Zo, stadion De Baandert is afgesloten met een overwinning. Dat moest natuurlijk ook op zo’n gedenkwaardige avond. Maar verdiend was het niet.
23 Oktober 1999
Fortuna sluit De Baandert in stijl
Fortuna Sittard 3 Sparta 2
Doelpuntenmakers: 16. Kiekens 1-0; 32. Elkhatabbi 1-1; 33. Elkhatabbi 1-2; 38. Hamming 2-2; 64. Volmer 3-2
Opstelling: Van Zwam, Kiekens, Hofland, Roest, Hermans, Heering (90. Gesthuizen), Volmer, Landerl (75. Krijgsman), Gerritsen, Hamming, Paciorek.
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Bossen
Geel (Fortuna): Krijgsman, Gerritsen
Rood (Fortuna): –
Ik was op tijd naar het stadion gegaan, aangezien ik wel enige drukte verwachtte voor deze afscheidswedstrijd. Dat bleek ook wel uit te komen. Er waren circa 8.000 mensen komen opdagen. Toch gauw 2 à 3.000 mensen meer dan gewoonlijk. Sparta had ook nog behoorlijk wat mensen meegebracht. Qua gezelligheid kon het dus nauwelijks beter. Verder stond Kiekens in de basis in plaats van Zegrean, dus niets kon een klinkende Sittardse overwinning meer in de weg staan.
De wedstrijd dan. Fortuna begon lekker fel, iets dat vorig jaar ons trademark was, maar waarop we dit jaar nog maar zelden getrakteerd zijn. Vijftien minuten gespeeld en dan eindelijk de verdiende voorsprong voor Fortuna. Kiekens kopt onhoudbaar binnen uit een corner. Scoren uit corners begint zowaar een specialiteit van Fortuna te worden! Iets wat de afgelopen jaren vrijwel nooit lukte, lukt nu dus geregeld. Nou ja, met Gerritsen, Kiekens en Volmer hebben we natuurlijk ook flink aan kopkracht gewonnen.
Daarna weer hetzelfde liedje. Als Fortuna voor komt, laten ze de touwtjes vieren. De tegenstander mag dan ook meedoen en wordt meestal door Fortuna gewoon in de wedstrijd geholpen. Zo ook Sparta. Sparta kwam er niet aan te pas in het eerste kwartier, maar daarna werden ze sterker en sterker. De gelijkmaker kon niet uitblijven en bleef ook niet uit. Sterker nog, Elkhatabbi scoorde twee keer in even zovele minuten. 33 Minuten gespeeld 1-2.
Dat zag er dus niet al te best uit. Gelukkig kennen ze bij Sparta het fenomeen Hamming niet. Anders kan ik ook niet verklaren hoe ze Hamming zo vrij in het penaltygebied kunnen laten staan. Die maakt dankbaar gebruik van de ruimte en scoort zijn simpelste goal ooit. Erg belangrijk die gelijkmaker nog voor rust.
Na rust ontstaat er een wedstrijd die beide kanten kon oprollen. Toch leek Sparta de meest waarschijnlijke winnaar. Gelukkig bleek dit lichte overwicht van de Spartanen geen garantie voor de overwinning. Die ging namelijk naar Fortuna. Na een uur vond Heering na een scrimmage voor de Sparta goal het hoofd van Volmer die volkomen vrij stond. En die miste niet. 3-2 Voor ons.
Daarna volgden nog enkele bange momenten voor onze goal. Wie zou de laatste persoon worden die scoorde in de Baandert?
Hamming had het kunnen zijn vlak voor tijd toen ie een niet te missen kans kreeg, maar vanwege totale uitgeputheid miste hij.
Of zou het oud Fortunees Fuat Usta worden die iets later mocht aanleggen van een metertje van 25. En dan weet je wat er komt. Gelukkig in de muur.
Zo bleek het dus anti held Volmer te zijn die de laatste goal scoorde….
De opluchting was groot na het laatste fluitsignaal, de drie punten waren binnen. Dan konden we ons dus met een goed gevoel storten op het afscheid.
Fortuna had het goed geregeld, door supporters te betrekken bij het afscheid, ontstonden er geen ongeregeldheden. Er was vuurwerk, een mooie speech van de voorzitter en natuurlijk het onvermijdelijke gezang vanaf de tribunes dat toch wel redelijk indrukwekkend was. Een geslaagde voetbalavond, waarop waardig afscheid werd genomen van de Baandert.
Oh ja, ik heb ook nog een stoeltje meegenomen ter aandenken, alhoewel mijn voorspelling is dat dat ding meer in de weg zal staan dan dat het nuttig zal blijken te zijn!!!
