Fortuna heeft de oefencampagne afgesloten met een 2-1 nederlaag in Luxemburg. Vele blessureleed maakte de oefenperiode verre van ideaal. Ach ja, als we vrijdag winnen, praat niemand er meer over.

22 Januari 2005

Fortuna onderuit in Hesperange

Swift Hesperange 2 Fortuna Sittard 1
Doelpuntenmakers: 44. Di Domenico 1-0; 58. Op de Kamp 1-1; 62. Jongbluth 2-1
Opstelling: Baart, Frankel (74. Facenna), Akerboom, Dassen (75. M. Simone), T. Janssen (59. Elarji), M. Simone (52. Reneerkens), Daemen, Op de Kamp, Aitjdag, Moutawakil, Derksen
Toeschouwers: 65
Scheidsrechter: -;
Geel (Fortuna): Baart, Daemen, Derksen
Rood (Fortuna): –

Het is zaterdagochtend, we zitten op iets minder dan een week van de hervatting van de competitie en Fortuna gaat een oefenduel spelen in Hesperange. En dat ligt – zoals we sinds twee jaar geleden weten – in Luxemburg. Vorig seizoen speelden we namelijk ook al tegen deze Luxemburgse eredivisionist. Dat beviel niet alleen ons prima, maar blijkbaar ook Fortuna en de Luxemburgers, want ook dit seizoen staat het treffen in het Stade Alphonse Theis op het programma.

Rond een uur of elf verlaat een wellicht iets te goed gevulde auto de Westelijke Mijnstreek richting Luxemburg. Je vraagt je misschien af: waarom zo vroeg als de wedstrijd begint om 16.00uur? Nou, bij dit soort tripjes willen we voldoende tijd hebben om mogelijkerwijs aan wat groundhopping te doen. En het groundhopping principe is vrij simpel. Je rijdt de autosnelweg af en als er een plaatsnaam langskomt die je bekend voorkomt van het voetbal, dan neem je die afslag opzoek naar het stadion.

Als de A2 verandert in de ‘Autoroute du Soleil’ weten we dat we in België zijn aanbeland. Na een uurtje rijden verandert het weerbeeld plotseling. Zo rijden we een uur in het zonnetje en ineens zitten we in de mist. En nog erger: we zien ineens sneeuw langs de autoweg en die wordt maar dikker en dikker. Ehh, gaat de wedstrijd eigenlijk wel door? Gelukkig hebben we snel in de gaten wat er aan de hand is. We beklimmen de Baraque de Fraiture: met zijn 652 meter net niet de hoogste berg (heuvel?) in België (voor de geïnteresseerden dat is de Signal de Botrange met zijn 694 meter). Als we weer afdalen verdwijnt de sneeuw ook weer, gelukkig maar.

We rijden rustig verder en zien ineens een bordje met de afslag Arlon/Virton. Die eerste plaats kennen we van het onlangs afgeronde proces tegen Dutroux, maar onze interesse gaat vooral uit naar de tweede plaats: Virton. Virton? ROYAL EXCELSIOR VIRTON!! Een van de voordelen van het volgen van voetbal is dat het een meer dan gemiddelde topografische kennis oplevert. Zo herinner ik mij dat mij ooit iemand een vraag stelde waarvan hij veronderstelde dat ik het antwoord niet zou weten. Wat is de hoofdstad van Litouwen? Vilnius natuurlijk. Stomverbaasd bleef hij achter, maar ik vertelde hem er niet bij waarom ik dat antwoord zonder nadenken wist: Zalgiris Vilnius natuurlijk!

Tja, eigenlijk is het van de gekke: maar in onze auto worden de groundhop schoenen al vastgeknoopt. Royal Excelsior Virton, het stamnummer 200 dat momenteel bivakkeert op een keurige negende plek in de Belgische tweede klasse, ligt blijkbaar op onze route!!!

We nemen de afslag en hopen dat er bovenaan de afslag niet een bordje staat waarop staat aangegeven dat het 100km naar Virton is… We leggen de grens op 40km. Alles minder en we gaan er naartoe. De spanning stijgt en gelukkig: 18km. Here we go! We rijden door een landschap dat behoorlijk Schots aandoet. Nou ja, Twin Peaks zou hier ook opgenomen kunnen zijn: beetje mistig, beetje mysterieus. We rijden en rijden en komen tot tweemaal toe een bordje tegen “VIRTON 18km”. Ja zeg, hoe lang duren Belgische kilometers eigenlijk?

Gelukkig, komen we uiteindelijk toch nader en ineens duiken we een gat in: Virton. Letterlijk en figuurlijk een gat dus. Dan nog het stadion vinden, maar dat blijkt geen enkel probleem. Daar zijn we dan: Stade Yvan Georges. Een van de grote voordelen van Belgische stadions is dat ze nooit hermetisch gesloten zijn. Er is geen hond, maar het hek staat gewoon open. Dat kan alleen in België: schitterend toch!


Het logo van Virton op de muur

Het stadion kent drie tribunes, waarvan er waarschijnlijk slechts twee in gebruik zijn. De hoofdtribune ziet er redelijk uit. Er is zelfs een sky box. Ook het uitvak is er gesitueerd. Toch vragen we ons af wat er hier gebeurt als Royal Antwerp FC langskomt??? Interessant is natuurlijk ook de overzijde: de plek waar de vaste supporters van Virton zeer waarschijnlijk bijeenkomen. We springen over een hekje en lopen naar de overzijde van het veld. Wat we daar aantreffen, tart eigenlijk elke beschrijving. Wat te denken bijvoorbeeld van de toiletten?


De WC staat gewoon blank.

Is het water of erger?? Ehh, wat moeten we hiervan denken? De laatste keer dat er geverfd is, zal wel in 1922 zijn, toen de club opgericht is. En nee, de vloer blinkt niet vanwege een recente boenbeurt, maar vanwege een 10cm hoge laag water (of wat is dit voor substantie?). De WC-deur links hebben we niet eens durven openen… Even verderop lopen we de tribune op en zien we dat er hier ook een soort van catering plek is. Nu is de Goodyear commissie officieel nog in de winterslaap, maar toch liepen er enkele leden mee hier in Virton. De handen jeuken natuurlijk om enig internationaal vergelijkingsmateriaal aan te boren. Een setje hagelwitte jassen wordt uit de kofferbak gehaald en we concentreren ons maar eens op de diepvrieskist die er staat. Wordt de drank en snacks hier volgens de geldende normen bewaard? Kuch, kuch, het antwoord zal wel nee zijn….


Chemisch afval in de diepvries????

We openen de vrieskist en zien dat er tot onze ontsteltenis chemisch afval wordt bewaard in de diepvries van Virton! Het lijken wel verfresten! Dit kan toch allemaal niet waar zijn… De Goodyear commissie verblijft momenteel ter observatie in het “Centre Hospitalier de Lorraine” in Saint Mard, nabij Virton. Een weekje absolute rust is haar deel….

Geschokt lopen we verder. We openen nog een toilet waar we een stok in een wel heel erg smerige WC-pot zien liggen. Is dat een loopplankje voor de maaien? Snel verder… We zien achter één van de doelen nog een stuk uncovered terrace. Maar of dat nog open is voor het publiek? We denken het niet, maar ons verbaast hier eigenlijk helemaal niets meer. Oke, deze groundhop heeft ons weer een hoop interessant nieuws opgeleverd. Afgezien van de hygiëne is er niets mis met Excelsior Virton. Een klein clubje in Wallonië, met een leuk stadionnetje. Ik kan me best voorstellen dat je je hier op een zaterdagavond prima kunt vermaken als de groene-witten over het veld razen! Wel van tevoren thuis goed eten en even naar de WC gaan…

We gaan verder. Terug naar de autosnelweg en dan door naar Luxemburg. En dat blijkt niet ver meer te zijn. Van vorig seizoen weten we nog dat Hesperange vrij simpel te vinden is. In Hesperange aangekomen, hoef je alleen nog maar de berg te beklimmen en je bent zo bij het Stade Alplonse Theis.


Het stadion is vernoemd naar de oudburgemeester van Hesperange: Alphonse Theis

Het stadion ligt er nog steeds bij zoals we het in 2003 verlieten. De toiletten zijn nog steeds van Villeroy-Boch. Het contrast met Virton kan niet groter zijn! Twee tribunes: één overdekte zittribune en een staantribune. Op die staantribune is ook de snackbar gevestigd. De spraakwaterval die daar achter het buffet staat herinneren we ons niet meer van vorig seizoen. We gaan ervan uit dat ze er vorig seizoen niet was, want ernaast kijken is vrij lastig… We nemen een broodje worst en een kop bouillon. Niet slecht en jammer dat de Goodyear commissie ergens in Virton plat ligt, want hier had het buitenland zich kunnen rehabiliteren. Deze straantribune is een ideaal doelwit voor ons nieuwste spandoek. Dat hangen we dan maar op. Zou het iemand begrijpen hier?


Stukje huisvlijt van de Lateral Boys in Hesperange!

Door naar de hoofdtribune, waar we ons nestelen om ons te richten op de wedstrijd. We zien dat Swift – de huidige nummer 6 in de Luxemburgse eredivisie – vandaag in het blauw-wit speelt; vorig jaar was het nog rood-wit. Fortuna gaat in het vertrouwde geel-groen spelen. De lijst met afwezigen blijkt behoorlijk te zijn. Geen Dario Cagnazzo (en die zien we dit seizoen ook niet meer…), Paul Janssen, Luc Janssen, Laszlo Meszaros, Dave Joosten, Edwin Hermans, Joos van Barneveld, Dave Zafarin en Gino Taihuttu…. Hopelijk keren er van hen deze week weer een aantal terug, anders wordt het lastig volgende week in Apeldoorn… Al die blessures leveren Thomas Janssen (linksback), Mauro Simone (rechtsbuiten) en Saladhin Aitjdag (middenveld) een basisplek op.

Op de tribune zien we dat er een kleine dertig supporters uit Sittard zijn gekomen. Vorig jaar waren er elf Fortunezen on tour. In Luxemburg spreekt dit duel niet echt aan. Want naast de dertig Fortunezen zijn hier ook nog hooguit 30 Luxemburgers. We gaan beginnen. Fortuna en Swift blijken behoorlijk aan elkaar gewaagd. En dat pleit met name voor Swift dat vorig seizoen Fortuna niet kon bijbenen en fors verloor. Nou ja, Fortuna is ook sterk gehavend vandaag. Verdedigend staat het allemaal wel redelijk, maar aanvallend is het allemaal te simpel. Aziz Moutawakil speelt aan de linkerflank weinig klaar net als Mauro Simone aan de rechterkant en dus komt Dirk Jan Derksen op een eiland te staan. Tsja, en dan kun je wel proberen Derksen te bereiken met lange ballen maar dat heeft totaal geen zin. Punt één komen ze zelden aan bij Derksen en punt twee als dat al wel lukt, dan blijkt het erg eenzaam op dat eiland waardoor Derksen de bal niet kwijt kan bij teamgenoten. Nee, hier kunnen we niet echt vrolijk van worden…


Is het verboden om binnen een straal van 20 meter van Derksen te komen??

Kansen tellen we dus nauwelijks in deze eerste helft. Fortuna wordt slechts eenmaal gevaarlijk als Moutawakil dreigt door te breken, maar hij wordt gehaakt op de rand van het strafschopgebied. Vrije trap voor Ronald Dassen, maar hij knalt in de muur. Vlak voor rust een soortgelijke situatie, alleen is de afstand tot de goal nu 35 meter. Toch trapt Dassen opnieuwe rechtstreeks op doel en opnieuw gaat de bal in de muur. De bal ketst terug, maar niet in de voeten van Dassen maar van een Luxemburger. Die tikt de bal richting Sven de Domenico. En De Domenico profiteert van de chaos bij ons achterin: iederee was namelijk naarvoren voor die vrije trap. De Domenico kan alleen af op Rein Baart en verschalkt onze keeper met een prachtig lobje: 1-0. Eigenlijk veel te mooi voor dit duel. Ruststand: 1-0.


De tweede helft kan beginnen!

In de tweede helft zien we dan een iets aanvallender Fortuna. De Luxemburgers moeten terug. Na zeven minuten zien we de eerste Sittardse wissel. Mauro Simone gaat eruit; Jordi Reneerkens komt erin. Weer een paar minuten later brengt Fortuna het duel in evenwicht. Vrije trap ergens aan de zijlijn ter hoogte van het strafschopgebied. Tom Daemen legt de bal bij de tweede paal en daar torent Joep op de Kamp boven alles en iedereen uit om de bal netjes binnen te knikken: 1-1.

Knappe goal van de vandaag 20 jaar geworden jongeling. Derksen pikt snel de bal uit het doel, blijkbaar wil hij hier nog winnen. Even later komt Morad Elarji Thomas Janssen aflossen op de linksback positie, maar Elarji gaat al vrij snel in de fout, waardoor Cherif Abdel Kadous zomaar vrij op Baart afkan. Hij pegelt op doel, maar het schot spat uiteen op de binnenkant van de paal en rolt richting cornervlag. Dan lijkt het gevaar geweken, maar Aldino Medina da Mata (ja ja het is een echt Luxemburgs elftal!!) denkt daar anders over. Hij slingert de bal voor het doel waar Eric Jongbluth koeltjes binnenkopt: 2-1.

Zo, we staan dus opnieuw op een achterstand. Helaas kan Fortuna niet echt de benodigde druk ontwikkelen op het Luxemburgse doel om de 2-2 af te dwingen. Chris Dekker wisselt nog tweemaal. Eerst komt Gino Facenna Ray Fränkel aflossen en even later verlaat Dassen geblesseerd het veld. Dekker moet een noodgreep toepassen: de al gewisselde Mauro Simone moet terug het veld in. Maar de grensrechter weigert daaraan mee te werken. Hij herkent Simone en ziet dat hij al gespeeld heeft. En dat mag niet! Hallo zeg, dit is een oefenduel, wie is die Pietje precies??? De scheidsrechter moet erbij komen, maar pas als de Luxemburgse coach zijn toestemming geeft, mag Mauro Simone terug het veld in…. Fortuna probeert nog wel vanalles, maar dit Swift is toch te sterk om zomaar overheen te lopen. En dus verliest Fortuna hier in Luxemburg met 2-1.

Niet verdiend, maar meer dan een gelijkspel had Fortuna ook niet verdiend. De stadionlampen gaan vrij snel uit, waardoor alleen nog de verlichting op de tribune aan is. En dat levert onderstaand schitterende plaatje op!


‘Stade Alphonse Theis’ by night!!

We verlaten Hesperange en gaan terug naar het noorden. Na twee uurtjes rijden zijn we terug in Sittard. Het was weer een bewogen dagje. Aanstaande vrijdag gaat het verder! Als we dan nog bestaan, tenminste…