3-3 Thuis tegen Utrecht. Niet verkeerd en al zeker niet de manier waarop. Het leek veel op die 3-3 tegen Vitesse twee seizoenen geleden, alhoewel die nog dramatischer was. De spelers hebben het eindelijk begrepen, het is: “Zitterd till I die”. Niets meer en niets minder. Complimenten aan Coock/Koning, nog 16 van dit soort wedstrijden en wie weet…
19 December 2000
Fortuna bijt eindelijk eens van zich af
Fortuna Sittard 3 FC Utrecht 3
Doelpuntenmakers: 17. Zwaanswijk 0-1; 57. Cramb 1-1; 59. Dirkx (ed) 1-2; 63. Hamming 2-2; 67. Landerl 3-2; 73. Kuyt 3-3
Opstelling: Baart, Van der Hoeven, Dirkx (64. Akerboom), Volmer, Emeran, Heering (83. Rook), Van Dieren, Haeldermans, Landerl, Gommans (53. Cramb), Hamming.
Toeschouwers: 5.000
Scheidsrechter: Schenkels
Geel (Fortuna): –
Rood (Fortuna): Landerl
Rond 19.45uur op deze woensdagavond betreden we voor het laatst dit jaar het Wagner & Partners Stadion. FC Utrecht is de tegenstander vanavond en dat zien en horen we onmiddellijk als we de tribunes beklimmen. De Sittardse opkomst is opnieuw briljant. Het laagterecord wat betreft bezoekersaantallen in het W&P Stadion dat vorige week gevestigd werd, blijft in de boeken, maar echt veel meer supporters dan vorige week zijn er ook niet!
Enfin, het is niet anders. Vandaag dus de tweede wedstrijd onder leiding van het (interim ??) duo Coocky/Koning. We zijn benieuwd of zij in staat zijn om de selectie wakker te schudden. Als we naar de opstelling kijken, zien we zowaar geen veranderingen ten opzichte van de wedstrijd tegen NAC. Dat is voorwaar goed nieuws, want dat geschuif van Verel leek me niet echt bevorderlijk voor de automatismen in ons spel (als er al sprake is van automatismen in ons spel…). Of toch, jawel er is wel een verandering. Hesp is geblesseerd en is er vandaag dus niet bij, met als gevolg dat Rein Baart zijn eredivisiedebuut maakt. Hmm, als dat maar goed gaat, want als je nog niet eens goed genoeg bent voor VVV, hoe kun je dan in hemelsnaam goed genoeg zijn voor ons? We zullen wel zien! Geen overbodige personele wijzigingen dus, gelukkig ook geen tactische veranderingen. Gewoon 4-4-2, lekker simpel, geen poespas, wel zo handig. Verder zien we dat Colin Cramb op de bank zit. Zijn disciplinaire straf is kwijtgescholden door de nieuwe bewindvoerders.
De tegenstander van vanavond luistert naar de naam: FC Utrecht. Als je tegen die ploeg moet aantreden in de Domstad heb je meestal een probleem. De stukken vliegen er daar vanaf en 90 minuten later sta je meestal met lege handen. In Nederland zeuren trainers tegenwoordig nogal over de gebrekkige instelling van spelers. De huidige generatie verdient teveel en wil niet meer tot de bodem gaan. Daar zal best iets van waar zijn, maar waarom gaat die ontwikkeling dan niet in Utrecht op?
Gelukkig is de wedstrijd niet in Utrecht maar in Sittard. En er gaapt nogal een verschil tussen Utrecht uit en thuis dit seizoen. De Fever Pitch statistics zijn opnieuw onduidelijk. Utrecht staat zevende in de PS@H-ranglijst en “overall” zijn ze negende. Grauwe middenmoot dus. Lopen er nog bekenden rond bij Utrecht? Zeker, ene Robert Roest bijvoorbeeld. Deze jarenlange steun en toeverlaat van Fortuna Sittard is teruggekeerd op het oude nest. Het zij hem gegund. Ik kan me trouwens niet aan de indruk onttrekken dat hij een paar kilo lichter is. Kan die nieuwe sportarts die we in dienst hebben genomen, ook daar eens naar kijken?
Zo ben je elkaars ploeggenoten en zo ben je elkaars tegenstander!
De wedstrijd staat onder leiding van ene Schenkels. De goeie man debuteert in Sittard en begint dus met een schone lei.
De wedstrijd. Utrecht trapt af en op de geluidsgolven van het Utrecht publiek kunnen we beginnen. Nu is het hoge volume van de Utrecht aanhang niet alleen aan hen te danken, maar ook aan Nijpels’ valwind, want af en toe horen we ook de Baandertside luid en duidelijk, terwijl die toch niet echt met een grote groep zijn. De wedstrijd begint onmiddellijk fel, met name aan onze linkerkant. Landerl geeft onmiddellijk zijn visitekaartje af bij Vreven, door een paar vervelende overtredingen te maken. En ook Stijn de Stofzuiger heeft zijn stofzuiger vandaag thuisgelaten en loopt met geslepen messen over het veld. Deze verbetenheid van de Fortunezen hebben we al tijden niet meer gezien.
Anyway, de eerste serieuze kans is zowaar voor ons. Heering knoopt aan bij zijn prestatie van vorige week en zet Hamming schuin vrij voor de goal. In de gauwigheid bedenkt hij dat een lob een goed idee is. Inderdaad, maar dat is niet makkelijk. Zo blijkt ook, want de bal eindigt op het dak van het doel. De wedstrijd gaat op en neer en na een minuutje of tien krijgt Utrecht een corner. Tanghe lepelt de bal op de voet van de volkomen vrijstaande Van den Bergh. Gelukkig tikt ie de bal net naast, maar hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat die Van de Bergh zo vrij kan staan? Het is niet de eerste keer dit seizoen dat tegenstanders vrij staan bij een standaardsituatie. Als die bal erin was gegaan, hadden we weer een volkomen onnodige goal geïncasseerd…
De wedstrijd gaat rustig verder en Utrecht krijgt weer een corner. En ja hoor, daar torent weer iemand hoog boven alles en iedereen uit. Deze keer is het Zwaanswijk en de bal slaat in als een bom: 0-1.
Wat een goedkope goal was dat weer. Wie was verantwoordelijk voor Zwaanswijk en waarom verzaakt die Fortunees op zo’n moment?
Nou ja, we moeten verder. Wat wel opvalt, is dat Baart een goeie uittrap heeft. Dat wil zeggen of die uittrap echt goed is weet ik niet, maar het is honderd keer beter dan dat gepiel van Hesp. Fortuna zit niet bij de pakken neer en probeert aanvallend een vuist te maken. Dat lukt slechts ten dele. Enerzijds omdat de verdediging van Utrecht redelijk staat. Anderzijds omdat de grensrechter staat de schutteren. De man is niet in staat om buitenspel redelijk in te schatten. Tuurlijk, geen enkele grensrechter kan vanuit de positie waar hij staat foutloos buitenspel bepalen, maar er zijn grenzen… En deze man, snapt er niet veel van. Oké als Heering alleen op Wapenaar afgaat staat hij inderdaad buitenspel, maar als na een minuutje of 25 Landerl alleen op het doel afgaat, kan iedere idioot zien dat het geen buitenspel is, maar hop daar gaat dat vlaggetje weer de lucht in….
Het levert Landerl een gele kaart op wegens aanmerkingen op de leiding. Een terechte gele kaart, want hij moet zijn bek houden. Maar het is wel een kaart die niet getoond was als de grensrechter zijn werk naar behoren had gedaan.
Voor de rest speelt de wedstrijd zich voornamelijk op het middenveld af. Daar wordt behoorlijk gebikkeld, met name aan onze linkerkant is het oog om oog, tand om tand. Het levert Kuyt een gele kaart op als hij Stijn de Stofzuiger doormidden trapt. Die Stijn de Stofzuiger speelt trouwens een zeer behoorlijke partij vandaag. Zijn technische hoogstandjes zijn vandaag functioneel en dat is al eens anders geweest….
In de laatste minuten wordt Fortuna dan weer wat sterker. Het levert één kans op uit een corner. Volmer doet eigenlijk alles goed, hij kopt de bal naar de grond, maar Bosschaart kan de bal op de doellijn keren. Ruststand: 0-1.
Kijk even niet naar de doelmond, maar rechts naast de goal.
Hmm, 0-1 dus. Is dat terecht? Misschien wel, misschien niet. Het was een evenwichtige eerste helft met een paar kansjes aan beide kanten. Zij benutten er één, wij niet dus zal het wel terecht zijn.
In de rust vandaag geen shoot-out competitie. Of preciezer, geen mede door “Freeride bike and board shop” mogelijk gemaakte shoot-out competitie. We vroegen ons dat vorige week al af, wat is de sponsorbijdrage van de “Freeride Bike and Board Shop” in de shoot-out competitie? Ik bedoel, je regelt vier viertallen (die komen voor niks), je regelt een paar pionnen en de speaker lult het aan mekaar. Hoeft dus niks te kosten, dus wat is nou de rol van deze sponsor??
In de rust vandaag ook niet dat vervelende “aftitelingmuziekje”, dat altijd veel te hard staat op Oost. Vandaag gewoon een kwartiertje muziek. Prima!
Tweede helft dan maar. Geen personele wijzigingen aan Sittardse kant en daar is ook geen aanleiding toe. We zijn benieuwd of Fortuna er nog een schepje bovenop kan doen, want dat is toch noodzakelijk om dit Utrecht te verslaan. Fortuna trapt af en ja hoor ze doen er een schepje bovenop. Toch wil het maar niet direct gevaarlijk worden voor Wapenaar. Dus grijpen Coock/Koning vrij snel in. Gommans gaat eruit, Cramb komt erin. Toch was dat niet echt een te verwachte wissel, want Gommans speelde niet slecht. Die jongen heeft absoluut potentie. Maar ja, Coock/Koning zullen wel denken dat Cramb beter is op dit moment. We zullen wel zien. Cramb werd overigens onthaald op een mix van applaus en gefluit. Fortuna zet dus aan en forceert een corner. Heering trapt de bal voor het doel en de bal verdwijnt in een mêlee van spelers. Als de bal er weer uit komt, ligt ie voor de voeten van Cramb terwijl Wapenaar op de grond ligt. Cramb raakt de bal half, maar half is goed genoeg: 1-1!!!
Cramb flikt het hem toch maar weer!
Vreemd, nu zie ik ineens alle Fortuna supporters juichen. Twee minuten geleden floot de helft Cramb nog uit! Cramb is geheel door het dolle heen en loopt naar de funtribune. Tja, het is me ook wat. Zo ben je geschorst voor de rest van het seizoen en een week later scoor je een belangrijke treffer. Het kan snel gaan in de voetballerij.
Fortuna is dus terug in de wedstrijd. We hebben er hard voor moeten vechten, maar het heeft zich geloond. Tenminste dat denk je dan. Niet dus…
Want wat gebeurt er een minuutje later aan de andere kant? Fortuna scoort weer: 1-2…. Bah bah bah wat een goedkope goal. Een ingooi van Utrecht wordt verlengd door Van der Hoeven en vervolgens in eigen doel gekopt door Dirkx. Kijk aan, dit is dus niet alleen een eigen doelpunt, het is ook nog een eigen assist… Hoe kon dat nu weer gebeuren? Punt 1, wat doet Van der Hoeven in godsnaam? Kop die bal desnoods corner, maar je gaat hem toch niet verlengen??? Punt 2, wat doet Dirkx? Tuurlijk, er was een communicatiestoornis tussen hem en Baart, maar dan nog. Als je Baart niet hebt gehoord, dan ga je toch niet de bal op eigen doel koppen???
Tja, zolang dit soort knulligheden niet uit ons spel verdwijnen, vechten we niet alleen tegen sterkere tegenstanders maar ook tegen ons zelf. En dat gevecht kunnen we natuurlijk nooit winnen.
We kunnen dus weer van vooraf aan beginnen. Maar toegegeven, de kopjes gaan niet naar beneden. Integendeel er gaat nog een schepje bovenop. De eerste die de gelijkmaker op zijn schoen krijgt is Van der Hoeven. Met hulp van Heering slalomt hij door de hele verdediging van Utrecht heen, maar het eenvoudigste gedeelte van zijn slalom (scoren) lukt niet. Tja het moest met links en Jochem is waarschijnlijk al blij als die linkerpoot nog aan zijn lichaam zit na een schot, waar de bal vervolgens terechtkomt is duidelijk bijzaak. Jammer, want het was een mooie kans die Van der Hoeven enige rehabilitatie had kunnen opleveren.
Nu is Van der Hoeven van nature ook geen aanvaller, dus misschien is het verstandiger om het maken van doelpunten maar aan onze spitsen over te laten. En daar staan er twee van op het veld. De bal komt op links bij Cramb terecht en die ziet Hamming vrijstaan tussen de twee centrale verdedigers van Utrecht. Dat klopt, maar hoe krijg je de bal daar dan? Nou door een loepzuivere pass uit de mouw te schudden. Oké, maar dan is de hoek toch vrij moeilijk, dus hoe krijgt Hamming die bal dan in de goal? Nou door de bal diagonaal binnenkant paal in te koppen. Ah zo: 2-2!!
Wat een beauty van een treffer was dat zeg. Schitterende assist, schitterende afwerking. Een tien met een griffel! En dus heeft Cramb binnen tien minuten een doelpunt en een assist achter zijn naam. Niet slecht en zijn wissel voor Gommans is dus meer dan gerechtvaardigd.
Ha, ha, wat een veerkracht zomaar ineens bij Fortuna. De koek zal nu wel op zijn, of niet soms? Ehh nee, we gaan rustig verder. Utrecht ligt op de pijnbank en de duimschroeven worden nog een slagje aangedraaid. De volgende die de trekker overhaalt is Landerl. Nu weet iedereen dat Landerl een fantastische actie in huis heeft, dus voor veel dreiging zorgt, maar als hij het doel in het vizier krijgt slaat de paniek toe. Zo ook nu, hij worstelt zich knap langs een aantal verdedigers en produceert me toch een lamlendig rollertje. En wat wordt dat lamlendige rollertje toch gevolgd door een lamlendige grabbelpartij van Wapenaar: 3-2!!!
Nee Vreven, hier is niets meer aan te doen!
Een behoorlijk blunder dus van Wapenaar, maar daar maalt verder niemand om in Sittard. Landerl fungeert als piek op het hoofd van Coocky en de rest van de selectie hangt als kerstbal in De Koning.
Fortuna heeft nu duidelijk de wedstrijd in handen. De Utrechtenaren worden hier gewoon afgebluft en dat zal ze dit seizoen nog niet al te vaak zijn gebeurd. Maar ja, ik had het zojuist al over goedkope doelpunten weggeven. Daar zien we vijf minuten later weer een mooi voorbeeld van. Vrije trap voor Utrecht ergens halverwege onze helft. Fortuna reorganiseert niet snel genoeg achterin. Utrecht neemt de bal snel (ondanks dat Van Dieren een poging doet dat te verhinderen). Bal komt bij Kuyt terecht, die wel heel erg eenvoudig “op zijn Bombardas” wegdraait bij de voor Dirkx ingevallen Akerboom en krult de bal mooi in de verre hoek: 3-3. Tuurlijk, mooi uitgevoerd door Kuyt, maar het mag ook allemaal….
Dan staan er nog een twintigtal minuten op de klok en kan de winnende treffer aan beide kanten vallen. Het spel speelt zich nu op het scherpst van de snede af. Het lijkt verdacht veel op Engels voetbal. De stemming wordt alleen nog maar grimmiger als meneertje Vreven het nodig vindt overtollig spuug in het gezicht van Hamming te deponeren. Ik had dat trouwens niet van Vreven verwacht. Ik heb best wel een hoop respect voor die man. De manier waarop hij een wedstrijd beleeft, zou een hoop spelers tot voorbeeld kunnen strekken, maar dat krediet verspeelt hij hier toch eventjes.
Buiten het veld gaat het er ook hard aan toe. Op zuid noteren we een enorme vuurwerkbom. Een of andere idioot probeerde die bom het veld op te gooien, maar raakte het dak van de tribune waardoor de bom als een boemerang terugkwam en in het eigen vak ontplofte. Snugger….
Op het veld gaan de Fortunezen nu op bezoek bij Vreven. Deze toch niet zo sympathieke Belg moet het ontgelden. Hamming is de eerste die wraak neemt als ie Vreven op zijn voeten gaat staan. Ik wil het allemaal niet goed praten en echt professioneel is het niet, maar dit is wel een echte wedstrijd aan het worden. Het hoort er nu eenmaal bij. De Fortunezen zijn hun huid zo duur mogelijk aan het verkopen en als ze dat de afgelopen weken hadden gedaan, hadden we nu vast meer punten gehad. Dan maakt Fortuna toch een foutje in hun strijd tegen Vreven. De enige die zich rustig moet houden aan onze kant is Landerl. Hij heeft al geel en moet dus uitkijken. En laat nu juist hij Vreven een doodschop verkopen…
Die schop had Vreven al ruimschoots verdiend, maar had niet één van de andere negen veldspelers het vonnis kunnen voltrekken?
Blijkbaar niet en dus krijgt Landerl (terecht) zijn tweede gele kaart. Maar we hebben geluk, want die Schenkels is helemaal (nog) niet geschikt voor eredivisie voetbal. Hij heeft namelijk niet in de gaten dat hij Landerl al geel heeft gegeven. Dat wil zeggen hij denkt van wel, maar heeft het blijkbaar niet genoteerd. Hij consulteert een grensrechter, maar die weet het ook niet. Kan ook niet want die man weet alleen wat foutief vlaggen voor buitenspel is. Landerl lijkt er mee weg te komen, maar dan schiet Adelaar de scheids te hulp. De trainer van Utrecht maakt de vierde official erop attent dat Landerl al geel heeft. Die man sliep blijkbaar, maar haalt nu zijn notitieboekje erbij en inderdaad, Landerl had al geel. De scheids kijkt in zijn richting en tja dan moet Landerl er alsnog vanaf…
Landerl blaast de aftocht…
Hoe moeten we die actie van Adelaar omschrijven? Nou het begint met een “M” en het eindigt op “atennaaierij”! Nu moet ik toegeven dat ik als ik Adelaar was geweest hetzelfde had gedaan. Maar toch, waar is die scheids mee bezig…..
Goed we moeten dus nog tien minuten verder met tien man en hopen dat we dat puntje over de streep trekken. Direct volgt er een meesterzet van Coock/Koning. Rook vervangt de moegestreden maar opnieuw overtuigende Heering. En Rook is natuurlijk de man die dit seizoen al enkele rode kaarten heeft versierd. Rook begint ook onmiddellijk te schoffelen, maar een rode kaart uitlokken lukt niet. In die laatste minuten komt Utrecht nog tweemaal gevaarlijk dichtbij ons doel. De eerste maal via een vrije trap van Van de Bergh, die gelukkig hoog over gaat. En de tweede maal diep in blessuretijd. Het gebeurt allemaal in ons strafschopgebied. Daar heerst algehele chaos vooral omdat de scheidsrechter niets meer ziet. We zien bijvoorbeeld dat een Utrechtenaar een speler van ons simpel wegduwt. Een duidelijkere overtreding kun je niet maken, maar het ontgaat de scheids en nog erger, de grensrechter aan onze kant ook. Hoe kan die grens dat nou missen? Gevolg is wel dat Utrecht (Kuyt?) een enorme kans krijgt, maar die gaat er gelukkig niet in. En zo eindigt deze enerverende wedstrijd op 3-3.
De uitslag lijkt me terecht, want alhoewel we over het geheel gezien de iets betere ploeg waren, geven we de doelpunten domweg te simpel weg en dan kun je niet winnen. Een puntje dus voor ons. Dat schiet natuurlijk niet op, maar de manier waarop is hoopgevend. Als we het restant van de competitie zo spelen en hier en daar een beetje geluk hebben, is er nog een sprankje hoop. Mocht het niet meer lukken, maar spelen we zoals vandaag, dan gaan we wel eervol onderuit en dat is makkelijker te accepteren dan nederlagen alla Telstar. Tot volgend jaar!
