“Binding met de regio is ons voornaamste doel”, houdt Jacques Opgenoord zich op de vlakte aan de start van het seizoen 94/95. De begroting moet met een miljoen gulden omlaag naar 2,7 miljoen gulden.
Om dat te bewerkstelligen jaagt Opgenoord vijftien contractspelers de deur uit, onder wie Ruud Hesp (258 duels, naar Roda JC), Jószef Szalma (naar BVSC Dreher), Anton Janssen (152 duels voor Fortuna, naar NEC), René Hofman (naar EHC), Fred de Jong (naar Central United), Kenneth Nysæther (naar Vålerengens IF), Aziz Doufikar (naar SC Espinho), Richard Sneekes (naar Bolton Wanderers), Jerry Taihuttu (naar Helmond Sport), Roy van den Heuvel (naar Roda JC), Patrick Deckers (naar SC Eindhoven), Etienne Barmentloo (naar BVO Emmen), Bart Pernot (naar Rhenania Würselen) en Jos Mordang (256 duels, naar FC Verbroedering Geel).
Randy Samuel mag tegen een gelimiteerde transfersom weg, maar vindt geen nieuwe club. Paul Janssen mag blijven, maar wordt weggekocht door NAC. Slechts twee routiniers overleven deze storm: Mister Fortuna René Maessen en Wil Boessen.
Pim Verbeek is dan al een paar maanden aan het studeren op het elftal voor het seizoen 94/95. Hij zal gaan werken met jeugdspelers van Fortuna aangevuld met vier nieuwelingen. Hij haalt spits Robert van der Weert (van TOP Oss), aanvallende middenvelder Urvin Lee (van HFC Haarlem), verdediger Maurice Rayer (gehuurd van VVV) en aanvaller Ronald Vroomans (definitief overgenomen van SC Eindhoven). Job van Lier (reservekeeper achter Arno van Zwam), Ivo Pfennings (de zoon van oud-Fortunees Huub), Robert Loontjes, Bart Meulenberg en Ronald Dassen stromen intern door naar het eerste elftal.
Naast het veld is Eric Bouwmeester de opvolger van Jos Kreijn als voorzitter. Met de aanstelling van Bouwmeester grijpt Fortuna terug op een vertrouwd recept: een man van DSM. Na Hans van Liemt en Cas de Quay, de derde voorzitter met een DSM-verleden. Bouwmeester is er directeur public relations. Die bagage zou zo maar eens goed van pas kunnen komen bij Fortuna Sittard, dat met een besmeurd imago is achtergebleven.
Fortuna komt verrassend sterk uit de startblokken. De ploeg die Verbeek in mekaar gesleuteld heeft, draait vanaf speeldag één. Dat gaat overigens zonder René Maessen die door Fernando Ricksen uit het elftal wordt gespeeld. Als assistent-trainer Dick Voorn in september vanwege een knieoperatie een maand buitenspel staat, haalt Pim Verbeek oud-Fortunatrainer Frans Körver tijdelijk terug als keeperstrainer. Körver geniet. De vier weken maakt hij amper vol, want De Graafschap contracteert hem als trainer. Fortuna kan de eerste periode winnen als het thuis van BVO Emmen wint en VVV puntverlies lijdt in Alkmaar. VVV speelt gelijk, maar Fortuna komt ook niet verder dan een gelijkspel tegen BVO Emmen: weg periodetitel.
Het besef dat Verbeek goud in handen heeft, komt een week later als Fortuna op bezoek moet bij koploper VVV. Urvin Lee scoort de enige treffer in een wedstrijd die Fortuna domineert met als resultaat dat Fortuna op speeldag negen de koppositie overneemt van VVV. Een paar dagen later versterkt Fortuna zijn selectie met aanvaller Ronald Hamming (van FC Groningen). Fortuna betaalt tweehonderdduizend gulden.
Als de winterstop aanbreekt is Fortuna nog steeds koploper, met twee punten voorsprong op Excelsior en het door Frans Körver getrainde De Graafschap. Robert van der Weert heeft dan al twaalf doelpunten gescoord. In de winterstop trekt Fortuna verdediger Martin van Ophuizen aan van AZ.
Na de winterstop vliegt Fortuna uit de startblokken. De derde periode wordt een prooi voor Fortuna – net als in het seizoen 81/82. Ook nu is die periodetitel bijzaak; rechtstreekse promotie is het doel. In het voorjaar begint het dan wat stroever te draaien, terwijl de enige overgebleven concurrent De Graafschap een sterke inhaalrace inzet. Als Fortuna tijdens speelronde dertig thuis de eerste nederlaag van het seizoen lijdt tegen TOP Oss, completeert De Graafschap zijn inhaalrace. Het enige wat beide teams nu nog scheidt op de ranglijst is Fortuna’s voordelige doelsaldo. Beide teams winnen de eerstvolgende twee duels vooruitlopend op de rechtstreekse confrontatie in Stadion De Baandert op speeldag 33. Fortuna’s superieure doelsaldo (+43 tegen +25 voor De Graafschap) betekent dat Fortuna bij winst officieus kampioen is; bij een gelijkspel houdt Fortuna zijn kampioenskansen in eigen hand. De Graafschap moet doen wat het de afgelopen twaalf duels (een clubrecord) deed: winnen.
In een met 14.500 toeschouwers uitverkocht Stadion De Baandert is de spanning te snijden. Na twee minuten komt er al een einde aan het duel voor topscorer Robert van der Weert die na een zware tackle van Jan Oosterhuis het veld moet verlaten. Het incident zet de toon voor een duel dat onder hoogspanning staat. Het duel kent verder drie memorabele momenten. Edwin Godee raakt namens De Graafschap tweemaal de lat. Keeper Ron Olyslager veroorzaakt een strafschop door Urvin Lee te vloeren en stopt vervolgens de door Fuat Usta genomen strafschop. Uitslag: 0-0. Gemengde gevoelens overheersen in het Sittardse kamp. Boosheid over de aanslag op Robert van der Weert; teleurstelling omdat Fortuna de titelstrijd niet in een beslissende plooi heeft kunnen leggen; tevredenheid omdat Fortuna de afloop van de titelstrijd nog steeds in eigen hand heeft.
Een week later moet Fortuna in Velsen bij Telstar minstens zo goed doen als De Graafschap thuis tegen TOP Oss. Telstar is uitgespeeld. Ruim vijfduizend toeschouwers, van wie de meerderheid uit Sittard afkomstig, zien Fortuna nerveus spelen. Ook de openingstreffer van Ronald Hamming zeven minuten voor de rust brengt geen rust. Die rust komt er pas twaalf minuten voor tijd als Urvin Lee de 0-2 scoort. Fortuna is voor het eerst in zijn bestaan kampioen. De Sittardse markt stroomt vol, waar het nog lang gezellig zal blijven.
De jeugdopleiding stond aan de basis van het succes, die spelers als Fernando Ricksen, Dominik Vergoossen, Fuat Usta, Mark van Bommel en Raphael Losada had voortgebracht. Trainer Pim Verbeek voegde daar spelers aan toe die kwaliteiten hadden die intern niet voor handen waren en die karakterologisch pasten binnen de spelersgroep, zoals Maurice Rayer, Urvin Lee, Ronald Hamming, Martin van Ophuizen en topscorer Robert van der Weert (zeventien treffers). Prima werk van Verbeek die in één jaar realiseert waar hij drie jaar voor had uitgetrokken.
