Fortuna Sittard 1 Roda JC 2

Een 2-1 nederlaag dus in de laatste derby van het seizoen. Onterecht, maar de kille cijfers staan toch maar weer op het bord. Sinds vijftien jaar heeft Fortuna nu thuis niet meer kunnen winnen van Roda. Bij deze is doelstelling nummer één voor komend seizoen dus vastgesteld. Toch had dat niet gehoeven als Fortuna wat beter met de kansen was omgegaan, maar op sommige dagen wil een bal er blijkbaar niet in. Kan gebeuren, maar wel verdomd slecht getimed!

7 Mei 2000

Roda wint omdat Fortuna de bal niet tussen de palen krijgt

Fortuna Sittard 1 Roda JC 2
Doelpuntenmakers: 29. Valgaeren 0-1; 32. Amoah 1-1; 43. Lawal 1-2
Opstelling: Van Zwam, Kiekens, Volmer, Roest, Hermans (46. Zegrean), Heering (87. Tychon), Gesthuizen, Kool (80. Evers), Krijgsman, Amoah, Gerritsen .
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Jol
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): –

Voor de laatste competitiewedstrijd van het seizoen in Sittard waren 8.000 mensen naar het Wagner & Partner stadion gekomen. Dat viel toch wel wat tegen, de laatste wedstrijden waren er toch veel meer mensen gekomen. Waarschijnlijk hebben de rellen tegen PSV een hoop mensen afgeschrikt. Het gemiddelde dit seizoen komt hiermee op 8.100 toeschouwers, terwijl dat vorig seizoen ongeveer 6.500 was. Een leuke verbetering dus, die we voornamelijk te danken hebben aan het nieuwe stadion. Trouwens het had met die naam van het stadion nog veel erger gekund, wat te denken van het “freeride bikers paradise bike and board shop” stadion? Dat is het bedrijf dat het penaltyschieten in de rust sponsort. Niet te hard zeggen natuurlijk anders wordt dat een serieuze optie!!

Wat kregen die 8.000 mensen te zien in deze derby? Nou het viel alleszins mee. Niet zo’n ordinaire schoppartij als vorig jaar toen de belangen voor Roda vrij groot waren, maar een beschaafde wedstrijd waarin beide elftallen elkaar toestonden te voetballen. Roda had – met het oog op de bekerfinale – natuurlijk geen behoefte aan een schoppartij die wellicht blessures en kaarten zou kunnen opleveren. Fortuna speelt altijd beschaafd, tenzij ze uitgedaagd worden iets anders te doen.

Omdat beide ploegen veel ruimte krijgen, wordt al snel duidelijk dat deze wedstrijd nooit in 0-0 gaat eindigen. Toch duurt het tot een half uur wedstrijd voordat de eerste erin gaat. Valgaeren stoomt op, Gerritsen vergeet te verdedigen, Van Zwam komt om onbegrijpelijke redenen het doel uit en wordt getrakteerd op een zuiver lobje. Ik wist niet dat Valgaeren dat ook al kan, maar hoe het ook zij, we staan 1-0 achter.

Dat duurt echter niet lang, een mooie aanval met een hoofdrol voor Gerritsen eindigt voor de voeten van Amoah. En die weet wel raad me dit soort kansjes, 1-1.

Fortuna is het restant van de eerste helft de iets betere ploeg, maar toch valt de derde treffer van de eerste helft aan de andere kant. Roda countert via Tchoutang die een mooie voorzet aflevert bij Lawal, die zich niet bedenkt en die bal in één keer binnentrapt: ruststand: 1-2.

De tweede helft begint spectaculair met Kalac en Krijgsman in een bedenkelijke hoofdrol. Dat Kalac niets kan als hij van de doellijn moet afkomen bewijst hij maar weer eens. Fortuna speelt een diepe bal in het strafschopgebied en wie komt daar aangestormd? Kalac! Ik weet niet wat hij wil gaan doen, maar de bal vangen terwijl er een stuk zes spelers voor je neus staan is moeilijk, zeker als dat buiten het vijf meter gebied is en de scheids je dus niet gaat beschermen. Te moeilijk blijkbaar voor Kalac, want weliswaar eindigen hij en de bal beide op de grond, maar terwijl Kalac in de nek van Valgaeren ligt, ligt de bal in de voeten van Krijgsman. Laten we de situatie even doornemen. De goal is een metertje of zeven breed en tweeëneenhalve meter hoog, Krijgsman staat met de bal aan de voet op de vijf meter lijn en nog belangrijker de goal is dus leeg.

Wat zijn nu mogelijkheden?

– Krijgsman blijft rustig en trapt de bal gewoon binnen, nieuwe tussenstand 2-2;

– Krijgsman pakt zijn mobiele telefoon, belt zijn vrouw op om te vragen in welke hoek hij zal scoren en trapt vervolgens de bal in die hoek, nieuwe tussenstand 2-2;

– Krijgsman loopt met de bal naar de doellijn, legt de bal op de lijn, gaat vervolgens op zijn knieën zitten en kopt de bal binnen, nieuwe tussenstand 2-2;

– Krijgsman ziet de kans, zegt tegen zichzelf, nu niet nadenken maar rammen, bal gaat zeker twee meter naast, nieuwe tussenstand is de oude tussenstand, we hervatten het spel met een doeltrap.

De oplettende lezer snapt al dat ons aller Dennis gekozen heeft voor optie 4. Tja wat moet ik daarvan denken? Niets!

De wedstrijd gaat verder, Krijgsman mist nog een mooie kans en is in feite rijp voor een wissel. Maar kun je hem dat wel aandoen? Sportief gezien is zo’n wissel wel gerechtvaardigd, want die jongen is zo aangeslagen die gaat nooit maar scoren, maar vanuit menselijk oogpunt kan ik wel snappen dat Van Marwijk hem niet wisselde. Trouwens Krijgsman bevond zich in goed gezelschap, want ook Gerritsen miste kans na kans. Nou wil ik daarmee niet zeggen dat Gerritsen slecht speelde, integendeel zeer goed zelfs. Al die kansen bereidde hij zelf op imponerende wijze voor, maar het was gewoon zijn dag niet. Het laatste beetje geluk dat je nodig hebt om te scoren was er gewoon niet en zo kon het gebeuren dat Roda zonder al te veel inspanningen die tweede helft zonder kleerscheuren doorkwam.

Nadat ook een verwoestende kopbal van Roest uit een corner geen genade bij de voetbalgoden gevonden had, kwam de finishing touch van de wedstrijd in blessuretijd. Gerritsen speelt zich weer eens knap vrij en mikt de bal op de buitenkant van de paal. Tsja, dat was tekenend voor de wedstrijd, het zou gewoonweg niet zo mogen zijn.

Na afloop van de wedstrijd werd er afscheid genomen van de vertrekkende spelers. Dat is bij Fortuna een jaarlijks terugkerend ritueel dat flink wat tijd in beslag neemt. De lijst met vertrekkende spelers is ook dit jaar weer indrukwekkend. Op die lijst figureren Zegrean, Gesthuizen, Amoah, Van der Schaaf, Hofland, Pfennings en Van Zwam. Toch zijn die laatste twee niet in de bloemetjes gezet. Voor Van Zwam is dat nog te begrijpen. Hij wil weg, maar heeft nog nergens getekend, alhoewel Wimbledon en Watford interesse schijnen te hebben. Vindt ie niks, dan kan hij altijd nog voor een jaar bijtekenen in Sittard. Voor Pfennings liggen de zaken toch anders, die heeft geen contractverlenging aangeboden gekregen (net als Gesthuizen en Zegrean) en die moet dus weg. Jammer dat er geen afscheid van deze rasechte Sittardenaar is genomen. Zeker gezien het feit dat hij één van de laatste kampioenen van Fortuna is. Van Zwam, Hamming en Pfennings zijn de laatste in de selectie die de eerste divisie titel hebben meegemaakt. Nou ja, hopelijk is er voor zijn afwezigheid een goeie reden geweest.

Na afloop van de festiviteiten werden we nog een 20 minuten in het stadion opgesloten, omdat de ME zonodig een weilandje wilde omploegen. Ik geloof niet dat daar echt reden voor was…..