“Na wat magere jaren, moeten nu vette jaren komen”, aldus trainer Chris Dekker aan de start van het seizoen 93/94. Fortuna wil het verloren terrein onmiddellijk goed maken. Dat moet gebeuren met nagenoeg dezelfde selectie als in het vorige seizoen.
Fortuna wil – behalve Huub Driessen (naar SC Eindhoven), Richard Custers (naar SV Panningen) en Robert Kicken (naar EHC) – niemand transfervrij laten vertrekken en doet spelers met aflopende contracten salarisvoorstellen op het oude niveau, want de gehoopte onderhandelingsruimte over lagere contracten blijkt er in de praktijk niet of nauwelijks te zijn.
Fortuna hoopt op die manier enkele spelers voor een mooie prijs te kunnen verkopen, maar raakt niemand kwijt. Alleen Richard Sneekes wordt verhuurd aan FC Lucarno en Aziz Doufikar opnieuw aan SC Espinho. Chris Dekker moet het dus met de door het bestuur publiekelijk afgeserveerde oude garde doen, aangevuld met jeugdspelers, onder wie middenvelder André van der Zander en verdediger Fernando Ricksen.
De voorbereiding start in China, waar Fortuna samen met enkele andere Nederlandse clubs een toernooi speelt. Het wordt een ware beproeving, die alleen René Maessen zonder buikloop overleeft. Vervolgens is Fortuna gastheer bij het ‘Sittard 750 jaar stad’ toernooi, waaraan verder Sporting Lissabon, PSV en Manchester City deelnemen. Tussen beide toernooien door strikt Fortuna bandenfabrikant Goodyear als nieuwe shirtsponsor en opvolger van SIF.
De doelstelling is deelname aan de nacompetitie afdwingen. De KNVB heeft die taak iets makkelijker gemaakt door vanaf dit seizoen in plaats van vier, zes periodetitels te vergeven, maar met acht punten uit de eerste tien duels kan Fortuna’s doelstelling voorlopig in de koelkast. Fortuna heeft dan wel al verloren zoon Wil Boessen teruggehaald (van De Graafschap), zodat er toch nog één aankoop is. Uit de volgende vijf duels pakt Fortuna negen punten, maar het kan het bestuur niet vermurwen: het aflopende contract van Chris Dekker zal niet verlengd worden. Fortuna gaat uiteindelijk als achtste de winterstop in. Jerry Taihuttu wordt opnieuw uitgeleend aan Helmond Sport voor het restant van het seizoen.
Het bestuur is dan al een tijdje bezig het technische kader van de club op te tuigen. Het besef is doorgedrongen dat het technische beleid in handen leggen van één man (de trainer) een riskante zaak is, zoals de afgelopen jaren is gebleken. Geld voor een technisch directeur is er niet, maar Fortuna denkt aan een bestuurslid technische zaken, dat verantwoordelijk wordt voor het aan- en verkoopbeleid. Fortuna heeft oud-Fortunees Wim Vrösch op het oog voor die functie.
Nog in de winterstop komt voorzitter Jos Kreijn met de volgende onheilstijding. Er gaapt een gat van vierhonderdduizend gulden op de lopende begroting. Niet verrassend, want Fortuna betaalt enkele spelers in de eerste divisie nog steeds eredivisiesalarissen. Daar moet een einde aan komen. Fortuna zal niet langer contracten verlengen van niet-presterende spelers en neemt op de koop toe dat deze spelers transfervrij zullen zijn.
Na de winterstop is er qua prestaties geen verandering; Fortuna stevent af op een teleurstellende middenmootpositie. Naast het veld is het interessanter. In februari stelt Fortuna de nieuwe trainer voor, die in de komende drie seizoenen een eredivisiewaardig elftal op de been moet brengen: Pim Verbeek. Niet veel later blijkt het bestuur van mening veranderd te zijn over het aanstellen van een bestuurslid technische zaken. Met Pim Verbeek en zijn assistenten Tini Ruys en Dick Voorn heeft Fortuna voldoende technische bagage in huis, aldus het bestuur. Alles blijft dus bij het oude. Fortuna leert niet van het verleden; Wim Vrösch blijft verbaasd achter.
Een week later na een 2-1 thuisnederlaag tegen Telstar, ontslaat Fortuna trainer Chris Dekker. Assistent Tini Ruys neemt de honneurs waar tot het einde van het seizoen. Aanvaller Kenneth Nysæther keert gedesillusioneerd terug naar Noorwegen (verhuurd aan Vålerengens IF); huurling Ronald Vroomans (van SC Eindhoven) volgt hem op, maar Tini Ruys noch Roland Vroomans kunnen een ommekeer teweegbrengen. Fortuna eindigt op de tiende plek in de eerste divisie. Raphael Losada en Anton Janssen scoren elk zes treffers; goed voor de gedeelde topschutterspositie. We moeten terug naar het seizoen 71/72 voor een slechtere eindrangschikking. Tijdens de laatste twee thuisduels tegen ADO Den Haag en BV Veendam zijn er telkens vijfhonderd toeschouwers in Stadion De Baandert. Dat zijn dieptepunten in de geschiedenis van Fortuna Sittard. Gemiddeld zijn er veertienhonderd toeschouwers per thuisduel aanwezig – ook al een dieptepunt.
Voorzitter Jos Kreijn heeft dan al zijn vertrek per 1 juli 1994 aangekondigd. Toen Jos Kreijn de voorzittershamer van Paul Boels overnam eindigde Fortuna op een zevende plek in de eredivisie; vier seizoenen later bij het afscheid van Kreijn eindigt Fortuna als tiende in de eerste divisie. Het gaat te ver om die achteruitgang op het conto van Kreijn te schrijven. Per slot van rekening is hij niet verantwoordelijk voor de sportieve prestaties.
Hij is wel verantwoordelijk voor de financiële teloorgang van de club. Onder zijn leiding gooide Fortuna het solide risicomijdende beleid van voorganger Paul Boels overboord, toen de resultaten minder werden. Dat was om twee redenen een misvatting. Ten eerste houdt het risicoprofiel van het beleid geen verband met de onderliggende sportieve resultaten; matig aankoopbeleid verklaart de tegenvallende prestaties. Ten tweede was het gekozen risicoprofiel verre van verantwoord, tenzij enkele seizoenen met forse exploitatietekorten, een verdubbeling van de schuld, collectieve ontslagaanvragen van spelers en een vertroebeling van de relatie met de gemeente Sittard – kortom imagoschade – verantwoord is.
Als klap op de vuurpijl laat Jos Kreijn na de oorzaak van de sportieve teloorgang aan te pakken. Hij constateert terecht dat het aankoopbeleid in handen leggen van de trainer – een passant – geen optimale besluitvorming is. Echter, als puntje bij paaltje komt, laat hij na die scheve situatie recht te zetten. Te elfder ure ziet het bestuur onder zijn leiding af van het aanstellen van een bestuurslid technische zaken, waardoor dit erkende probleem, niet wordt opgelost.
