moeten ze niet gaan roepen dat we daar niet voor hebben gewaarschuwd!!

Het spelletje in de rust verloopt gezapig. Slechts één jochie wordt gelanceerd door de bal….

Dan de tweede helft maar. Thijssen heeft geen wijzigingen doorgevoerd, hoeft ook niet want het gaat goed. Maar ja, Neeskens vond die eerste helft blijkbaar maar helemaal niks, met als gevolg dat we te maken krijgen met een ietwat scherper NEC in deze tweede helft. NEC is nu de ploeg in de aanval, wij beperken ons tot de counter. Die counter is in het begin van de tweede helft vele malen gevaarlijker dan de constante aanvalsdruk van NEC.


Eindelijk wordt er eens gevochten voor de punten!

Heering en Hamming krijgen elk een mooie kans om de wedstrijd definitief in het slot te gooien. Heering mikt net naast de kruising, Hamming wijkt te ver uit naar buiten en kan de verre hoek dan niet meer vinden. Maar hoe langer die tweede helft duurt, hoe spaarzamer de counters van Fortuna worden en hoe gevaarlijker het voor onze goal wordt.

Gelukkig voor ons zijn de spitsen van NEC absoluut onzichtbaar. Hristov zit in de broekzak bij Volmer, die een puike wedstrijd speelt en Akerboom speelt zeer verdienstelijk tegen De Gier. Toch krijgt De Gier enkele mooie kansen, maar hij heeft schijnbaar geen flauw idee waar de goal staat. Dat wil zeggen daar waar hij denkt dat de goal staat (ergens rond rij 10 in vak Noord), daar staat het doel niet. Maar ja als er niemand is die hem daar op wijst, kan het allemaal geen kwaad!

Het echte gevaar komt dus van opkomende mensen. Geen idee wie het was daar op rechts (Ax?) die met een bekeken schot de dan terechte 1-1 op het bord poogt te brengen. Helaas voor hem, haalt Ruud Hesp die bal met een fantastische redding uit de bovenhoek. Gaat Fortuna het dan weer redden net als bij Sparta?

Daar lijkt het inderdaad sterk op. Van der Hoeven is Heering ondertussen komen aflossen en als hij de diepte ingestuurd dreigt te worden, plukt Latuheru de bal schitterend met één hand uit de lucht. Dan maakt Jol zijn enige fout van de wedstrijd: hij geeft Latuheru geel. En ik maar denken dat handspel vandaag toegestaan was!

Diezelfde Latuheru krijgt 4 minuten voor de tijd DE kans om de 1-1 op het bord te brengen als hij vrij voor Hesp verschijnt. Echter zijn slappe rollertje gaat een meter naast en bovendien geloof ik dat Emeran die bal nog wel had gehaald mocht ie onverhoopt richting doel zijn gegaan. Iedereen in het stadion denkt dan: voor de winterstop was die bal er geheid in gegaan, maar nu is alles anders!

Nee, de winst is binnen, maar het lijkt verstandig om aan alle onzekerheid een eind te maken en 2-0 te maken. Eens kijken hebben wij iemand in de selectie die voor dit soort klusjes geknipt is? Jazeker, Ronald Hamming. Hij staat op 74 competitietreffers en dat zijn er evenveel als de legendarische, maar helaas veel te vroeg gestorven Hans Engbersen.

Eén doelpunt is Hamming dus verwijderd van maximale Sittardse glorie en hij heeft de 90ste minuut uitgekozen om die treffer te produceren. Van der Hoeven schiet op de goal, maar de bal wordt geblokkeerd door een verdediger, de bal gaat hoog de lucht in. Iedereen staat te kijken, behalve Hamming die bal uit de lucht plukt, Gentenaar omspeelt en simpel binnentikt. Nummer 75 dus van Ronald Hamming in het groen/gele shirt.


En dat wordt nummer 75, daar kan ook Gentenaar niets meer aan doen!

Woorden schieten tekort, tijd voor poëzie:

 

Ronald Hamming

 

Geboren in Zeegse

Ergens diep in het Drentse land

Het woord gereserveerdheid lijkt voor hem uitgevonden

Wars van elke publiciteit

Maar zet hem op de groene zoden

En zijn schroom verdwijnt geheid

Dan toont hij zijn ware kunnen:

Scoren, aan de lopende band!

 

De wedstrijd is dus beslist en het publiek wordt gek. In blessuretijd trapt Bjekovic nog achteloos een bal op de paal, maar laten we eerlijk zijn 3-0 zou absurd zijn vandaag.

Als Jol een eind maakt aan de wedstrijd, gaat het hek van de dam, de spelers vieren het feestje massaal mee en dat is mooi om te zien.


Feest is Sittard, hoe lang was dat alweer geleden?

Voor het eerst dit seizoen steken we onze neus boven de degradatiestreep, misschien slechts voor twee dagen, maar dat is even niet belangrijk. Stap 1 op weg naar het behoud is gezet. Overwinningen op Groningen, Twente en Willem II moeten haast wel voldoende zijn voor het behoud. Verder is het uiteraard ook niet verboden om in de drie uitwedstrijden punten te pakken. Natuurlijk is dat allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, maar we hebben het weer in eigen hand. En het is lang geleden dat we dat nog konden zeggen!