In het derde nummer van ‘Nao Veure’ legt mister Fortuna René Maessen uit wat de woorden ‘respect’ en ‘fan zijn’ betekenen. Vrij belerend allemaal, zoals René ook al aangeeft, dus dat aspect laten we maar ter zijde. Echter er zijn andere redenen om toch eens even stil te staan bij zijn column…


Ga naar wikipedia vul het woord ‘respect’ in bij de zoekopdrachtbalk. Je leest dan het volgende: “Respect betekent aanzien, eerbied of waardering, die men heeft voor (of ontvangt van) iemand vanwege zijn kwaliteiten, prestaties of vaardigheden. Het woord betekent oorspronkelijk “omzien naar”, en vandaar “rekening houden met”.

In het burgerlijk taalgebruik wordt respect vaak verbonden aan iemands positie op de maatschappelijke ladder of de mate waarin iemand een maatschappelijke waardering heeft weten op te roepen. Men kan respect opbrengen voor iemands opvattingen of rechten, of voor materiële zaken zoals andermans eigendom. Zo kan men de opvattingen van een ander respecteren, ook als men die opvattingen niet deelt. Men laat dan de ander in zijn waarde. Wanneer men respect voelt voor de uitzonderlijke kwaliteiten van een persoon, bijvoorbeeld voor de grote virtuositeit van een violist, dan gaat de waardering zelfs over in ontzag.

Maar vaak is er ook een rituele component, die tot uitdrukking komt in het eisen van respect. Respect wordt dan afgedwongen door verbale en non-verbale communicatiecomponenten: wie respect eist, wil niet worden tegengesproken, en zoekt soms bewijzen van het ontzag dat, of zelfs de angst die, de ander voelt. Men gaat aldus het conflict juist aan, met het doel te winnen. Respect krijgen wordt de norm, niet respect geven. Het is op zo’n manier een uiting van eigen minderwaardigheidsgevoelens die men op een subassertieve manier probeert te compenseren. Respect is nodig in de samenleving”.

Wie vervolgens René Maessen‘s column leest, leest het volgende vanaf regel twee: “Respect betekent aanzien, eerbied of waardering, die men heeft voor (of ontvangt van) iemand vanwege zijn kwaliteiten, prestaties of vaardigheden. Het woord betekent oorspronkelijk “omzien naar”, en vandaar “rekening houden met”. In het burgerlijk taalgebruik wordt respect vaak verbonden aan iemands positie op de maatschappelijke ladder of de mate waarin iemand een maatschappelijke waardering heeft weten op te roepen. Men kan respect opbrengen voor iemands opvattingen of rechten, of voor materiële zaken zoals andermans eigendom. Zo kan men de opvattingen van een ander respecteren, ook als men die opvattingen niet deelt. Men laat dan de ander in zijn waarde. Wanneer men respect voelt voor de uitzonderlijke kwaliteiten van een persoon, bijvoorbeeld voor de dribbelkunsten van een voetballer, dan gaat de waardering zelfs over in ontzag.

Maar vaak is er ook een rituele component, die tot uitdrukking komt in het eisen van respect. Respect wordt dan afgedwongen door verbale en non-verbale communicatiecomponenten: wie respect eist, wil niet worden tegengesproken, en zoekt soms bewijzen van het ontzag dat, of zelfs de angst die, de ander voelt. Men gaat aldus het conflict juist aan, met het doel te winnen. Respect krijgen wordt de norm, niet respect geven. Het is op zo’n manier een uiting van eigen minderwaardigheidsgevoelens die men op een subassertieve manier probeert te compenseren. Respect is nodig in de samenleving.”

Tot zoverre het eerste derde gedeelte van René’s column: de grote violist werd een dribbelende voetballer. Als je nog steeds op wikipedia bent, vul dan nu ‘fan’ bij de zoekopdrachtbalk in. Je leest dan het volgende: “Een fan is een enthousiast bewonderaar of liefhebber van een publiek persoon, muziekgroep, schrijver, kunstenaar, televisieserie, film, et cetera. Het woord is een afkorting van het Engelse ‘fanatic’ en werd aan het eind van de negentiende eeuw in Amerika geïntroduceerd als een benaming voor een gedreven aanhanger van een honkbalteam. Hoewel tegenwoordig de term ‘fan’ in deze context nog wel in zwang is (bijvoorbeeld PSV-fan), wordt voor fanatieke sportliefhebbers vaker het synoniem supporter gebruikt.

Soms organiseren fans zich in zogenaamde fanclubs, schrijven fanbrieven (of fanmail) aan hun idolen in de hoop op positieve respons en onderhouden of volgen fansites (pagina’s op het Internet) over het idool. Een fan is vaak intensief met zijn idool bezig en steekt daar doorgaans veel tijd, geld en moeite in.”

We pakken nu de draad weer op in René’s column en lezen het volgende: “Een fan is een enthousiast bewonderaar of liefhebber van een publiek persoon, muziekgroep, schrijver, kunstenaar, televisieserie, film, voetbalclub, et cetera. Het woord is een afkorting van het Engelse ‘fanatic’ en werd aan het eind van de negentiende eeuw in Amerika geïntroduceerd als een benaming voor een gedreven aanhanger van een honkbalteam. Hoewel tegenwoordig de term ‘fan’ in deze context nog wel in zwang is (bijvoorbeeld Fortuna-fan), wordt voor fanatieke sportliefhebbers vaker het synoniem supporter gebruikt.

Soms organiseren fans zich in zogenaamde fanclubs (supportersverenigingen zoals S.V. Nao Veure), schrijven fanbrieven (of fanmail) aan hun idolen in de hoop op positieve respons en onderhouden of volgen fansites (pagina’s op het Internet) over het idool. Een fan is vaak intensief met zijn idool bezig en steekt daar doorgaans veel tijd, geld en moeite in.”

Tot zoverre het tweede derde gedeelte van René’s column waarin een voetbalclub en de SV Nao Veure ten tonele verschijnen en een PSV fan een Fortuna fan wordt.

René, dit heet plagiaat en elke leerling of student krijgt met de paplepel ingegoten dat dit niet kan. Daar zijn drie redenen voor:

1) Van knippen en plakken leer je niets.
2) Het getuigt van weinig respect ten opzichte van de auteur van het originele stuk dat je hem niet noemt.
3) Het getuigt van weinig respect ten opzichte van de (betalende) lezer dat je hem bedondert (je hebt dit stukje namelijk in vijf minuten in mekaar geknutseld)….

Reden 2 en 3 zijn in het kader van de boodschap van deze column vrij pijnlijke conclusies, René. Maar kom, misschien heb je je dit allemaal niet gerealiseerd. Desondanks willen we toch benadrukken dat een scholier een ‘1″ zou krijgen als hij een werkstuk zou inleveren zoals jouw column (een student aan een universiteit moet rekening houden met een schorsing van enkele maanden). En daar zijn zoals gezegd goede redenen voor, die alles met respect te maken hebben. Respect namelijk voor het geschreven woord.

Dan terug naar de boodschap. We zijn het namelijk met jou (of met Wikipedia) eens dat het woord respect in de laatste jaren een hol begrip is geworden in Nederland. Fortuna Online gebruikt dan ook liever de onbesmette term ‘waardering’, of cynisch de term ‘respek’. Als website die zo nu en dan nogal kritisch is over het beleid van de club en dan met name de verpersoonlijking van dat beleid (Hans Erkens) willen we dat wel uitleggen. Voor die ‘verantwoordelijkheid’ lopen we niet weg.

Ten eerste, we zijn fan van Fortuna Sittard; niet van Hans Erkens of welke medewerker dan ook. Als het niet goed gaat met de club (en dat gaat het niet, daar zullen we het toch wel over eens zijn?) dan kun je de club geen grotere dienst bewijzen dan dat aan de kaak te stellen. Beter ‘fanschap’ bestaat niet. Dit staat ook allemaal netjes beschreven in de historie van de LB (en dat geldt voor Fortuna Online in zijn algemeenheid).

Ten tweede, we zouden dolgraag onze waardering uitspreken over het werk dat Hans Erkens verricht bij de club, maar het is ons onduidelijk wat dat ‘werk’ eigenlijk is. Om de club uit het slop te halen, zou zijn verdienste het opzetten van een degelijke commerciele afdeling moeten zijn (de rest is secundair, want zonder geld gaat er niets in het voetbal). We hebben talloze malen in columns aangegeven dat we daar informatie over wilden hebben (geen details, gewoon de grote lijnen), zodat we ons een goed beeld kunnen vormen over zijn mogelijke verdiensten die dan onze waardering kunnen wegdragen (2005-06: Wat doet Hans Erkens?; 2006-07: Helemaal opnieuw beginnen; Wanneer slaan we de weg naar boven in?; De pijn van Fortuna; Lekkages gedicht; Twee vragen, niet meer, niet minder; Talentenfonds, indicatief voor overig beleid?; 2007-08: De dodenmars lijkt ingezet; Jay Leno’s Tonightshow).

We hebben nooit een antwoord mogen ontvangen van Hans Erkens, ook niet toen we hem tijdens supportersavonden op de man af vroegen naar het commerciele beleid. Tja René, als wij niet weten wat Erkens doet (terwijl de club op de intensive care afdeling ligt), waar moeten we dan waardering voor opbrengen? Wij weten het niet, jij wel?

Ten derde, goed voorbeeld doet volgen. Het enige wat zichtbaar is aan het beleid van Hans Erkens is dat hij bijzonder weinig respect toont ten opzichte van (oud)medewerkers. Vraag bijvoorbeeld Fred van Barneveld, Henk Wisman, Chris Dekker en Rob Hutting naar de details. Allemaal gekleineerd. Om maar te zwijgen van zijn gedrag ten tijde van het overlijden van buscoordinator Rob Poulssen. Hoe respectvol was dat? Misschien kun je je column dan ook eens aan Hans ter bestudering voorleggen. Mocht je geen exemplaar meer hebben, geen nood, je kunt het ook vinden op www…..

Michel Hennen & Riccardo Welters (en de rest van Fortuna Online)