Het is alweer dag drie van onze Engeland trip en we zitten nog niet eens op de helft van ons wedstrijdrooster. Vandaag volgt de meest hectische dag uit ons bestaan als Engelandvaarders. Hieronder een verslag van Mad Monday…
Na een goede nachtrust, gaat om 07.20am de wekker op kamer 21 van het Premier Inn in West Derby, Liverpool. Tijd om op te staan, te douchen en een goede bodem te leggen voor de uitputtingsslag die ons vandaag te wachten staat.
Als een uur later alle manschappen zijn verzameld, begeven we ons naaar het restaurant van ons onderkomen voor het ‘eat as much as you like breakfast’. Nadat iedereen genoeg heeft gebunkerd van de in overvloed aanwezige eggs, bacon, sausages, mushrooms, tomatoes, etc. begeven we ons naar de receptie, alwaar een taxi wordt gebeld om ons te vervoeren naar Liverpool Lime Street Station. Binnen vijf minuten staat de taxi voor de deur en gaat operatie ´Monday Madness´ van start.
Stockport County vs Mansfield Town
Aangekomen op Lime Street, begeven we ons naar het Rail Information Travel Centre en bestellen 5 retourtjes Liverpool-Stockport. Stockport, hoor ik u zeggen? Inderdaad, Stockport. Na twee uitjes in de hogere klassen van het Engelse voetbal, is het tijd voor een steile afdaling richting Conference, ofwel ´The Blue Square Premier´.
Stockport heeft al twee keer eerder op mijn plan van bestemming gestaan, maar verschillende omstandigheden deden me die bestemming nooit bereiken. Vandaag is er echter niets wat mij en de medereizigers op andere gedachten kan brengen. Om 10.00am vertrekt het boemeltreintje naar Stockport dan ook, met aan boord vier vreemde snuiters uit de Westelijke Mijnstreek en een imitatie Belg.
Aangezien het vandaag Bank Holiday is in het Verenigd Koninkrijk, hebben alle Britten vrij. Dat heeft geleid tot een overvloed aan popfestivals en concerten gedurende het weekend en niet iedereen komt even smetteloos uit de strijd. Zowel in Liverpool als in Manchester stappen veel van top tot teen onder de modder zittende lieden in, om na een ongetwijfeld vermoeiend weekend huiswaarts te keren. Kan me niet voorstellen dat de Britse spoorwegen echt blij zijn met deze aanvoer van reizigers. Binnen de kortste tijd ligt er een spoor van modder door de gangpaden en op de banken. Niet dat het ons wat interesseert, iedereen zijn eigen tijdverdrijf.
Na een reis van één uur en één minuut, rolt het ietwat krakkemikkige boemeltreintje van Northern Rail het station van Stockport binnen. Na uitgestapt te zijn begeven we ons naar Edgeley Park, de thuishaven van Stockport County FC. Een club die tot vorig seizoen een Football League status (uitkomend in een van de de vier prof divisies in Engeland) had. Twee opeenvolgende degradaties deden de club de das om, waardoor de club voor de eerste keer in 106 jaar zal uitkomen op conference niveau.
Shopoholics komen in Stockport wel aan hun trekken
De teloorgang van Stockport County is vooral te wijten aan de financiële malaise (waar hebben we dat eerder gehoord?) die de club op de rand van de afgrond bracht. Hopelijk heeft de club het tij nog op tijd weten te keren, want het verlies van een club met een historie als Stockport County FC zou eeuwig zonde zijn voor het Engelse voetbal.
Stockport werd in 1883 opgericht onder de naam Heaton Norris Rovers en fuseerde kort daarna met Heaton Norris FC. In 1890 werd gekozen om verder te gaan onder de huidige naam. In 1900 sloot Stockport zich aan bij de Football League, wat zou leiden tot een non-stop verblijf in diezelfde Football League van 1905-2011. De bijnaam van Stockport County is ´The Hatters´. Een verwijzing naar de geschiedenis van Stockport als de stad van de hoedenindustrie.
De club speelt sind 1902 in het huidige onderkomen Edgeley Park, nadat men in de beginjaren nogal op wat verschillende locaties verbleef. Op 16 oktober 1956 speelde Stockport County een vriendschappelijke wedstrijd tegen Fortuna ´54, ter ere van de in gebruikname van de lichtmasten. Hopelijk volgt ooit nog eens een herhaling van deze ontmoeting.
Edgeley Park beschikt over een monumentale Main Stand
Voor 16 pond schaffen we ons een kaartje aan voor de Cheadle End (West) Stand. Uit betrouwbare bron hebben we mogen vernemen dat dit de ´Noisy Stand´ van Edgeley Park is. Binnengekomen ben ik gelijk verkocht. Voor iemand die houdt van typische ´oude´ Engelse voetbalstadions is Edgeley Park een juweeltje. Nergens anders zit je zo kort op het gras als bij stadions van lower/non league clubs, waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Na een kort bezoekje aan de huiscatering besluiten we wijselijk om ons ver te houden van de plaatselijke haute cuisine. De mashed potatoes with vegetables, gravy and meat zien er op zijn zachts gezegd niet al te appetijtelijk uit. Ook ben ik nooit fan geweest van English Pies, en ook voor de Lancashire Pie maak ik geen uitzondering. De Carlsberg smaakt ondanks het foute verleden van dat biermerk voortreffelijk.
Deze stand is ‘quite noisy’
Na de gebruikelijke ´pint´ is het tijd om de tribune op te zoeken. De 12.00pm kick off heeft zo te zien weing mensen ervan weerhouden om aanwezig te zijn van de wedstrijd tussen Stockport County FC en Mansfield Town. Ook vanuit Mansfield zijn de nodige supporters meegereisd. Volgens mijn schatting ergens tussen de 250-300 man. Uiteindelijk zal het officiële aantal toeschouwers uitkomen op 3.571, inclusief vijf personen uit het illustere Vak C.
Jammer dat het ook ‘quite cloudy’ en ‘quite rainy’ was in Stockport
Bij het speuren na bekende namen in de selecties van beide ploegen worden we niet teleurgesteld. Manager van Stockport County, is niemand minder dan Dietmar Hamann. De Duitse oud international, die kan bogen op een imposante carrière die hem ondermeer voerde langs clubs als Bayern, Liverpool, Newcastle en Manchester City. Vorig seizoen tekende Hamann een eenjarig contract als speler/coach van Milton Keynes Dons. Dat contract diende hij nooit uit en na acht maanden verliet hij ´The Dons´ om in dienst te treden als assistent trainer-coach bij Leicester City. Vanaf 5 juli jongstleden trad hij in dienst van Stockport County.
Een andere naam die mij bekend voorkomt is die van Nick Chadwick. Een product uit de jeugdopleiding van Everton. Van 2001 tot 2005 maakte hij 14 keer zijn opwachting in het shirt van ‘The Toffees’, waarin hij drie keer scoorde. Via allerlei omzwervingen kwam hij begin deze zomer terecht bij Stockport. Vandaag zal hij genoegen moeten nemen met een rol als bankzitter.
Vernon Bear heeft er heel veel zin in
Om 12 uur fluit scheidsrechter van dienst Peter Banks voor aanvang van de match. De eerste kans voor de thuisclub is al na 2 minuten. Mansfield Town tracht uit te verdedigen, maar de bal komt via een ongelukkige kluts met de onpartijdige voor de voeten van rechtsbuiten Sean McConville . Zijn schot verdwijnt echter net naast het Mansfield doel.
Twee minuten later is het weer McConville die de kans krijgt om ´The Hatters´ op een snelle voorsprong te zetten. Helaas voor hem brengt Mansfield keeper Alan Marriot redding op de doellijn.
De eerste grote kans van Mansfield Town komt na negen minuten. Een voorzet van Louis Briscoe bereikt Matthew Green, die de bal bij de tweede paal net niet genoeg richting weet mee te geven en de bal eindigt in het zijnet. Uit de daaropvolgende counter is het wederom Sean McConville die verzuimt om Stockport op voorsprong te zetten. Zijn volley op aangeven van Tom Elliott verdwijnt rakelings voorbij het doel van Mansfield.
Mansfield Town gaat een vrije trap nemen
Naarmate de eerste helft vordert nemen ´The Stags´, zoals de bijnaam van Mansfield Town luidt, steeds meer het heft in handen. De uitploeg laat bij tijd en wijlen aardig voetbal zien, in plaats van het verwachte kick and rush. Echte kansen levert het overwicht voorlopig nog niet op.
Intussen is duidelijk dat we inderdaad op de ´noisy stand´ hebben plaatsgenomen. De aanhang van de thuisclub zorgt voor een leuke sfeer, ondanks dat de Vak C´ers normaliter voorstander zijn van ´sfeer zonder trommels´. Van de away support is tot dusverre nog geen teken van leven vernomen.
Via een steekbal wordt de spits van Mansfield Town gezocht
Na 42 minuten lijkt Mansfield de score gaan open te breken, als Matthew Green wordt diepgestuurd. De aanvaller kan alleen doorgaan op de keeper, maar heeft enigszins moeite om de bal onder controle te krijgen. Dat geeft Jon Nolan net genoeg tijd om in te grijpen. Met een perfect getimede tackle brengt hij redding, net voordat Green County keeper Matt Glennon wil passeren. Dit is tevens de laatste kans van de eerste helft en beide ploegen gaan rusten bij een 0-0 stand.
De rust schijnt ook de meegerereisde Mansfield Town aanhang goed the hebben gedaan. Blijkbaar heeft men de ongetwijfeld korte nachtrust en vermoeiende treinreis verwerkt en voor het eerst komt er duidelijk hoorbaar geluid uit de away sector. ´Nice to know you´re here´, is de sarcastische reactie vanaf de Cheadle End Stand. De reactie vanuit het uitvak komt ons zeer bekend voor.
I wanna go home,
I wanna go home,
Stockport is a shithole,
I wanna go home…
In de 50e minuut is het wederom Sean McConville (die vooral opvalt door zijn onbeholpenheid) die een kans om zeep helpt. De nummer 7 van Stockport duikt op achter de defensie van Mansfield, maar kiest in plaats van af te spelen op de volledig vrijstaande Martin Gritton te gaan voor eigen succes. De inzet vormt geen probleem voor Alan Marriott. Stockport probeert de druk nu op te voeren, maar mist de kwaliteiten om de wedstrijd naar haar hand te zetten en Mansfield Town blijft zonder al te veel problemen overeind.
Alan Marriot heeft de bal veilig in zijn handen
In de 63e minuut heeft de meegereisde Mansfield aanhang reden tot juichen. Een snelle uitbraak over rechts door Adam Murray wordt door de Stockport defensie niet goed opgevangen. Via een combinatie met Luke O´Neill komt de bal weer voor de voeten van Murray die vanaf een meter of 20 de bal achter County keeper Glennon deponeert, 0-1. Stockport probeert meteen terug te slaan. Vanaf de aftrap komt de bal bij Jon Nolan, die met een hakje Danny Rowe weet te bereiken. Zijn schot verdwijnt rakelings voorlangs, to groot afgrijzen van de home support.
Stockport County mag voor de tweede keer aftrappen vandaag
Dit is tevens het laatste noemenswaardige feit van de wedstrijd. Stockport kan vandaag niet beter en Mansfield beperkt zich tot het trachten te consolideren van de 0-1 voorsprong. Als scheidsrechter Banks het na het toevoegen van 3 minuten blessuretijd voor gezien houdt, betekent dat de eerste nederlaag voor Stockport in the Conference. Hopelijk weet de club snel de weg omhoog te vinden en terug te keren in The Football League waar de club gezien haar reputatie en historie ontegenzeggelijk thuishoort.
´Support your locals, support your Stockport´ is één van de slogans die ik vandaag gezien en gehoord heb. Respect voor de aanhangers die ook hadden kiezen voor een van de twee grote clubs uit Manchester is dan ook op zijn plaats. Op mijn sympathie kan men in ieder geval rekenen.
Altrincham FC vs Guiseley
Snel nemen we afscheid van Edgeley Park en onze twee medereizigers Ralf en Chris, die helaas huiswaarts keren. Direct na afloop van de wedstrijd heb ik een sms-je verstuurd naar A & C Duncan Travel te Stockport. De taxi is in de aanloop naar de aanstaande Engeland trip geboekt via het internet. Nauwelijks een kwartier na het laatste fluitsignaal in Stockport stappen we in een zwarte Mercedes Vito en gaan we ´down the M90´ op weg naar onze tweede bestemming van vandaag. Twintig minuten later stappen we uit op Moss Lane, de thuishaven van Altrincham Town Football Club.
We zijn in Altrincham!
Net zoals Stockport County kende Altrincham FC een desastreus verlopen voorbije seizoen. De club degradeerde vanuit het Blue Square Premier naar de Blue Square North. Hetzelfde niveau en klasse waar ook Worcester City in uitkomt.
De voetbalclub werd opgericht in 1891 onder de naam Broadheath FC. In 1903 werd voor een naamsverandering gekozen en sindsdien gaat de club door het leven als Altrincham FC. ´The Robins´, zoals de bijnaam van Altrincham luidt, werken al sinds de oprichting haar thuiswedstrijden af op Moss Lane. Dat is ook duidelijk af te zien aan het stadion waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. De club is haar historie nooit het Conference niveau ontstegen.
Moss Lane is niet bijster ‘sophisticated’
Voor de ietwat pittige prijs van 13 Britse ponden schaffen we ons een toegangskaartje aan voor één van de ´terraces´ op Moss Lane. Aangezien we nogal erg lateraal zijn aangelegd kiezen we voor de overdekte tribune op de lange zijde. Het reizen heeft ons hongerig gemaakt en we besluiten de huiscatering maar eens gaan op te zoeken. Voor 2,5 pond per persoon schaffen we ons een bakje ´Chips and Gravy´ aan. Blijkbaar heeft de catering onvoldoende rekening gehouden met de toestroom vanuit de Westelijke Mijnstreek van vandaag en krijg ik even later een bakje in mijn handen gedrukt waar wel voldoende ´chips´ inligt, maar de ´gravy´ nagenoeg op ontbreekt. ´Sorry, but we´re out of gravy, love´, is het ietwat overbodige commentaar vanuit het frietkot. Als goedmaker krijg ik wel 50 pence korting van de uitbaatster.
Aan de naamloze lange zijde hebben we ons prima vermaakt
Terug op onze plaatsen merken we dat een gedeelte van de Guiseley aanhang er ook voor heeft gekozen om hier plaats te nemen. Dat zal in de loop van de eerste helft voor nogal wat vermakelijke momenten gaan zorgen. Op diverse plaatsen hangen reclame borden met de tekst ´manutd.com´. Vraag me af waar die firma zich mee bezighoudt?
Deze onderneming kan fluiten naar een plekje in de LB-Viskoem
Bij het doornemen van de selecties, valt me alleen de naam Michael Twiss op. Deze speler gold vroeger als een van de grote talenten uit de jeugdopleiding van Manchester United. Ook een speler die ik steevast aanschafte bij ieder nieuw spel op Football Manager 2001. Succes verzekerd. Blijkbaar moet er ergens iets goed fout zijn gegaan in zijn onwikkeling. Naderhand vernemen we van een van de aanwezige Guiseley supporters dat de selectie van Guiseley een heuse Noord Ierse ex-international herbergt. Ciaran Toner, een verdediger wiens carrière begon bij Tottenham Hotspur, speelde in 2003 twee interlands, met Spanje en Italië als tegenstander.
In de fanshop kun je programma’s kopen van allerlei clubs
De gasten uit West Yorkshire gaan furieus van start en krijgen binnen de minuut al de kans om de score te openen. Altrincham sluitpost Stuart Coburn brengt echter redding op een knap schot van Michael Burns. Drie minuten later is het weer Guiseley dat dicht bij een doelpunt is, maar Danny Forrest kan zijn kopbal net niet genoeg richting geven. Het is dan ook geheel tegen de verhouding in als de thuisploeg na 7 minuten de leiding neemt. Michael Twiss passeert zijn tegenspeler en zet knap voor, Damian Reeves rondt koppend af, 1-0.
Guiseley lijkt niet uit het veld geslagen en gaat met, zeker voor dit niveau, goed en snel combinatievoetbal op zoek naar de gelijkmaker. Binnen vijf minuten krijgen de gasten drie corners, die uiteindelijk niets opleveren. In de 17e minuut minuut heeft keeper Coburn geluk als hij een inzet van Gavin Rothery wegstompt in de voeten van Lee Ellington. De bal verdwijnt centimeters naast de paal over de achterlijn. Altrincham moet het vooral hebben van counters en zijn daar ook best dreigend mee. De wedstrijd is daardoor het aankijken meer dan waard.
Guiseley gaat na de achterstand meteen op zoek naar de gelijkmaker
Ondanks het grote veldoverwicht van ´The Lions´, zoals de bijnaam van Guiseley luidt, is het wederom Altrincham dat toeslaat. Een vrije trap net buiten het strafschopgebied lijkt door Shaun Densmore rechtstreeks het doel ingewerkt te worden. Blijkbaar heeft Michael Twiss echter het beslissende zetje gegeven en het doelpunt komt dan ook op zijn naam, 2-0.
Het beeld van de wedstrijd veranderd niet. Guiseley lijkt nauwelijks aangedaan door de 2-0 achterstand en blijft goed voetballend op zoek naar de aansluitingstreffer. De meegereisde aanhang laat zich goed horen en is duidelijk merkbaar niet content met het optreden van referee Tankard.
Een oud mannetje, supporter van de thuisploeg raakt zichtbaar gestresst van alle geluid en op- en aanmerkingen en gaat verbaal in de clinch met de away-support. ´Be quiet please, it’s not the refs fault, let him do his job´. Natuurlijk volgt er een reactie: ´What job? He´s bloody awful, just like your team.´ Het oude mannetje krijgt wat toegespeeld en komt terug met de ijzersterke vraag: ´You know what´s the score?´ Het antwoord hierop werkt op onze lachspieren als de Guiseley aanhang hem toezingt: ´Sit down, shut up. Sit down, shut up!´, gevolgd door het weinig vleiende: ´Ya crazy old bastard´.
Guiseley blijft heel netjes voetballen
Negen minuten na de 2-0 krijgt Guiseley eindelijk loon naar werken. Uit een corner weet Gavin Rothery weet Michael Burns te bereiken die op de rand zestien binnendoor passt op Ciaran Toner die zich niet bedenkt en de bal achter Stuart Coburn katapulteert, 2-1. Nauwelijks vier minuten later trekken de Yorkshiremen de stand gelijk. De uitblinkende Gavin Rothery passeert Paul Jones in het strafschopgebied en knalt de bal achter keeper Coburn. De bal verdwijnt via onderkant lat in de goal, 2-2. Vlak voor rust krijgt de gasten ook nog een uitgelezen kans op de 2-3, maar het schot van Ciaran Toner, verdwijnt net naast de goal.
In de rust besluiten we, om ons aan te sluiten bij de Guiseley aanhang, die van speelkant verwisselt. Hun humor en support beviel ons wel, dus gaat onze sympathie in het restant van deze wedstrijd uit naar de geel/blauwen uit Yorkshire. We raken aan de praat met een midden veertiger die is meegereisd vanuit Guiseley. Hij vindt het blijkbaar verdomd interessant dat we helemaal uit Nederland zijn gekomen voor het Engelse voetbal. Al helemaal bijzonder dat we de moeite hebben genomen om af te reizen naar Altrincham, voor een wedstrijd op dit niveau. Als hij hoort dat we morgenavond nog een wedstrijd op het programma hebben staan (Ofwel Tranmere Rovers vs Port Vale, of Bury FC vs Crewe Alexandra) raadt hij ons de eerste wedstrijd aan. Of we dat advies ter harte nemen?
Deze truck werd in de rust verloot
Altrincham komt beter uit de kleedkamers, maar echte kansen doen er zich in de beginfase niet voor. Het spel speelt zich in een moordend tempo af. Het lijkt wel hoe lager het niveau, hoe hoger het tempo. In de 65e minuut gaat Anthony Danylyk hard door op Guiseley aanvoerder Simon Ainge. De scheidsrechter grijpt gedecideerd naar zijn boekje en trekt de gele kaart voor Danylyk. Helaas voor hem is dat zijn tweede van de wedstrijd en de robuuste middenvelder kan wat eerder dan zijn ploegmaten onder de douche springen.
In de rust trappen de reservespelers rustig een balletje
Nu is het de home support die niet echt te spreken is over het optreden van scheidsrechter Tankard en de man krijgt de nodige verwijten naar zijn hoofd geslingerd. Als hij een paar keer nalaat om in te grijpen, bij vermeende overtredingen van Guiseley, maakt hij zich niet bepaald populairder bij het publiek: ´Referee, you don´t know what you´re doing´, wordt er geroepen. ´We told you so first half, glad we finally seem to agree on that´, is het weerwoord vanuit de Guiseley aanhang.
Guiseley probeert de thuisclub nu vast te zetten en profijt te halen uit de man meer situatie. In de 75e minuut is het Lee Ellington die de diepte wordt ingestuurd en alleen op de keeper lijkt af te gaan. Een kordate tackle van Chris Lynch voorkomt erger.
Guiseley zet aan voor een slotoffensief
Nauwelijks een minuut later is het weer Guiseley dat ten aanval trekt. De uitbraak over links eindigt bij Lee Ellington, wiens schot afketst op de eerste paal. Altrincham staat nu vast op de eigen helft en probeert wanhopig de druk van Guiseley te weerstaan. Vlak voor tijd lijkt de uitploeg dan toch nog met de volle buit te gaan strijken. Een harde en geplaatste kopbal van Lee Ellington in de benedenhoek wordt door de Guiseley aanhang al tot doelpunt gerekend. Een katachtige reflex van Coburn voorkomt echter een thuisnederlaag van Altrincham.
De ref heeft een einde gemaakt aan een vermakelijke partij
Na 4 minuten blessuretijd besluit scheidsrechter Tankard het voor gezien te houden. De meer dan aanzienswaardige wedstrijd eindigt in een gelijkspel. Daarmee mag vooral de thuisclub zich in de handen knijpen. Snel nemen we afscheid van Moss Lane en begeven we ons naar het station van Altrincham. Daar pakken we de Manchester Metro Line naar Manchester Piccadilly Station. Daar aangekomen stappen we over op het boemeltreintje naar Liverpool Lime Street en een klein uurtje later schuiven we aan bij Bella Italia, waar ditmaal geen desperate housewives van 50 plus in roze pakjes rondhuppelen.
Na lekker getafeld te hebben kijken we nog even rond in het uitgaanscentrum van Liverpool en na een paar pintjes te hebben gepakt in ´The Flannagan’s Apple´ pakken we de taxi naar onze vierdaagse stamkroeg, ´The Jolly Miller´. Daar zijn we nog getuige van enkele pubgames. Als tegen twaalf uur de uitbater het welletjes vindt, begeven we ons naar onze kamer, waar we verrast worden met uiterst exclusief toiletpapier. Echt een genot om daar je gat mee af te kunnen kuisen.
Het wordt tijd dat hiervan een ****-versie op de markt gaat komen
Morgen weer een dag.
G. Erens
