Vrijdag 17 maart 2006: BV Veendam-Fortuna. Snijdende koude, een opstootje aan het hek, een mooie busreis vol verbroedering, maar bovenal een gelijkspel dat aanvoelt als een morele overwinning. Veendam is en blijft speciaal.
17 Maart 2006
Gelijkspel voelt als morele overwinning
BV Veendam 2 Fortuna Sittard 2
Doelpuntenmakers: 22. Wiekens 1-0; 48. Hamming (pen) 2-0; 89. Taiwo (pen) 2-1; 90+2. Taiwo 2-2
Opstelling: Thijssen, Simone, Akerboom, Dassen (58. Lord), Hermans, Meszaros, Op den Kamp, Van Barneveld (58. Grabovac), Garritsen, Moutawakil, Taiwo.
Toeschouwers: 2.783
Scheidsrechter: Heins
Geel (Fortuna): Simone, Op den Kamp
Rood (Fortuna): –
Eerst even terug naar afgelopen maandag, de thuiswedstijd tegen FC Dordrecht. Met blijkbaar slecht gekozen bewoordingen als “bengeltjes” en “schreeuwlelijkjes” heb ik bepaalde mensen onbewust tekort gedaan. Gelieve hier vooral niet teveel waarde aan te ontlenen, het is in een momentopname geschreven, niet meer of minder. TMD is controversieel, het is de aard van het beestje. De generatiekloof laat zich niettemin gelden.
Veendam is en blijft speciaal. Met herinneringen aan de kennismaking met Albino Muto, waarschijnlijk de meeste kleurrijke en dankbare mens die ik in 25 jaar betaald voetbal heb mogen meemaken. Of de terugtocht in beestachtig noodweer. Als slecht weer-specialist was ik in mijn nopjes die dag, maar wat was het stil op de achterbank. Of de ontmoeting van vorig seizoen. Een heenrit waarin we liefst vier keer in de file kwamen en die me blijkbaar zo van mijn stuk bracht dat ik op de terugweg een afslag naar Groningen nam. Veendam staat hoog genoteerd op mijn lijstje met favoriete bestemmingen, mede door de rust die de omgeving uitstraalt. Ik word er bijna melancholisch van.
Met dank aan het financiële bijspringen van de spelers en naar verluid ook de technische staf reizen vandaag zo’n dertig Fortunezen met de supportersbus richting het hoge noorden. Als we in Sittard vertrekken, rijdt achter ons nog een auto met daarin enkele hoofdzakelijk jonge Fortunezen. Ter hoogte van Kessel passeren we hen weer, ze staan gepanneerd langs de kant van de weg. Later horen we dat er mechanische bijstand heeft plaatsgevonden, maar de bestuurder durft het niet meer aan om zijn bolide richting Veendam te sturen. Zonde. Ter hoogte van Baarlo komt busleider Rob Poulssen ons melden dat SBS6 heeft gebeld. Of wij interesse hebben om ons te laten interviewen bij aankomst in Veendam. Het antwoord is eensluidend: nee.
De heenreis verloopt overigens volkomen vlekkeloos. Geen files, geen onnodig oponthoud. Als we in Veendam aankomen, zie ik iets dat mijn stemming er echter niet beter op doet worden: een fontein met daaraan centimeters lange ijspegels. Het moet welhaast erg koud zijn buiten en aan kou heb ik de laatste tijd een broertje dood. Sinds begin december kamp ik met gezondheidsklachten en kou is hier voor een groot deel debet aan, gebrek aan beweging doet de rest. Uiteraard beginnen ook de vele bezoeken aan tochtige uitvakken stilaan hun tol te eisen. Hoewel ook ik regelmatig voor Sportkanaal onderuit zak, vind ik dat er toch niets boven het volgen van voetbal in een stadion gaat. Ik moet het hebben van de geur van gras, heerlijk.
Bij de Langeleegte staat ons inderdaad een camerateam van SBS6 op te wachten. Wij blijven dus keurig in bus, totdat zij hun werk hebben gedaan. Als ik uitstap, merk ik al snel op dat mijn grote vrees wel eens bewaarheid kan gaan worden, het is echt bitter koud en het toch verschrikkelijk in ons vak. Als allerlei plichtpegingen zoals het bevestiging van de spandoeken zijn voldaan, gaan onze ogen over de tribune aan de lange zijde op zoek naar een bijzondere roodharige supporter van de thuisploeg. Deze Veenkoloniaal zorgde er vorig seizoen in zijn eentje voor dat er door zijn opruiende houding behoorlijk wat sfeer in ons vak ontstond. John en Eppo hebben alvast een verrassing voor hem: rode pruiken. We kunnen onze “rooie vriend” echter in de verste verte niet ontwaren.
Onder leiding van John beginnen we zelfs met het inzetten van diverse liedjes, maar hij houdt zich vooralsnog verborgen in de menigte. Een wat langere lotgenot van hem laat zich daarentegen wel gelden in woord en gebaar, hetgeen tot ludieke taferelen over en weer leidt.Inmiddels staan ook scheidrechter Don Heins, zijn assistenten en de 22 spelers op de mat. Als ik naar de opstelling van BV Veendam kijk, zie ik dat maar liefst 10 van 11 spelers over een redelijke tot zeer ruime ervaring in het betaald voetbal beschikken, met Ronald “Hammigol” Hamming voor ons natuurlijk als meest bekende.
Bij Fortuna één wijziging ten opzichte van maandag: Joos van Barneveld keert terug uit een schorsing, waardoor Zarko Grabovac naar de bank verhuist. Tommie Daemen was maandag ziek en is nog steeds niet voldoende hersteld. Trainer Dekker heeft ook een nuanceverschil in de veldbezetting aangebracht. Aanvoerder Dassen is vrije man en speelt vooral als extra verdediger, hetgeen in een 5-3-2 variant resulteert, kortom veredeld betonvoetbal. Maar waar gaat het ook allemaal om? Des keizers baard, want ook Veendam is uitgevoetbald voor de prijzen. En dat blijkt ook tijdens de wedstrijd. Niet dat het zomeravondvoetbal is wat we krijgen voorgeschoteld, daarvoor is natuurlijk veel te koud. Maar als zo vaak zakt Fortuna in en de tegenstander bakt er ook niet al te veel van. Het zijn vooral vrije trappen en hoekschoppen die voor gevaar zorgen. De verdediging van Fortuna slaagt er namelijk onder leiding van Dassen in om vrij weinig ruimte prijs te geven en aan de overkant beschikken vooral Slor en Wiekens over voldoende dienstjaren om niet in paniek te geraken van de grillige Wasiu Taiwo en de nog steeds van hoogverraad verdachte Moutawakil.
Maar het zal de door de wolgeverfde Fortunees niet verbazen dat het vroeg of laat toch nog wel fout zal gaan. En vandaag is dat redelijk vroeg. Halverwege de eerste helft mag Buurmeijer op rechts een hoekschop nemen. Deze wordt uitverdedigd, maar de bal komt tot bij Lip en uitgerekend de minst ervaren Veendammer scoort met een volley de 1-0. Veendam krijgt een hele tijd later een redelijk kans als Buurmeijer een voorzet van Lip net naast kopt. We schrijven inmiddels minuut 38 en jawel, de gebeden worden verhoord. “De Rooie” duikt ineens op en het uitvak schiet in de hoogste versnelling.
Fortuna krijgt nog een kansje uit een vrije trap van Hermans, maar die schiet recht in de handen van Diteweg. Aan de overkant komen we nog goed weg als Thijssen en Op den Kamp op elkaar botsen, maar Hamming profiteert niet.Rust. De Goodyear Commissie heeft vandaag al haar werk gedaan voor het beginsignaal van scheidsrechter Heins. We nuttigden een broodje hamburger met de sauzen curry en mayonaise. Daaraan ging allereerst een wel heel lange wachttijd vooraf, vooraleer we onze bestelling ontvingen. En om te juichen was het zeker niet. Het geheel was warm, wat al mooi meegenomen was bij de gegeven weersomstandigheid. Maar de hamburger was wel bijzonder plat, erg droog en met grote Calvinistische pietluttigheid waren een paar drupjes saus aangebracht. De smaak kwam overeen met iets ondefinieerbaars, kortom niet best. Laten we het daar maar bij houden.
De tweede helft is koud aan de gang, of we kunnen ons gaan opmaken voor iets als een koude kermis. Angelo Simone heeft een tegenstander onderuitgehaald in het strafschopgebied en scheids Heins vindt dat een strafschop. Simone wordt echter niet van geel voorzien, een niet onbelangrijk detail, naar later zal blijken. Neemt niet weg dat Hamming achter de bal staat voor het vonnis en dat voltrekt hij dan ook vlekkeloos, 2-0.
Wedstrijd gespeeld, zou je denken. Dat lijkt er absoluut op, want wat Fortuna ook probeert, alle ballen die richting Wiekens en Slor gaan, komen weer minstens zo hard terug richting het doel van Willem-Jan Thijssen. Dekker vervangt Dassen door de als voetballer weer tot leven gewekte Lord en Grabovac voor Van Barneveld, maar ook de twee verse aanvallers kunnen geen potten breken. Wie dat wel doet zijn enkele heethoofdige Veenkolonialen. Een ervan is volgens mijn omstanders gehuld in een FC Groningenshirt, foei. Er wordt wat over en weer geroepen, maar als mijn buurman (geen namen, geen feiten) zijn duit in het zakje doet, slaan de stoppen aan de overkant door. Een priemende vinger gaat allereerst in de richting van mijn buurman, gevolgd door een zwaaiend gebaar. Uiteraard kunnen wij de Veenkoloniaal slechts tot aan het hek tegemoet komen, maar daarop wacht hij niet. In razende vaart vliegt hij op het hek af, alwaar inmiddels ook enkele Fortunezen zijn gearriveerd. Een andere Veenkoloniaal is inmiddels tot op de afrastering geklommen en wil de sprong wagen. Enkele Veendamse stewards zijn net op tijd om de idioot een genadeloze afgang te sparen. Met zeer grote waarschijnlijkheid was hij in de punten van hek beland en niet in ons vak. Onze steward Appie slaagt erin om bij ons de gemoederen te bedaren. Ernstige dingen gebeurden er gelukkig niet.
Inmiddels lik ik mijn wonden, aangezien in ik een soort John Cleese-achtige toestand onderuit ben gegaan in mijn gang richting het hek. Ik zie er niet uit. Wie zich overigens afzijdig hield van alle taferelen, was “onze Rooie”. Hoewel hij toch heel wat idioom in verschillende talen naar zijn hoofd kreeg geslingerd, bleef hij waardig in zijn houding en liet zich niet verleiden tot domme dingen. Uitdelen en incasseren, zo hoort het, klasse Rooie!
De gelederen herstellen zich, maar of het door de val kwam of de kou of een combinatie van beide, ik voel me niet meer al te best en moet even gaan zitten. Mijn zicht is slecht, ik zie hoodzakelijk zwart voor mijn ogen. Waldorf en de Waarnemer hebben in de gaten dat ik er niet al te fris bij zit en informeren beurtelings naar mijn toestand. Die wordt niet echt beter, maar met het beperkte zicht dat ik heb, zie ik dat we inmiddels op twee minuten van het voor mij verlossende einde zijn. Dat niet alleen ik zwart voor ogen zie, maar ook Wiekens, blijkt op het veld. Of het is de op de volle snelheid liggende Lord ineens naast hem óf een verstandsverbijstering, maar Wiekens terkt Lord onderuit in het strafschopgebied. Heins heeft het tafereel van nabij gevolgd en is resoluut: strafschop voor Fortuna én rood voor Wiekens. Bij Veendam zijn ze woest, want daar waar Heins Simone niet boekte, stuurt hij (overigens terecht: Neerhalen tegenstander in scoringspositie, geen medespeler in de buurt die kon corrigeren) Wiekens direct van het veld. En laat nou juist Simone even vantevoren zijn geboekt voor het maken van een Schwalbe…..
Hoe dan ook: Wasiu Taiwo treedt aan voor de strafschop en met zijn zwakkere rechter (!) scoort hij de aansluitingstreffer, 1-2.
Is er nog tijd? Jawel, exact 52 seconden officiële speeltijd. Fortuna gaat va banque met Aki als extra spits. Maar de tijd tikt gestaag weg. Ergens diep in de blessuretijd ramt sterkhouder László Mészáros een afgeslagen aanval met een volley ineens naar voren. Maar liefst drie Fortunezen glippen door de buitenspelval en staan oog in oog met Diteweg. Ze gebruiken hun verstand en laten de kans aan Taiwo en die laat Ditewig kansloos, 2-2!
In goed twee minuten tijd herstelt Fortuna en vooral Wasiu Taiwo met seizoentreffers 15 en 16 een uitzichtloze situatie. De twee zotten die ons eerder te lijf wilden, hangen nu samen met een stuk of wat andere idioten klaar in de hekken om een pitch invasion in te zetten, maar de stewards grijpen wederom tijdig in. Heins heeft dat ook gezien en maakt vrijwel direct erna een einde aan de partij. De spelers komen ons bedanken, Ed “raket” Hermans voorop. Met zowat mijn laatste krachten schud ik zijn hand en herinner hem aan zijn uitspraak van afgelopen maandag (“Ik hoop dat wij jullie ons vrijdag kunnen bedanken, wij hebben jullie al zo vaak bedankt”), welke hij zich feilloos weet te herinneren getuige zijn grijns.
Wat kan voetbal toch mooi zijn! Met een stel handen waarvan de vingers inmiddels door verkleumingsverschijnselen in een hoek van 45 graden staan, assisteer ik Waldorf met het losmaken van een spandoek. Het duurt even, maar het lukt wonderwel.Op de terugweg is het feest in de bus. Uiteraard door het niet meer verwachte sportieve resultaat, maar ook vanwege de verjaardag van een hoogwaardigheidsbekleder niet ver van mijn woonplaats. De sfeer is fantastisch: jong, iets ouder en nog iets ouder gaan hand in hand in het feestgedruis.
Van deze mooie gelegenheid wil ik dan ook gebruik maken om iedereen te bedanken met wie ik de afgelopen vijfeneenhalf jaar aan Fortuna Online heb gewerkt. Reeds vorig seizoen kondigde ik mijn afscheid aan, Thies en Chris wisten me echter toen te overreden om er nog een jaar aan te plakken. Dat geschiedde en ik moet bekennen dat ik, ondanks alle sportieve tegenwind, het niet had willen missen. Jongens bedankt! Vanwege de reeds gememoreerde opkomende generatiekloof, acht ik het verstandiger om er een punt achter te zetten. Helaas werd dat gevoel nog eens versterkt door het schandalige optreden van enkele mensen afgelopen maandag. Het enige dat ik nog wilde, afscheid nemen op een hoogtepunt, is er dus gisteren gekomen.
Tot slot nog een woord van dank aan iedereen die met plezier de werken van TMD tot zich heeft genomen, ik deed het graag met het mooiste middel dat ik mij kon wensen: het geschreven woord.
Wash away the shame, take away the pain. Voetbal is mooi, maak het niet kapot. Het ga jullie alle goed!
Gegroet,
TMD
