Het is dan toch zo ver gekomen. Voortaan worden we geacht onze clubliefde in Kerkrade te tonen. Ik moet bekennen dat ik op alles voorbereid was, behalve dit. In oktober liet Theo Mommers tijdens een supportersavond weten op afzienbare termijn geen reden voor een fusie te zien, maar nog geen half jaar later zijn de gesprekken in volle gang. Mommers doet weliswaar alsof zijn neus bloedt, maar woordvoerders van Roda en MVV laten duidelijk merken dat die gesprekken gericht zijn op de vorming van een FC Limburg.
Die fusie kan Roda wel verkopen aan zijn achterban: de thuisbasis van de nieuwe club wordt immers Kerkrade en het valt te verwachten dat het merendeel van de spelers ook van Roda afkomstig zal zijn. Hoe Fortuna en MVV de fusie willen verantwoorden, is mij echter een raadsel. In de eerste plaats komt de overheid bedrogen uit. Met vele miljoenen aan directe of indirecte overheidssteun hebben Fortuna en MVV een nieuw stadion gebouwd en De Geusselt verbouwd. Daarna hebben de clubs ook nog eens hun hand opgehouden bij de gemeenten. De gemeenten Sittard-Geleen en Maastricht hadden hun garantstelling en subsidie zeker niet gegeven in de wetenschap dat betaald voetbal een jaar later alsnog uit hun stad zou verdwijnen. Een lelijk dubbelspel van de clubs.
Erger nog is het verraad aan de supporters. Ik weet niet hoe de MVV-fans die zich in het najaar voor hun club hebben ingezet, zich nu voelen, maar ik kan mij er wel een voorstelling van maken. Ik weet heel goed hoe een Fortuna-fan zich voelt: ik voel mij genaaid door een man die een jaar lang veel beloften heeft gedaan, maar er geen enkele is nagekomen. Ik moet constateren dat het onder Theo Mommers met Fortuna alleen maar van kwaad tot erger is gegaan. Mommers heeft in een jaar tijd alle macht naar zich toegetrokken omdat dat in het kader van de professionalisering van de club nodig was. Nu weten wij wat die professionalisering ons heeft opgeleverd: degradatie en een dreigend bankroet.
In sportief opzicht is de malaise ongekend. Dat we weleens zouden kunnen degraderen, wist iedereen aan het begin van het seizoen. De manier waarop wij degraderen – zonder enige vechtlust en in volstrekte gelatenheid – brengt bij mij als supporter het schaamrood op de kaken. Voor die degradatie moeten wij niet alleen de vele lamlendige spelers en de onkundige trainers, maar gezien het gevoerde technische beleid ook de clubleiding (en dat is tegenwoordig de almachtige Mommers) verantwoordelijk stellen.
Eigenlijk vind ik het sportieve falen nog het minst erge. Ik ben lang genoeg supporter om te weten van de zeven vette en de zeven magere jaren. En ik weet ook dat die magere jaren voor een club als Fortuna in de eerste divisie kunnen liggen. Wat ik erger vind, is dat de clubleiding dat kennelijk niet weet en dat de club daardoor financieel niet voorbereid is op een verblijf in de eerste divisie. Een degradatie die iedereen al lang en breed heeft zien aankomen, gaat Fortuna de kop kosten.
De clubs hebben laten weten na vijf mei verder te praten. Zogenaamd om competitievervalsing te voorkomen, maar dat is een raar argument: Fortuna doet dit jaar iedereen de punten cadeau, dus waarom Roda op vijf mei niet? De werkelijke reden is natuurlijk dat de supporters na vijf mei geen gelegenheid meer hebben hun stem te laten horen, omdat er geen wedstrijden meer gespeeld worden.
Daarom moet Mommers zich nu openlijk uitspreken: wel of geen fusie. Dan weten wij als supporters waar wij aan toe zijn en hoe wij moeten handelen. Nadat wij Mommers een jaar lang het vertrouwen hebben gegeven, hebben wij daar het volste recht op. Overigens wordt het üverhaupt tijd het vertrouwen in Mommers op te zeggen. De man heeft met zijn minzame glimlach en mooie praatjes Fortuna naar de rand van de afgrond geduwd. En als ervaren bedrijvensaneerder zal hij geen scrupules hebben om ook nog het laatste zetje te geven.
PM
