Op 4 juli 1997 maakt Fortuna wereldkundig dat ze drie Roemenen hebben gecontracteerd. Eén van hen is Cosmin. Hij is dan 22 jaar oud en afkomstig van Universitate Cluj. Niemand die ooit van hem gehoord heeft, maar ja zo iemand geef je dan maar het voordeel van de twijfel.
Volgens Verbeek is Cosmin een groeibriljant, die net als maatje Banceu in het tweede zal moeten rijpen. Dit verklaart mede waarom we het eerste jaar hoegenaamd niks van Cosmin horen. Ja zo af en toe pikt hij een doelpuntje mee in het tweede, maar of er enige vooruitgang is blijft onduidelijk.
Ook blijft onduidelijk in hoeverre de overgang van Roemenië naar Nederland verteerd wordt. Ja, hij schijnt op cursus Nederlands te zitten, maar of het wil vlotten is onduidelijk.
In het tweede seizoen moet de man die hem haalde het veld ruimen en kiest Van Marwijk voor het droomduo Jeffrey/Hamming. Er is dus geen plek voor Cosmin, zeker als ook Simons zich stormachtig begint te ontwikkelen. Verder dan een aantal doelpunten in het tweede komt Cosmin niet, maar of hij er onder lijdt, blijft onhelder.
Het eerste vege teken dat het niet echt goed gaat, komt er als Banceu besluit Fortuna te verlaten. Aan de vooravond van het seizoen 99/00 zit Cosmin dus alleen. Ja, Zegrean is er nog wel, maar dat is een man van een andere generatie.
Fortuna draait stroef en zo af en toe krijgt Cosmin een kans. In Alkmaar zelfs 45 minuten, zoveel speeltijd heeft hij in het eerste nog nooit gehad. Dit is dus een serieuze kans voor hem, maar hij bakt er niks van ondanks de onvoorwaardelijke steun van het publiek.
Einde verhaal lijkt het, maar er komt nog een nieuw kansje. We schrijven 19 december 1999. Fortuna staat op een degradatieplek en als afsluiter van de eerste seizoenshelft komt Vitesse op bezoek. We hebben de punten dus hard nodig, maar de laatste die je dan in Sittard wilt zien verschijnen is Vitesse…
Er zijn nog slechts 6.000 mensen op deze ontmoeting afgekomen, velen hebben het geloof in een goede afloop dus al opgegeven. Wat een moeizame avond lijkt te worden, wordt in werkelijkheid een turbulente avond. Bij rust leidt Vitesse met 0-1, mede dankzij Luinge die Fortuna een strafschop onthoudt.
Dat incident brengt het publiek in extase. En dat slaat in de tweede helft over op Fortuna zeker als Hamming direct de gelijkmaker scoort. Kreek brengt Vitesse weer op voorsprong, maar Hamming maakt dat 10 minuten voor tijd opnieuw ongedaan. Twee minuten later volgt dan de grootste deceptie ooit voor Van Zwam, die een terugspeelbal in de voeten van Sikora schuift. Die scoort en in shock toestand stromen de tribunes leeg.
Een man of 4.000 zien dan tot ieders verbazing dat Volmer nog de gelijkmaker scoort in blessuretijd. Maat wat niemand heeft gezien is dat Cosmin dan al ingevallen is voor Zegrean. Cosmin valt nooit op en in deze roerige wedstrijd al helemaal niet.
Luinge heeft nog enige minuten blessuretijd in petto, Vitesse ligt KO en Roest geeft de bal een hengst naar het Vitesse strafschopgebied. En daar staat Cosmin. In een roes plukt hij die bal uit de lucht, hij controleert hem in de aanname, passeert een Arnhemmer en komt dan oog in oog met Jevric. Die passeert hij ook en dan is het doel leeg.
Hier is zijn kans op eeuwige Sittardse roem. Hier heeft hij drie jaar voor moeten afzien op koude doordeweekse avonden als het tweede speelde voor 10 toeschouwers. Nu kan hij voor zichzelf aantonen dat de overgang van Roemenië naar Nederland die hem zoveel moeite heeft gekost wel de moeite waard is geweest.
Hij hoeft maar binnen te trappen, maar voor hij daar aan toekomt lapt Jevric hem pootje. Weg kans, weg droom en terwijl hij met zijn snufferd in het gras ligt, ziet hij hoe Landerl deze niet te missen kans toch mist. Het werd dus niet eens een assist, het werd helemaal niks…
RW
