Het afgelopen seizoen startte deze site met een eindbeoordeling van spelers en technische staf. Omdat wij graag onze mening en visie kenbaar maken, zetten we dit initiatief even zo graag voort. Mosterd na de maaltijd? Vast. Maar een maaltijd hebben we in ieder geval gehad, hoe karig soms ook. Ga ervoor zitten en geniet dan wel gruwel.

Arjan Christianen: Zowel onder Henk Wisman als onder Roger Reijners nummer 1. Groeide nog verder in zijn rol als solide lijnkeeper en in 1 tegen 1 duels en speelde ook een belangrijke rol in bepaalde wedstrijden waar punten werden behaald. Zijn traptechniek laat hem daarentegen nog regelmatig in de steek en ook bij hoge ballen is Christianen niet de allerbeste doelman uit de Jupiler League. Maar dat is Fortuna ook niet en de vrijkomende Serge van den Ban behoort blijkbaar niet tot de alternatieven van de technische staf en Frans “Mr. Almighty” Körver.

Willem-Jan Thijssen: Moest het weer doen met schaarse wedstrijden in geval van een blessure bij Christianen. Leek op weg naar een heldenrol in de dramatische uitwedstrijd tegen Go Ahead Eagles, maar Ars, Ax en vooral de scheidsrechter ontnamen hem die rol.

Rick Geenen: Door blessures bij Serdal Guvenc en Gino Facenna en falen van Raschid El Hammouchi, kreeg eerstejaars selectiespeler Rick Geenen zijn kans en die greep hij ook met beide handen aan. Pas tegen het seizoeneinde kende Rick een terugval, maar we mogen aannemen dat deze rechtsback die ook als centrale verdediger inzetbaar is ook komend seizoen weer tot de vaste waarden zal gaan behoren.

Serdal Guvenc: Ter elfder ure kreeg Serdal een nieuwe verbintenis voor het seizoen 2007-2008, maar hij zou niet meer in aktie komen. Debet hieraan waren diverse blessures die al begonnen in de seizoenvoorbereiding. Daarnaast kende onze Belgisch-Turkse verdediger-middenvelder een mentale terugslag, hetgeen hij emotioneel aangaf ten overstaan van de supporters tijdens een info-avond. Toen Serdal weer leek aan te haken bij de selectie, kreeg hij het bericht dat hij mocht vertrekken. Het laatste wat we van hem hebben vernomen, was dat hij tijdens de korte winterstop emplooi leek te hebben gevonden in de Turkse tweede liga. Maar dit werd echter nooit bevestigd.

Gino Facenna: Net als het seizoen 2006-2007 was ook het afgelopen seizoen door blessureleed weinig florissant voor Gino. Zijn inbreng bleef beperkt tot een aantal schaarse invalbeurten. Het is te hopen dat dit kind van de club behouden blijft, omdat hij lak heeft aan welke reputatie dan ook.

Sjors Paridaans: Geen vaste waarde meer, omdat zowel Wisman als Reijners meestal kozen voor het centrale duo Grabovac-Op den Kamp met Bejas als eerste vervanger. Kreeg in de korte winterstop bij FC Eindhoven de kans om zich als amateur te bewijzen en leverde dan ook zijn contract in.

Joep Op den Kamp: Kende een moeilijk seizoen, met sterk wisselende prestaties. Hierdoor verloor hij zelfs kortstondig zijn basisplaats aan Bejas en structureel zijn aanvoerdersband aan Zarko Grabovac. Maar als altijd knokte hij zich ook dit keer weer terug in de basis. Vanwege zijn sterk fluctuerende prestaties met regelmaat in de gastenboeken maar weer eens ter discussie gesteld, maar kreeg desondanks van zowel Wisman als Reijners toch het vertrouwen.

Zarko Grabovac: Speelde een meer dan behoorlijke eerste seizoenhelft, nam de aanvoerdersband van Joep Op den Kamp over en werd prompt met clubs als Hertha BSC, Portsmouth FC, NEC en De Graafschap geassocieerd, maar bleef gewoon bij Fortuna. In de tweede seizoenhelft lang niet meer zo sprankelend. Nam als aanvoerder in hectische tijden een aantal malen (gedwongen?) afstand van het gedrag van de supporters, zoals bijvoorbeeld in Veendam, waar hij als 1 van de 10 beledigde majesteiten na afloop zonder op- of omkijken het veld verliet. Inmiddels is dat gedrag face-to-face met ondergetekende uitgepraat. Zand erover en met een schone lei opnieuw beginnen volgend seizoen.

Nico Vanek: Als 1 van de weinige Fortunezen altijd trots dat hij voor de club mag spelen, wellicht verklaarbaar uit zijn DDR-roots en misschien ook wel zijn universitaire studie. Nico bleek afgelopen seizoen een welkome versterking en zo ongeveer fysiek gezien de sterkste speler in de Jupiler League. Heeft een grote voorliefde voor lange rushes langs de zijlijn en kan hij een tegenstander niet uitspelen dan loopt hij er gewoon doorheen. Verloor kortstondig en als mede als gevolg van een schorsing zijn plaats aan Bejas, maar won die weer even zo snel weer terug. Toonde als einige het fatsoen om de meegereisde supporters in Veendam na afloop te bedanken. Als Nico de fatsoensnorm binnen de club is, komt alles goed. Wij vrezen echter dat hij een witte raaf is.

Roy Bejas: Zijn tussentijdse komst zorgde voor heftige discussies binnen de supportersrangen gezien zijn verbintenis met ****. Dit medium was van het begin af duidelijk: Dit soort spelers hoort niet bij Fortuna. Bejas heeft objectief beschouwd weldegelijk kwaliteiten, maar toonde zelden aan dat hij een meerwaarde was vergeleken met Op den Kamp of Vanek. Is ondertussen ondanks een doorlopend contract uitgerangeerd bij de club uit Heerlen. In ieder geval te klein voor het laken.

Angelo Simone: Had in de voorbereiding een kleine aanvaring met Wisman en belandde zodoende op een zijspoor. Knokte zich terug in de basis en groeide steeds meer uit tot een spelmaker. Verbeterde zichzelf ook dit seizoen. Ook het jaarlijkse bedrijfsongevalletje ontbrak niet, toen hij thuis tegen TOP Oss slachtoffer werd van matennaaier Quekel en met 2 keer geel mocht inrukken. Zijn temperament zat hem vooral buiten het veld en met name in de omgang met een aantal supporters danig in de weg. Bleek in Zwolle bijzonder sociaal, toen hij in opperste euforie zijn shirt aan een supporter schonk. Angelo blijft een aparte.

Raschid El Hammouchi: Mocht een aantal keren voorafgaand aan het seizoen voor Marokko opdraven in oefenwedstrijden als rechtsback. Kreeg deze positie ook aanvankelijk van Wisman toebedeeld, maar dat bleek een weinig succesvolle greep. Waar hij vorig seizoen alom werd geprezen, werd hij nu herhaaldelijk beschimpt door de eigen aanhang. Kreeg vervolgens een tijdje rust van Wisman en kwam als vanouds terug op zijn geliefde plaats op het middenveld, waar hij weer als sterkhouder kon fungeren. Scoorde bovendien in de tweede seizoenshelft een aantal keren en dat deed hem zichtbaar goed.

Mels van Driel: Onder Wisman controlerende middenvelder en dat liep niet zoals verwacht. Later bleek dat met name familiaire redenen een flinke wissel op Mels’ spel trokken. Kwam in een interview voor de op non-actief gezette Henk Wisman op en kreeg van AID Erkens als “dank” hiervoor te horen dat hij zijn biezen kon pakken. Mels liet zich echter niet kennen en trainde vooral solo met Roel Coumans in afwachting van wat er ging komen. Dat bleek dus RBC te zijn. Mels vertrok tot verdriet van heel veel supporters, maar tot groot genoegen van Erkens en Körver. Keerde onlangs terug tijdens de afsluitende supportersavond van de SV Noa Veure en nam tijdens een toespraak ook daar geen blad voor de mond en gaf aan graag nog eens voor Fortuna te willen spelen. Mels van Driel is uitgegroeid tot één van de meest markante én populaire spelers uit de clubgeschiedenis.

Charley van den Ouweland: Uitgerangeerd bij **** zonder daar ooit een kans te hebben gehad. Kwam tussentijds over en werd geprezen vanwege zijn technische gaven. Werd echter al snel een soort tweede Jan Peters genoemd vanwege zijn voor het oog risicoloze spel. Hoewel dat in het geval van Peters verre van terecht was. Kwam in de tweede seizoenhelft nauwelijks nog aan de bak. Beschikt als één van de weinigen over een gezonde dosis zelfkritiek.

Ramon Voorn: De zoon van voormalig clubicoon Cooky Voorn. Manusje van alles en vooral degene die de moeilijkere klusjes mag opknappen in het veld. Goed overzicht en als het nodig is ook nog eens snoeihard tot op het gemene af, hetgeen hem nog wel eens op een kaart kwam te staan. Ideale twaalfde man met groeipotentie.

Jürgen Heinrichs: Zeer nerveus en geïrriteerd spelend in de voorbereiding en het seizoenbegin. Haalde zijn niveau van het vorige seizoen, afgezien van een gala-optreden in Den Bosch, bij lange na niet. Verloor zijn plaats aan Emmo Guvenc en kreeg uiteindelijk ook geen nieuw contract. Erg jammer, want Heinrichs kan het wel.

Emmo Guvenc: Moest traditiegetrouw vanaf de bank beginnen, maar verschafte zichzelf een basisplaats naarmate het seizoen vorderde. Architect van veel aanvallen en producent van mooie doelpunten. Inzetbaar op alle aanvallende posities. Eén manco: Scoorde te weinig gerelateerd aan zijn kwaliteiten.

Danny Schreurs: Learning disability of niet, allemaal ondergeschikt aan Danny’s voetbalkwaliteiten en daar gaan we het over hebben. De eerste Fortunees die goed terugkwam van een kruisbandblessure, wat al een wonder op zich is, gezien het (recente) verleden. Vooral ingezet als stand in van de geblesseerde Cédric Olondo, maar hield zijn basisplaats ook na Olondo’s rentree. Scoorde uit vrijwel alle hoeken en standen en werd daarmee de openbaring van het seizoen. Gedeeld topscorer met Cornelia. Na een verruïneerde poll toch nog uitgeroepen tot Speler van het Jaar.

Cédric Olondo-Utshumbe: Ook hij ontsnapte niet aan het blessurespook en haalde daardoor zijn niveau ook niet over een heel seizoen. Wel meer teamspeler geworden. Spreek je Cédric in het Frans aan, dan krijg je een antwoord in het Engels. Rare jongens, die Walen.

Brahim Bouhadan: Kreeg een herkansing in de voorbereiding en mocht van Wisman blijven. Of dat een contract opleverde of dat het om een veredelde amateurbasis ging, is ons echter nooit duidelijk geworden. Wat wel duidelijk werd, is dat naarmate de temperatuur daalde mooi-weer-voetballer Bouhadan ook minder ging presteren. Kreeg in de winterstop te horen dat Fortuna niet meer met hem verder ging, maar kende nog een mooi seizoenslot als speler van het TOP Oss van Hans “King” de Koning en haalde daar de play offs. Inmiddels uitgegroeid tot een Bekende Beugeldrager.

Dirk-Jan Derksen: Werd als God in Frankrijk en poulain van Sjra “met het grote voetbalhart” Philippen gepresenteerd, kreeg een contractaanzegging tot aan zijn pensioen en liet zich in een interview met VI ontvallen zelfs een funktie als directeur niet uit te sluiten. Geweldige grootspraak, meneer Derksen. André Wetzel had het juist gezien, want met Derksen’s prestaties ging het decrescendo. Viel naar verluid vooral off the record vooral op als lek en bezoeker van **** reünieën. Verloor zijn basisplaats aan de aanstormende Ruud Boymans. Als klap op de vuurpijl werd hij door AID Erkens ook nog eens voor het blok gezet en koos ervoor om verder te gaan als speler bij Helmond Sport, waar volgens hemzelf het team om hem heengebouwd zal worden. Hernieuwde grootspraak? We zullen het zien. Krasse uitspraken echter voortaan aan achternaamgenoot Johan laten a.u.b.

Florencio Cornelia: Nummer 2 voor de centrumspitspositie onder Wisman, tot veler afgrijzen. Kende een geweldige periode, waarin hij scoorde als een tierelier en haalde op dat moment zelfs het hoogste redement van de hele Jupiler League. Vervolgens kwam de klad erin en naar later bleek ook waarom. Cornelia nam het niet zo nauw met de discipline. Werd daarvoor gestraft door Wisman en kwam niet meer terug, ook niet onder Reijners. Desondanks nog gedeeld topscorer met 7 competitiedoelpunten met Danny Schreurs.

Ruud Boymans: De Beer van Born en poulain van Jacq. Reubsaet. Kwam halverwege over van Jong Fortuna en bleek een ware versterking en hield ook nog eens Derksen op de bank. Geweldig! Hoewel niet de gehele redactie in eerste aanleg mijn mening deelde, was ik direct “impressed” van Ruud’s optreden. Sleurt en werkt dat het een lieve lust is en weet daarbij ook nog eens het net te vinden. Zeer leergierig en niet bang om de lat hoger te leggen. Bij 20 competitiedoelpunten is Ruud volgend seizoen een aantrekkelijk presentje rijker. Die weddenschap staat. Maître Jacq. mag content zijn over zijn poulain.

Panagiotis “Panos” Vouis: Bijzonder bescheiden Duitser met overduidelijke Griekse roots die ook dit seizoen weer volledig werd genegeerd door de technische staf. Kwam slechts luttele 9 minuten in aktie, terwijl hij toch zeker kwaliteiten heeft. Ook een charme-offensief ten faveure van Panos van de redactie van deze site zorgde er helaas niet voor dat de technische verantwoordelijken zwichtten. Leek door zijn ongekende populatiteit hard op weg om toch nog een verdiende titel van “Speler van het Jaar” binnen te halen, maar dat was buiten de waard Erkens en zijn handlangers gerekend. Anderhalf seizoen Fortuna hebben Panos een ervaring rijker, maar een illusie armer doen worden.

Bas Jacobs: Door de wol geverfde prof die door blessures uitgerangeerd was bij VVV. Leek aan het begin van het seizoen hard op weg om stapje voor stapje weer naar zijn gekende niveau te gaan, maar gaandeweg het seizoen, geloofde Bas het wel. Jacobs viel vooral op door weinig inzet en vedetteneigingen in het veld. Verwierf zich dan ook volstrekt logischerwijs de welluidende bijnaam “De Parel van de Parkstad”. Spelers als Jacobs hebben helemaal niets bij Fortuna te zoeken.

Abdul Oçal: Verdedigend ingestelde speler uit de eigen jeugdopleiding en zoon van een grillroomuitbater. Goeie passing, goeie lengte en fysiek, met regelmaat snoeihard. Koppel Adbul als bewaker aan een tegenstander en deze zal geheid pijn leiden. Schopte Tim de Meersman (FC Eindhoven) vervroegd richting einde seizoen en ging vervolgens Hi5-en met Zarko Grabovac. Met iets meer ingetogenheid kan deze jongen ver komen.

Taner Taktak: Speler voor de linkerflank uit de eigen jeugdopleiding. Werkte al in een eerder stadium een stage af bij Blackburn Rovers FC, maar bleef bij Fortuna en maakt zowaar ook nog zijn debuut.

Sebastiano Garlisi: Alweer een Italo-Belg uit de eigen jeugd. Over zijn aankomende inzetbaarheid deden vreemde geruchten, vooral m.b.t. tot een geldkwestie, de ronde. Maar die besparen we u verder. Werd een aantal keren als aanvallende kanthalf ingezet en toonde aan over een goede techniek en dito passerbeweging te beschikken.

Henk Wisman: Op het paard gezet door de heren Erkens en Philippen, tot eenieders grote verbazing. Had op zich een gezonde visie, maar ook de pech dat zijn spelers een aantal keren zeer labiel voor de dag kwamen. Wisman was ook weldegelijk open, want na afloop van de dramatische wedstrijd in Maastricht nam hij alle tijd voor een discussie met enkele supporters en ook aan de verdere omgang met supporters hechtte hij veel waarde. Behoudens een opleving in de tweede periode, bleef Fortuna stroef draaien. Helaas voor Henk kon Frans “Mr. Almighty” Körver zijn zenuwen niet in bedwang houden en die begon achter Wisman’s rug om en in de catacomben een soort “vuile oorlog”. Iedereen die het maar horen wilde, kreeg van Körver ook te horen dat Wisman er helemaal niets van kon en dat hij eruit moest. Wisman weigerde bovendien in de polonaise van Körver c.s. mee te lopen en na enige tijd werd hij door AID Erkens op non-actief gezet. Henk Wisman was wel de eerste trainer sinds tijden die op geen enkele wijze met modder naar de club heeft gegooid en keurig alles binnenskamers hield. Kreeg onlangs een staande ovatie tijdens een al eerder gememoreerde supportersavond. Henk Wisman oriënteert zich momenteel op zijn toekomst.

Roger Reijners: Voor TMD reeds vorig seizoen de gedoodverfde kroonprins van Körver. Na het aan de kant zetten van Wisman, zag AID Erkens dit ineens ook zo. Het is moeilijk om Roger puur op de prestaties van zijn ploeg te beoordelen, want die waren zeer wisselvallig. En door de meest smadelijke thuisnederlaag ooit waarmee we nog in lengte van jaren, mocht dat er nog van komen, mogen afrekenen, kun je ook moeilijk spreken van een geslaagde tweede seizoenhelft. De invloed van Reijners bleek vooral naast het veld: Hij slaagde erin de rijen gesloten te houden.

Namens de redactie van Fortuna Online,

Glad (it’s) all over,

TMD