Kijk eens aan, Fortuna is in de prijzen gevallen! Een alleszins acceptabele voorstelling (nou ja, een kinderhand is natuurlijk snel gevuld!) heeft Fortuna een punt opgeleverd. Na drie opeenvolgende nederlagen stemt dat tot tevredenheid.

17 September 2000

NEC is de eerste die punten moet inleveren tegen Fortuna

NEC 1 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 28. Zonneveld 1-0; 64. Krijgsman 1-1
Opstelling: Hesp, Geerinckx (46. Pfennings), Volmer, Roest, Hermans, Paciorek, Van der Hoeven (60. Krijgsman), Kool, Haeldermans, Landerl, Hamming (78. van Barneveld).
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Jol
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): –

Voetballen op zondagmiddag betekent vroeg uit de veren. Gelukkig ligt Nijmegen niet erg ver van Sittard vandaan, maar toch, vertrekken om 11.45uur blijft vroeg! Ondanks dat zijn 100 supporters niet te beroerd om dit reisje mee te maken. Om lekker in de stemming te komen haalt de buschauffeur zoals vanouds zijn befaamde spreuk van stal en omdat het zo droog/afgezaagd/triest is, hier nog even zijn illustere woorden: “Hallo, ik ben Sjaak, bij ons thuis heten we allemaal Thei behalve Frits want die heet Frans”. Man man man, wat heeft die vent een humor….

Nou ja, hij had in ieder geval niet Sky radio aan staan en dat maakt zo’n reis direct al een stuk aangenamer. Over de heenreis kunnen we overigens kort zijn, die was redelijk gezellig, er waren geen files, dus kwamen we zoals vertrouwd veel te vroeg in Nijmegen aan. Een uur te vroeg om precies te zijn. Tsja en dan ga je maar het gebruikelijke programma afwerken. Eerst maar eens een programmaboekje. Twee piek voor een pakje stencils, is dat niet wat veel??? Nee, daar kan ik weinig tijd mee doden.

Door dus naar de snackbar. Vorig jaar viel het niet tegen bij NEC (een keurige 8ste plek in het Goodyear klassement), als het dit jaar iets beter is, zit er wellicht een Goodyear ster in. Maar nee, het is helemaal niet beter. Om te beginnen, kan ik niet vrolijk worden van de naam van die tent. Dug out of zoiets, dat heeft onze buschauffeur zeker verzonnen! Verder is de keuze vrij beperkt en is het er vrij prijzig. Tsja en als je de Goodyear commissie dan ook nog ongevraagd mayonaise op de hamburger gaat smeren dan vraag je dus om problemen. Nee, geen vooruitgang bij NEC, ze blijven gewoon staan waar ze staan.

Terug in het stadion blijkt dat dat een kwartier voor het begin helemaal nog niet volgelopen is. De mensen komen pas heel laat De Goffert in. Wellicht dat de oorverdovende herrie die uit de luidsprekers komt daar een rol in speelt. Tsjonge, wat een herrie en wat een foute muziek zeg!

Nadat de mascotte van de dag (jochie uit Roermond…) in de bloemetjes is gezet kunnen we beginnen aan de wedstrijd. In totaal zijn er zo’n 130 Fortunezen binnen gedruppeld en die denken waarschijnlijk allemaal: “uit bij NEC, dat moet toch iets kunnen opleveren?” Maar ja, die Nijmegenaren spelen vol zelfvertrouwen na hun goeie competitiestart, iets wat je van ons niet kunt zeggen. Dat blijkt dan ook in het eerste half uur van de wedstrijd. Fortuna komt onder druk en er komen kansen voor NEC. Vooral aan onze rechterkant lekken we als een zeef. Het lijkt daar wel een vierbaanssnelweg waar de heer Zonneveld (toch ook niet bepaald een grootheid dacht ik zo) overheen mag racen. Duut heeft op die snelweg zelfs enige faciliteiten aangebracht. Zo staat er een heuse gele ANWB praatpaal langs de kant. Kom op Geerinckx dat kan toch zeker beter!!!

Nou ja het bevreemdt dan ook niet dat het uitgerekend die Zonneveld is die de 1-0 scoort voor NEC op het half uur. De druk werd zo groot dat de goal moest vallen. Toch is het niet alleen NEC dat kansen creëert, ook wij krijgen kansen. Zo is er een mooie kans voor Hamming die redelijk vrij voor de keeper komt en ook Paciorek komt op slag van rust in een mooie schietpositie. Beide ballen gaan er niet in, maar het scheelde niet veel. De ruststand is derhalve 1-0, een verdiende tussenstand. Wat we verder nog van deze eerste helft moeten onthouden is de support van de Fortunezen. 45 Minuten achter de ploeg staan, ook na de 1-0, dat is klasse!

In de rust worden we dan weer verblijd met een muzikaal Nijmeegs hoogstandje. Je gaat spontaan terug verlangen naar die goeie ouwe Goffert met zijn slechte akoestiek waardoor je de Sjonnies nauwelijks kon verstaan. Ik weet niet wie NEC dit keer uitgenodigd heeft, maar dit kan echt niet. In deze tijden van economische bloei moet er voor deze jongens toch een fatsoenlijk baantje gevonden kunnen worden??

Tweede helft dan. Die begint direct met een goeie kans voor ons. De zeer ijverige Paciorek komt vrij voor de keeper, jammer alleen dat het aan de zijkant is en niemand de moeite heeft genomen om mee naar voren te komen. Geen goal dus… Maar toch, er is hoop, zeker ook omdat Pfennings Geerinckx uit zijn lijden is komen verlossen. Dat staat nu allemaal wat beter daar aan die rechterkant.

De volgende kans is voor Hamming. Die komt vrij voor de keeper. Dat was twee jaar geleden een zeker doelpunt, maar nu schiet ie naast. Zo blijft het dus 1-0, maar je voelt dat de eerste Sittardse treffer in de lucht hangt. Tsja en als je na al die tijd dan toch gaat scoren dan moet het natuurlijk ook een mooie goal worden. Zoiets moet Duut ook gedacht hebben want hij brengt chef “ik scoor vrijwel nooit, maar als ik scoor dan zijn het ook mooie goals” in. Omdat het allemaal zo mooi is zullen we er even uitgebreid bij stil staan. We schrijven de 334ste minuut. De bal komt aan onze linkerkant bij Krijgsman(s) terecht en keeper Gentenaar komt om volstrekt onbegrijpelijke redenen uit zijn doel. We bevinden ons nu in de hersenpan van Krijgsman(s). Wat zou daar omgaan? Hmmm, de keeper komt uit zijn goal, ik heb nu twee mogelijkheden:

1. Ik speel die keeper uit en loop zo naar een leeg doel (makkelijke oplossing);

2. Ik lob die keeper (moeilijke oplossing).

Waarschijnlijk is ons aller Dennis in gedachten terug gegaan naar die mooie zomerdag van 7 mei. Ene Kalac vliegt door de lucht, maar de bal valt voor de voeten van Krijgsman(s). Een gapend leeg doel blijkt dan toch niet groot genoeg voor Dennis. Niet verwonderlijk dus dat hij vandaag kiest voor de lob. Nou daar komt die lob. Erg hoog, maar veelbelovend. Probleem is dat je ziet dat die bal nog een keer gaat stuiten voordat ie mogelijkerwijs het doel raakt. De vraag is dan natuurlijk eindigt de bal na de stuit in het dak van het doel of op het dak van het doel! In zo’n “split second” is de spanning om te snijden. De bal kiest voor optie één en in ons vakje gaat het dak eraf: 1-1!!!!

Nu ontstaat een vrij open wedstrijd waarin de betere kansen toch echt voor NEC zijn. Als we alsnog verliezen hebben we niks te klagen, maar het zeer irritante tijdrekken van Hesp en het onvermogen voorin bij NEC zorgen ervoor dat we het eerste punt op ons conto kunnen bijschrijven. En dat geeft hoop, want na 90 minuten voetbal constateer ik dat het enige verschil tussen NEC en Fortuna is dat zij met zelfvertrouwen spelen en wij niet.

Na afloop komen de spelers allemaal nog naar ons vak om ons te bedanken voor onze support. Terecht want dat mag ook wel eens gezegd worden, de support was fantastisch vandaag. De terugreis is aardig, het gerstenat vloeit rijkelijk en de ontluikende liefdesrelatie tussen E. en R. doet de rest….