De prestaties van Fortuna Sittard waren prima in het derde eredivisieseizoen. Daar hoeven we niet veel woorden aan vuil te maken. We gaan toch op zoek naar enkele opmerkelijke achterliggende verschillen met de voorgaande twee seizoenen.

­­­­­­­­­­­­­­­­­­Gisteren zagen we al dat Fortuna weinig te maken kreeg met uitsluitingen. Groot blessureleed bleef ons ook gespaard. En dus kon Sjors Ultee vaak in dezelfde samenstelling aantreden. Die vastigheid zal vast ook een rol gespeeld hebben bij de betere prestaties.

In onderstaande figuur zie je een concentratie index, waarin we de som van de speeltijd van de 11 spelers met de meeste speeltijd delen door de som van de speeltijd van alle spelers. Hoe hoger de concentratie index, hoe minder wisselingen de trainer doorvoerde. De figuur bevestigt inderdaad het vermoeden dat Sjors Ultee weinig wisselde.

Des te opvallender omdat er dit seizoen voor het eerst vijf wissels waren toegestaan en Fortuna vanwege het geconcentreerde programma veel wedstrijden in een kort tijdsbestek speelde, wat ook uitnodigde om spelers te wisselen/ rust te geven. Echter, Ultee en de medische staf hielden nagenoeg iedereen fit.

In de afgelopen drie seizoenen verloor Fortuna elk seizoen ongeveer 50% van zijn duels. Daar weinig verschil dus. De verschillen op de ranglijst (15, 16, 11) in de drie seizoenen (18/19, 19/20, 20/21) werden dus bepaald door de prestaties in de duels die Fortuna niet verloor.

Het grote verschil tussen het afgelopen seizoen en de twee voorgaande eredivisieseizoenen zie je in onderstaande figuur. Fortuna zette de niet-verloren duels veel vaker om in winst (donker groen) dan in gelijke spelen (licht groen).

En dan waren er nog enkele opmerkelijke verschillen. Bijvoorbeeld de bijdrage van uit- en thuisduels aan het puntentotaal. Zoals je ziet in onderstaande figuur, kwamen ongeveer 80% van alle behaalde punten in de seizoenen 18/19 en 19/20 uit thuisduels. In het afgelopen seizoen was dat slechts 44%. Zou de aanwezigheid van toeschouwers zo’n groot effect hebben op prestaties?

En dan was er nog de discussie over Fortuna’s moeite om punten te pakken tegen ploegen uit het linkerrijtje. In onderstaande figuur zie je waar de punten vandaan kwamen. Inderdaad, Fortuna had het afgelopen seizoen meer moeite punten te pakken tegen ploegen uit de bovenste helft. Voor wie weg wil blijven uit de degradatiezone is dit overigens een prima strategie, want door je rechtstreekse concurrenten te verslaan, ontneem je ze de mogelijkheid punten te pakken.

En dan is er nog de vraag der vragen: heeft het ontslag van Kevin Hofland ons betere prestaties opgeleverd? Onder Kevin Hofland pakten we gemiddeld 0.38 punt per duel. Onder Sjors Ultee pakten we gemiddeld 1.46 punten per duel. Dan is de conclusie dat Ultee beter is dan Hofland natuurlijk snel getrokken.

Maar in die acht duels onder Kevin Hofland troffer we wel de gehele top drie van de eindranglijst. Makkelijk was dat startprogramma niet. We laten er wat statistiek op los (een matching analyse voor de liefhebbers, waarin we corrigeren voor de eindrangschikking van elke tegenstander en of we tegen die club thuis of uit speelden).

We concluderen dat het startprogramma dat we afwerkten onder Kevin Hofland inderdaad iets lastiger was dan het vervolgprogramma onder Sjors Ultee, maar als je daarvoor corrigeert blijft er nog een prestatieverschil over in het voordeel van Sjors Ultee dat met 90% zekerheid niet op toeval berust. Op basis van de resultaten is de trainerswissel dus prima te verdedigen.

Op naar het volgende seizoen (hopelijk met publiek)!